Ο Δήμος Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο των Γιορτών Ανοικτού Θεάτρου και η ομάδα Omerta παρουσιάζουν την Αντιγόνη του Σοφοκλή, για δύο παραστάσεις στις 24 και 25 Ιουλίου 2014.
 

…Και το χειρότερο, ο κόσμος μας εμφανίζει διαρκώς Κρέοντες, και όλοι πάντα, κάθε φορά σκοτώνουν τον «καινούριο άνθρωπο» –έναν Αίμoνα ή μια Αντιγόνη–και είναι τραγικοί διαπιστώνοντάς το σε πλήρη μεταμέλεια: ο Κρέων είναι μια πληθυντική παρουσία. οι επαναστάτες είναι μοναδικοί και ἐπίσημοι / μεγαλώνουν πάνω σε τάφους…

Ελένη Μερκενίδου

Αντιγόνη. Τα θέματα του έργου γνωστά, όσο και διαχρονικά. Η αντίθεση στην εξουσία, θέτοντας υπεράνω πάντων το υψηλό φρόνημα, τη θεϊκή ευσέβεια, την αδελφική αγάπη. Η πλάνη της εξουσίας. Η ανθρώπινη επιλογή της υποταγής. Η σοφία που δεν γίνεται πιστευτή. Η αρσενική εξουσία έναντι της γυναικείας αντοχής. Και η  αγάπη. Που πεθαίνει.

Η Αντιγόνη, μία από τις μεγαλύτερες και διαχρονικότερες ηρωίδες ανά τους αιώνες. Ή μήπως όχι;

Η παράσταση συνομιλεί με το έργο πιο αιρετικά με τη συνδρομή αποσπασμάτων από τα κείμενα  του Αισχύλου από τους Επτά επί Θήβας , της Ισμήνης του Γιάννη Ρίτσου και της Αντιγόνης του Ζαν Ανούιγ.

Γίνεται μια Αντιγόνη που μας καλεί να προσέξουμε και τους άλλους χαρακτήρες, αφού όλοι κουβαλάνε όλους σα σκέψεις, πρώτες ή δεύτερες, ενδοιασμούς και φόβους, αντιλήψεις συλλογικές ή αυτόνομες. Για τους αρχαίους Έλληνες, άλλωστε, είμαστε «είδος σύμμεικτον» κουβαλώντας Κρέοντες και Αντιγόνες ταυτόχρονα, δίκαιο και άδικο. Τέτοιες ερωτήσεις φέρνει η παράσταση με τη δύναμη που μόνο το καλό θέατρο μπορεί να τονίσει.  

Είναι το δίκιο ένα νόμισμα με μια μόνο όψη; Και ο Κρέοντας; Είναι μόνο ο αλαζόνας εραστής της εξουσίας ή η αδιαπραγμάτευτη φωνή του νόμου που στερεώνει πολιτείες;

Η Ισμήνη; Μόνο δειλή αδελφή, μια γυναίκα χωρίς φωνή ή μια γυναικεία αντίληψη πολιτικής της επιβίωσης;

Η Ευρυδίκη; Πόσο εκκωφαντική είναι η σιωπή της έναντι των μεγαλόστομων δηλώσεων της Αντιγόνης και  ποια γυναικεία δύναμη αναδεικνύει;

Κι η Αντιγόνη η ίδια; Είναι μόνο η αγνή ιδεαλίστρια που θυσιάζεται ή κουβαλά εγωιστικά την μοίρα μιας οικογένειας να θυσιάζεται προς αποκατάσταση των ύβρεων της;

Σε αυτή τη γιορτή, που ως γιορτή σε εμφύλιο γίνεται αναπόφευκτα αντι-γιορτή, νέοι και έμπειροι ηθοποιοί της πόλης, όπως ο Φούλης Μπουντούρογλου, με την πολυετή  και πολύτιμη για όλους μας εμπειρία του,  συναντιούνται και σας περιμένουν.

Συντελεστές της παράστασης:

Μετάφραση – Διασκευή: Ελένη Μερκενίδου
Σκηνοθεσία: Παύλος Δανελάτος
Μουσική: Κώστας Βοζίκης
Κινησιολογία: Μελπομένη Βασιλικού
Δραματολογία: Δήμητρα Μήττα
Σκηνικά –Κοστούμια: Απόστολος Αποστολίδης
Μακιγιάζ: Μαντώ Καμάρα
Βοηθοί σκηνοθέτη: Βαλάντης Γαργάνης, Παναγιώτα Λιάμπου
Υπεύθυνοι παραγωγής και επικοινωνίας: Ζαχαρίας Σπανός, Ιωάννα Σιδηροπούλου, Κυριακή Τριανταφυλλίδου
     
Παίζουν οι ηθοποιοί:
Φούλης Μπουντούρογλου
Γιάννης Βαρβαρέσος
Χριστίνα Γυφτάκη
Δημήτρης Δάγκαλης
Νίκος Κουνέλης
Ορέστης Κωνσταντινίδης
Λιλιάνα Νίγκρο
Θοδωρής Πολυζώνης
Ιωάννα Ρέτσα