Η Αλκυόνη Παπαδάκη ανήκει στη κατηγορία των συγγραφέων, που οι αναγνώστες επιλέγουν στα τυφλά, κάθε φορά που εκδίδουν ένα καινούργιο έργο τους. Η αγορά του βιβλίου, δηλαδή, πραγματοποιείται ανεξαρτήτως της κριτικής και διαφημιστικής προβολής που τυγχάνει το πόνημα τους.

Χρόνια τώρα η Κρητικιά συγγραφέας διατηρεί και αυξάνει συνεχώς το αναγνωστικό της κοινό. Αυτό παρατηρούμε να συμβαίνει και με το νέο της μυθιστόρημα «Αν ήταν όλα…αλλιώς». Η γραφή της γνωστή, αιχμηρή και σε μεγάλο βαθμό βιτριολική. Γλώσσα που ρέει και δεν σου επιτρέπει να αφήσεις το βιβλίο αν δεν το τελειώσεις.

Η Αλκυόνη Παπαδάκη εκτός όλων των άλλων διαθέτει και μια ιδιαίτερη αισθητική. Όλα τα βιβλία της ξεχωρίζουν για τα χαρακτηριστικά τους εξώφυλλα. Η σπουδαία δουλειά σ αυτό το έργο της, ανήκει στον  εξαίρετο καλλιτέχνη Κώστα Σπυριούνη όπου με τον λιτό και αφαιρετικό του πίνακα ενδυναμώνει το σύνολο της εκδοτικής κατάθεσης.

Η ίδια η συγγραφέας κάπου λέει:  «Αν η ψυχή μας φορούσε πάντα τα καλά της και καλωσόριζε τα όνειρά μας… Αν το καράβι μας έφτανε φωταγωγημένο στο λιμάνι που είχαμε διαλέξει… Αν στην προβλήτα μάς περίμεναν, με ανθοδέσμες και χειροκροτήματα, όλοι αυτοί που αγαπήσαμε… Αν δεν είχαμε αφήσει την πόρτα της ψυχής μας ανοιχτή, για να βρουν άσυλο οι κατατρεγμένοι… Τι απερισκεψία κι αυτή! Πάντα τους ληστές τούς περνούσαμε για κατατρεγμένους. Αν ξέραμε να διαβάζουμε εγκαίρως τα σημάδια των καιρών και να προβλέπουμε τις καταιγίδες… Αν δεν είχαμε μπερδέψει τα σημεία του ορίζοντα και περιμέναμε να βγει ο ήλιος από τη δύση…
Πόσος χαμένος χρόνος, αλήθεια! Aν… Αν… Αν ήταν όλα… αλλιώς! Μα τότε, πώς θα ξεχωρίζαμε το φως που κλείνουν μέσα τους τα φύλλα της παπαρούνας;».

Η πένα της Αλκυόνης Παπαδάκη, αποτελεί ένα κοφτερό ξίφος στα χέρια της. Από τα καλύτερα βιβλία της!