Αλέξανδρος Ίσαρης: Τα γεγονότα του βίου μας συνδέονται με αόρατες κλωστές

Το βράδυ της Τρίτης 2 Αυγούστου στο Φεστιβάλ Νάξου, οι φίλοι της λογοτεχνίας, των εικαστικών και του πολιτισμού

γενικότερα θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν τον συγγραφέα-μεταφραστή και εικαστικό Αλέξανδρο Ίσαρη. Ο ηθοποιός Χρήστος Στέργιογλου θα διαβάσει  κείμενα από το πρόσφατα βραβευμένο βιβλίο του «Βίνκελμαν ή το πεπρωμένο». Επίσης, θα παρουσιαστούν ζωντανά αγαπημένα μουσικά αποσπάσματα και θα προβληθούν video από το εικαστικό έργο του Αλέξανδρου Ίσαρη. Ο συγγραφέας και εικαστικός μιλά στο Culturenow.gr για τη βραδιά αυτή αλλά και το ταξίδι από τη συγγραφή στη ζωγραφική.

Συνέντευξη στη Μαρία Κωφίδου

Culturenow.gr: Καταξιωμένος μεταφραστής, εικαστικός και ποιητής. Πως ξεκίνησε το ταξίδι σας;

Αλέξανδρος Ίσαρης: Από πολύ νέος ζωγράφιζα, έγραφα ποιήματα και μετέφραζα. Στην ηλικία των δεκαεπτά ετών πήγα στην Αυστρία για να σπουδάσω αρχιτεκτονική. Το γεγονός αυτό έπαιξε τεράστιο ρόλο στην εξέλιξη μου, γιατί ήρθα σε επαφή με τη μεγάλη τέχνη της Κεντρικής Ευρώπης και τη γερμανική γλώσσα, που θεωρώ από τις σημαντικότερες του κόσμου. Όλα τα υπόλοιπα ήρθαν από μόνα τους.

Cul.N.: Τι είναι αυτό που σας κινεί συνήθως για να γράψετε μια ιστορία;

Α.Ι.: Πάντοτε ξεκινώ από κάποιο βίωμα δικό μου ή κάποιου άλλου. Μπορεί να είναι μια είδηση στη εφημερίδα, ένα βιβλίο, η εξομολόγηση ενός φίλου, ένα ταξίδι ή μια ερωτική απογοήτευση.

Cul.N.: Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Νάξου παρουσιάζετε μέσα από μια σύνθετη προσέγγιση το πρόσφατα βραβευμένο βιβλίο σας “Βίνκελμαν ή το πεπρωμένο”. Μιλήστε μας για αυτή τη βραδιά.

Α.Ι.: Αυτή τη βραδιά θα διαβάσω κάποια ποιήματα μου που αγαπώ πολύ, ο Χρήστος Στέργιογλου θα διαβάσει το διήγημα «Η Σβούρα» και η Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου θα ερμηνεύσει ένα τραγούδι που βασίζεται σε ένα μου ποίημα. Στο τέλος θα προβληθεί το παρασκήνιο  που είναι αφιερωμένο σε μένα και που σκηνοθέτησε ο Γιώργος Σκεύας.

Cul.N.: Πώς προέκυψε η συγγραφή αυτού του βιβλίου; Τι σας ενέπνευσε και τι πραγματεύεται;

Α.Ι.: Το βιβλίο μου «Βίνκελμαν ή το Πεπρωμένο» περιλαμβάνει πέντε διηγήματα και άρχισε να γράφεται στην Τεργέστη, όπου ήρθα εντελώς τυχαία αντιμέτωπος με τη δολοφονία του μεγάλου Γερμανού αρχαιολόγου Γιόχαν Γιόαχιμ Βίνκελμαν, που θεωρείται ο πατέρας της Αρχαιολογίας και της Ιστορίας της Τέχνης. Ο συνδετικός κρίκος αυτών των διηγημάτων, είναι ο ρόλος της μοίρας στις ζωές των ανθρώπων.

Cul.N.: Στην τελευταία ιστορία του ουσιαστικά πρώτου σας πεζογραφικού βιβλίου αναφέρεται ότι «το πεζό κείμενο μια βασανιστική διαδικασία με τα γεγονότα, τις μνήμες, τη φαντασία και τους συνειρμούς» και ορίζει «το ποίημα σαν μια αιμορραγία, ένα σπυρί που σπάει, μια κραυγή».

Α.Ι.: Δεν πρόκειται για το πρώτο μου πεζογραφικό βιβλίο, αφού το 1991 κυκλοφόρησε το βιβλίο «Ανάμεσα τους η μουσική». Που περιλαμβάνει τέσσερα πεζογραφήματα. Στο τελευταίο διήγημα επιχείρησα να δώσω τον ορισμό ενός ποιητικού και ενός πεζογραφικού κειμένου. Δεν μπορώ να πω τίποτα παραπάνω.

Cul.N.: Ποια είναι η σχέση σας με το πεπρωμένο;

Α.Ι.: Το 1983 συνέβησαν τόσα συγκλονιστικά γεγονότα στη ζωή μου, που άρχισα να προβληματίζομαι σοβαρά πάνω στο ρόλο που παίζει η μοίρα στη ζωή του ανθρώπου. Κατέληξα τελικά στο συμπέρασμα, ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο και ότι τα γεγονότα του βίου μας συνδέονται με αόρατες κλωστές, που δεν είμαστε σε θέση να επηρεάσουμε.

Cul.N.: Πότε αισθάνεστε ψυχική πληρότητα; Όταν γράφετε, όταν μεταφράζετε ή όταν ζωγραφίζετε;

Α.Ι.: Η ενασχόληση μου με το λόγο με κουράζει, με εξουθενώνει. Γιατί οι λέξεις διαθέτουν τεράστια δύναμη. Αντίθετα, η ζωγραφική με απογειώνει. Όταν ζωγραφίζω, ο κόσμος γύρω μου ξεθωριάζει και νιώθω ένα είδος πληρότητας, κάτι σαν ευτυχία.