Η αίθουσα τέχνης, Τεχνοχώρος, παρουσιάζει τις ημέρες του Πάσχα την ιδιαίτερη έκθεση ζωγραφικής «Αγέλαστο Σώμα», του Δημήτρη Τζάνη.

Η ατομική έκθεση του Κρητικού ζωγράφου, θα εγκαινιαστεί το Σάββατο του Λαζάρου 12 Απριλίου, μια που το θέμα της είναι εμπνευσμένο από το Κρητικό έθιμο “λαζαράκια”* του Σαββάτου του Λαζάρου. Το Σάββατο του Λαζάρου στα “λαζαράκια”, ένα Ελληνικό έθιμο πολλών ετών, τραγουδιούνται κάλαντα, και προσφέρονται ψωμάκια σε σχήμα μικρών παιδιών, με την ευχή: “φάτε λαζαράκια νάχετε ψωμάκι στο σπίτι σας όλη τη χρονιά”.

Έκθεση διαφορετική από τις άλλες, με εσωτερική ατμόσφαιρα, μια ψυχολογική αναστροφή από την πραγματικότητα μέχρι τα πάθη των ονείρων που ο καθένας μας ταυτίζεται για τους δικούς του λόγους. Η κατάνυξη του Πάσχα και η βιωματική εμπειρία συντίθενται μέσα στα έργα και στον τρόπο παρουσίασής τους.

Μία έκθεση, που αρνείται πεισματικά την προσπάθεια απεικόνισης του διακοσμητικού ωραίου, με έμφαση στο υποσυνείδητο ή αυτό που θα ορίζαμε αόρατο, όπως οι προσωπικοί εφιάλτες, οι φοβίες, τα πάθη, οι κατάρες, δηλαδή  ή εσωτερική αλήθεια του θείου ή του ανθρώπινου, έρχονται να ξεγελάσουν και να παρηγορήσουν την ψυχή.

Ο ζωγράφος, μελέτησε αρκετά μυθολογικά κείμενα με θέμα την κάθοδο στον “κάτω κόσμο” για να καταλήξει στην Χριστιανική εκδοχή, αυτήν του Λαζάρου, που όλοι γνωρίζουμε ότι σηματοδοτεί την επιστροφή και την έννοια της Αναστάσεως. Όλες οι μελέτες στο θέμα αυτό, είχαν ένα κοινό τόπο. Εάν κάποιος επέστρεφε από τον «άλλο κόσμο», τι συμπεράσματα θα κόμιζε σ΄ εμάς και ποιά ήταν αυτά, που ο Λάζαρος κράτησε σιωπηλός και αγέλαστος στην υπόλοιπη ζωή του, μετά την εμπειρία του με τις χθόνιες, σκοτεινές δυνάμεις.

Ο Δημήτρης Τζάνης λέει: «Τα «Αγέλαστα Σώματα», σαν εφήμερη δράση, παρουσιάζουν τον εσωτερικό τους πλασματικό κόσμο συχνά καταγεγραμμένο από στίχους διαφόρων ποιητών, (Δάντης, Άγρας, Λαπαθιώτης) σπαράγματα των ημερολογίων του Κάφκα και αρκετές βιωματικές υπενθυμίσεις, ιδέες, αριθμούς τηλεφώνων, ονόματα φαρμάκων, χίλια δυό που σημειώνουμε σε χαρτάκια, για να μην τα λησμονήσουμε, κάτι σαν αυτόματη γραφή ανεκπλήρωτων επιθυμιών που βέβαια πολύ σύντομα, ανήκουν στο παρελθόν. Διαφορετικές εκδοχές της ιδέας έρχονται να ολοκληρώσουν ένα σύνολο από ανθρώπινες παθήσεις, σώματα σε πτώση, άκαμπτες προσωπικότητες που δεν χώρεσαν μέσα τους το γέλιο, καθημερινοί άνθρωποι στον οριακό τους βίο.»

Έτσι, το Σάββατο του Λαζάρου σας περιμένουμε, να δείτε αυτή την ιδιαίτερη έκθεση, να σας μοιράσουμε το «Λαζαράκι» αντί-δώρου ανταλλάσσοντας ευχές.

* Τα “λαζαράκια” από τόπο σε τόπο έχουν πολλές παραλλαγές. Στην Κρήτη οι γυναίκες για την ψυχή του Λάζαρου ζύμωναν ανήμερα το πρωί του Σαββάτου ειδικά κουλούρια, στα οποία έδιναν το σχήμα ανθρώπου σπαργανωμένου, όπως ακριβώς παριστάνεται ο Λάζαρος στις εικόνες. Όσα παιδιά είχε η οικογένεια τόσους “Λαζάρηδες” έπλαθαν και στη θέση των ματιών έβαζαν δυο γαρίφαλα.