Πώς θα ήταν αν οι ντανταϊστές, οι αποδομιστές, οι δημιουργοί διαδραστικών εφαρμογών και συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης και οι αναρχικοί χάκερ του Ίντερνετ ανέβαζαν τον σαιξπηρικό «Άμλετ» από κοινού με τον Heiner Müller και τη Laurie Anderson;

Έχετε δει ποτέ αλγοριθμική περφόρμανς; Η δεινή πειραματίστρια της αμερικανικής σκηνής, Annie Dorsen μας συστήνει το ιδιότυπο θεατρικό ιδίωμά της στις 16 και 17 Νοεμβρίου στη Μικρή Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση στο πλαίσιο του Made in USA.

Πώς θα ήταν αν ανέβαζαν τον σαιξπηρικό Άμλετ ντανταϊστές, αποδομιστές, δημιουργοί διαδραστικών εφαρμογών και συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης και αναρχικοί χάκερ του Διαδικτύου, από κοινού με τον Heiner Müller και τη Laurie Anderson; Μάλλον θα κατέληγαν σε μια αλλόκοτα πρωτότυπη και άκρως ενδιαφέρουσα αλγοριθμική περφόρμανς, δηλαδή ένα digital, παραστασιακό πλέγμα λέξεων, εικόνων, φωνών, εφέ, ρυθμών, μουσικών μοτίβων και εξελιγμένων εφαρμογών, όπως είναι η παράσταση της βραβευμένης με Obie σκηνοθέτριας και δραματουργού από τη Νέα Υόρκη.

«Τι έργο τέχνης ο άνθρωπος!» αναφωνεί ο Άμλετ· μόνο που εδώ η πιο επιδραστική σαιξπηρική τραγωδία διαβάζεται υπό το πρίσμα των μετα-ουμανιστικών, ψηφιακών καιρών μας, με έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή να ερμηνεύει τον νεαρό πρίγκιπα της Δανίας, τον Κλαύδιο, τη Γερτρούδη, την Οφηλία και τα άλλα πρόσωπα του δράματος… Η βετεράνος Αμερικανός ηθοποιός Joan MacIntosh, από τις πρωταγωνίστριες του φημισμένου Performance Group, ερμηνεύει ζωντανά την Τρίτη Πράξη του Άμλετ, συμπράττοντας σε αυτό το ιδιοφυές σκηνικό παιχνίδι νόησης και αλγορίθμων, ανθρώπου και μηχανών, live performance και new media.

Συντελεστές

Σύλληψη & Σκηνοθεσία: Annie Dorsen
Προγραμματισμός Συστημάτων: Mark Hansen
Βοηθός Προγραμματισμού: Dylan Fried
Ερμηνεία: Joan MacIntosh
Σκηνικά & Βίντεο: Jim Findlay
Σχεδιασμός Ήχου & Δικτύου: Greg Beller
Σχεδιασμός Φωτισμών: Bruno Pocheron και Ruth Waldeyer
Επιπλέον Προγραμματισμός: Scott Shepherd και Paul Calley
Βοηθός Σχεδιασμού Βίντεο: Ryan Holsopple
Τεχνικός Ήχου: Etienne Graindorge
Διεύθυνση ομάδας: Alexandra Rosenberg

Συμπαραγωγή: BIT Teatergarasjen (Μπέργκεν), Black Box Teater (Όσλο), Brooklyn Academy of Music (Νέα Υόρκη), brut (Βιέννη), On the Boards (Σηάτλ) και Théâtre de la Villette (Παρίσι).

Το A Piece of Work είναι ένα πρότζεκτ του House on Fire, που αναπτύχθηκε με την υποστήριξη του προγράμματος Culture της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρόσθετη υποστήριξη παρείχαν ο Δήμος Βιέννης και το On the Boards μέσω του Performance Production Program. Αναπτύχθηκε εν μέρει στο Live Arts Bard, το πρόγραμμα ανάθεσης και φιλοξενίας καλλιτεχνών του Richard B. Fisher Center for the Performing Arts στο Bard College.

Η παράσταση στην Αθήνα πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Mid Atlantic Arts Foundation μέσω του USArtists International σε συνεργασία με το National Endowment for the Arts και το Andrew W. Mellon Foundation.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΔΡΑΣΗ

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου

Μετά την παράσταση, συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές (στα αγγλικά, χωρίς διερμηνεία)
Συντονισμός: Γρηγόρης Ιωαννίδης, κριτικός θεάτρου και επίκουρος καθηγητής του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών

Διαβάστε περισσότερα

Ακριβώς επειδή στο Α Piece of Work οι αλγόριθμοι αλλάζουν διαρκώς, κάθε παράσταση είναι διαφορετική και κάθε βραδιά μια εμπειρία μοναδική, επανασυστήνοντάς μας τόσο τον Άμλετ όσο και αυτά που πιστεύουμε ότι μπορεί να είναι το θέατρο.

«Θέλω ένα θέατρο που να καταπιάνεται με τον κόσμο, και όχι απλώς με τις αναπαραστάσεις του. Οι αλγόριθμοι ξαναγράφουν, υπό μία έννοια, τον κόσμο. Αν και εφεύρεση του ανθρώπου, είναι ανεξέλεγκτοι.» Αυτό επισημαίνει η Άννι Ντόρσεν, η οποία από το 2009 έχει επινοήσει αυτό το άκρως πρωτότυπο αλγοριθμικό θεατρικό ιδίωμα.

Το Α Piece of Work (2013) που παρουσιάζεται στη Στέγη είναι η δεύτερη αλγοριθμική περφόρμανς της Άννι Ντόρσεν, μετά το παρθενικό Hello Hi There (2010), το οποίο αφορούσε το περίφημο τηλεοπτικό debate του φιλοσόφου Michel Foucault με τον γλωσσολόγο Noam Chomsky το 1971 –μόνο που το YouTube, τα MacBooks και τα chatbots είχαν εκεί τον πρώτο λόγο. Η τριλογία των αλγοριθμικών της περφόρμανς συμπληρώνεται με το Yesterday Tomorrow (2015), μια απροσδόκητη μουσική περιπλάνηση με ενδιάμεσους σταθμούς το “Yesterday” των Beatles και το “Tomorrow” από το μιούζικαλ Annie.

Η Άννι Ντόρσεν υποστηρίζει θεωρητικά την αλγοριθμική της δουλειά αρθρογραφώντας εκτενώς και εκδίδοντας δοκίμια για αυτήν.

Διαβάστε ενδεικτικά εδώ: http://www.anniedorsen.com/useruploads/files/on_algorithmic_theatre.pdf

Εκτός από τις πειραματικές περφόρμανς θεάτρου και χορού, η Άννι Ντόρσεν έχει επίσης σκηνοθετήσει ένα από τα πιο σοφιστικέ και πολυβραβευμένα (με βραβεία Tony και Drama Desk) ροκ μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ, με τίτλο Passing Strange (2007), με θέμα τη ζωή του Αφροαμερικανού μουσικού Stew. Ο Spike Lee κινηματογράφησε μάλιστα τις τρεις τελευταίες παραστάσεις, δημιουργώντας την ομώνυμη ταινία-ντοκιμαντέρ που προβλήθηκε το 2009 στο Sundance Film Festival.

Περισσότερες πληροφορίες για το φεστιβάλ Made In USA μπορείτε να δείτε εδώ.