Δεν ξέρω αν ο κόσμος έχει ένστικτο, αν διψάει για αληθινές καλλιτεχνικές στιγμές, αν σε περιόδους κρίσεων καταφεύγει σε λυτρωτικές μουσικές και παραστάσεις. Δεν ξέρω επίσης εάν ακούγεται παρήγορο ή όχι το ότι στη διασταύρωση της ιστορίας με τις δύσκολες συγκυρίες συναντιόμαστε με τους ίδιους ανθρώπους, με τις ίδιες προσωπικότητες και αναρωτιόμαστε αν σήμερα έχουμε τόσο μεγάλες καλλιτεχνικές φυσιογνωμίες.
Αυτό που ξέρω όμως, ανεξάρτητα από τις υποθέσεις, είναι πως ο κόσμος ενέκρινε με πάθος τις εμφανίσεις του Σταύρου Ξαρχάκου, της Έλλης Πασπαλά και της Κρατικής Ορχήστρας Ελληνικής Μουσικής στο Gazarte και ο λόγος είναι ένας: Ότι αυτό που εισέπραττε γέμιζε την ψυχή του συγκίνηση και ουσία.
Το πρόγραμμα με τίτλο «3Χ3» αποτελεί τον 1ο κύκλο των θεματικών εμφανίσεων του Σταύρου Ξαρχάκου και αντιστοιχεί στον άξονα της παράστασης ο οποίος περιλαμβάνει τραγούδια τριών συνθετών: του Μάνου Χατζιδάκι, του Μίκη Θεοδωράκη και του ίδιου του Σταύρου Ξαρχάκου. Η μουσική των τριών συναντά το λόγο μεγάλων ποιητών.
Τα φώτα χαμηλώνουν και το πρόγραμμα ξεκινά με αποσπάσματα από τον «Καπετάν Μιχάλη» του Νίκου Καζαντζάκη, όπως τον μελοποίησε ο Μάνος Χατζιδάκις, «Δεν ήταν νησί», Κρασογιώργαινα» και «Πού ειν’ ο Θεός». Οι μουσικές του Χατζιδάκι παρούσες σε όλη τη διάρκεια του προγράμματος. Παρούσα και η πάντα αφοπλιστική ποίηση του Νίκου Γκάτσου. «Κεμάλ», «Περιμπανού», «Αθανασία», «Ο Γιάννης ο φονιάς».
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Σπάνιας συναισθηματικής αξίας, η έναρξη του 2ου μέρους της παράστασης, όταν η Κρατική Ορχήστρα Ελληνικής Μουσικής και η Έλλη Πασπαλά ερμηνεύουν αποσπάσματα από το Romancero Gitano του Μίκη Θεοδωράκη σε ποίηση Federico Garcia Lorca και απόδοση Οδυσσέα Ελύτη. Το Gazarte είναι γεμάτο… και ενώ δεν πέφτει καρφίτσα, το αξιοσημείωτο είναι πως δεν ακούγεται ανάσα. Ο Σταύρος Ξαρχάκος με τις γεμάτες πάθος κινήσεις του, δαμάζει τη μουσική, εκλύοντας μέσα από τις νότες μαγεία στο χώρο. Ο κόσμος ακούει μουσική… Αυτό το αυτονόητο ζητούμενο γίνεται πραγματικότητα.
Το πρόγραμμα κλείνει με κάποια από τα σημαντικότερα και πιο αγαπημένα τραγούδια του Σταύρου Ξαρχάκου: «Νυν και Αεί», «Άσπρη μέρα», «Το δίχτυ» και το «Πρακτορείο». Η Κρατική Ορχήστρα Ελληνικής Μουσικής εκτελεί τα κομμάτια με αρτιότητα μέσα από έναν άμεσο διάλογο με τον συνθέτη που διευθύνει. Η Έλλη Πασπαλά, αναμετριέται με σπουδαία τραγούδια, ερμηνευμένα από κάποιες από τις επιβλητικότερες φωνές του ελληνικού τραγουδιού, και όχι μόνο ανταποκρίνεται ικανοποιητικά αλλά καταφέρνει να ολοκληρώσει τη μυσταγωγία που δημιουργεί με την παρουσία του, τις επιλογές και το έργο του, ο Σταύρος Ξαρχάκος.
Θα ακολουθήσει ο 2ος θεματικός κύκλος του συνθέτη με τίτλο, «Η τέχνη της μουσικής επένδυσης στον κινηματογράφο». Αφηγητής σε έναν ρόλο καθοριστικό για την εξέλιξη της παράστασης, ο συγγραφέας Πέτρος Μάρκαρης.
