Κάθε τέχνη έχει τη δική της γλώσσα, το μέσον δηλαδή που ανήκει μόνον σ’ αυτήν. Η κάθε Τέχνη είναι κάτι κλειστό στον εαυτό του.  – Wassily Kadinski

Η φωτογραφία αποτελείται από τις ελληνικές λέξεις, φως και γραφή. Δεν εικονογραφεί μόνο, ούτε απλώς αποτυπώνει, αλλά μέσω της καταγραφής και αποτύπωσης του φωτός, μεταμορφώνει τον κόσμο μέσα από την προσωπικότητα του φωτογράφου.

Αυτή η ιδιαίτερη καλλιτεχνική γλώσσα, που απαιτεί μία ευρύτερη παιδεία και άψογες τεχνικές γνώσεις, ώστε να μπορεί κανείς να κυριαρχεί πάνω στο μέσο του, μου ασκούσε μία τεράστια γοητεία. Ήθελα να γνωρίσω μέσα από το έργο όλων των σπουδαίων ζωγράφων, τους νόμους, τον ρυθμό, και την δυνατότητα αυτού του μέσου που κατέληξε να είναι το ευρύτερα διαδεδομένο μέσο επικοινωνίας του 20ου αιώνα.

Ξεκίνησα λοιπόν τις σπουδές μου στο Λονδίνο και αφού τις ολοκλήρωσα εργάστηκα πολλά χρόνια εκεί και απέκτησα την εμπειρία του επαγγελματία φωτογράφου από τα νεανικά μου χρόνια. Όταν μετά από 8 χρόνια γύρισα στην Αθήνα για οριστική εγκατάσταση, η εφαρμοσμένη φωτογραφία ή αλλιώς επαγγελματική, μου πρόσφερε πολλές δυνατότητες, μεταξύ των οποίων διάλεξα την διαφημιστική φωτογραφία και την φωτογράφιση έργων τέχνης.

Τελικά επέλεξα την φωτογράφιση έργων τέχνης και ασχολούμαι αποκλειστικά με αυτήν τα τελευταία 25 χρόνια. Αυτή η ειδικότητα απαιτεί ιδιαίτερες γνώσεις και αγάπη για το αντικείμενο. Στον χώρο της τέχνης συναντάει κανείς ανθρώπους με δημιουργικότητα και έμπνευση, ευρηματικότητα, προσωπικό ύφος, χιούμορ και ευαισθησία. Βρίσκομαι λοιπόν σε ένα χώρο με ανθρώπους που μου ταιριάζουν και με συγκινούν όσο και τα έργα τους. Άλλωστε, η αρχική μου επιθυμία ήταν να γίνω ζωγράφος…

Στη φωτογράφιση έργων τέχνης, το ζητούμενο είναι να καταφέρει η φωτογραφική τέχνη να αποδώσει φωτογραφικά τα εικαστικά έργα των καλλιτεχνών. Όταν αυτός ο σκοπός επιτευχθεί με ακρίβεια, τότε αυτό είναι το ιδανικό. Με αυτή την έννοια ο φωτογράφος σαν δημιουργός είναι περισσότερο δημιουργός σε άλλες μορφές φωτογραφίας απ’ ό,τι στη φωτογράφιση έργων τέχνης. Τα εικαστικά έργα σε «περιορίζουν» αλλά το να τα αποδίδεις φωτογραφικά με πληρότητα, λεπτομέρεια και σαφήνεια, έχει τη δική του μοναδική γοητεία.

Εκεί που σου δίνεται μεγαλύτερη αίσθηση ελευθερίας, είναι στη φωτογράφιση γλυπτών! Οι τρεις διαστάσεις του γλυπτού δίνουν στον φωτογράφο την ευκαιρία να βάλει πιο πολύ τον εαυτό του μέσα. Στο γλυπτό είναι σημαντικό, από ποιά πλευρά θα το δεις, ποιά είναι η σωστή γωνία, από τι απόσταση θα το φωτογραφίσεις, από ποιό ύψος και βασικά πώς θα το φωτίσεις. Και αυτό το φως, την ώρα της φωτογράφισης, δεν γίνεται με κανένα κομπιούτερ. Το αποτέλεσμα της φωτογράφισης εξαρτάται και από το υλικό: ξύλο, μέταλλο, μάρμαρο, γρανίτης. Κάθε δέχεται διαφορετικά το φως και θέλει ειδική αντιμετώπιση στην φωτογραφική τέχνη.

Η φωτογράφιση έργων τέχνης, ζωγραφικών ή γλυπτών, προϋποθέτει η γνώση του φωτογράφου να μην είναι μονοδιάστατη αλλά σφαιρική. Οι «άλλες γνώσεις» είναι εκείνες που σε συνδυασμό με το τεχνικό μέρος μπορούν να δώσουν ένα καλό αποτέλεσμα, αντάξιο του έργου. Και φυσικά η αγάπη για τη δουλειά και η έντονη επιθυμία είναι στοιχεία ζωτικά για να αποδώσουν σωστά ένα έργο τέχνης.

Info:

Ο Γιάννης Βαχαρίδης σπούδασε φωτογραφία στην Αγγλία, στο West Surrey College of Art and Design (1973 – 1977). Για τρία χρόνια εργάστηκε σε αγγλική διαφημιστική εταιρεία, ως αποκλειστικός φωτογράφος. Επέστρεψε στην Αθήνα το 1980. Μέχρι το 1985 εργάστηκε σαν φωτογράφος με εξειδίκευση στην διαφημιστική αρχιτεκτονική φωτογραφία. Έως το 1988 ήταν καθηγητής φωτογραφίας στα ΤΕΙ Αθήνας και από το 1988 έως το 1995 στη σχολή Βακαλό. Από το 1985 ασχολείται αποκλειστικά με την φωτογράφιση έργων τέχνης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.