Τρία διήμερα του Νοεμβρίου γεμάτα αγαπημένα τραγούδια θα μας χαρίσει η Μελίνα Ασλανίδου στον Πολυχώρο Passport όπου θα

εμφανιστεί.

Μια δεκαπενταετία παρουσίας συμπληρώνει η Μελίνα Ασλανίδου κινούμενη με σταθερότητα στο ταραγμένα νερά της ελληνικής μουσικής. Μια φωνή με τη δυνατότητα να αγγίζει όλες τις ευαισθησίες μιας ανθρώπινης ψυχής και να μας συμπαρασύρει σε ένα απολαυστικό μουσικό ταξίδι.

Γεννημένη στη βορειοευρωπαϊκή Στουτγκάρδη αλλά μεγαλωμένη στην καθ’ όλα ελληνική Παραλίμνη Γιαννιτσών, ήρθε σε πρώτη επαφή με τη μουσική του Πόντου, τη βυζαντινή μουσική και την παραδοσιακή μουσική της Θράκης, συμμετέχοντας στην τοπική χορωδία. Με την ενηλικίωσή της πηγαίνει στη Θεσσαλονίκη για σπουδές, όπου αρχίζει να τραγουδάει στα μουσικά φοιτητικά στέκια.

Γνωρίζοντας τον Χρήστο Μητρέντζη (1996) αρχίζουν να εμφανίζονται μαζί στη μουσική σκηνή \”Κεπέγκια\”, στο \”Πέτρινο\” του Μύλου αλλά και στο WOMAD FESTIVAL του Βερολίνου μαζί με τους Φώτη Θεοδωρίδη και Γιάννη Κίρμο. Με τους δυο τελευταίους δημιουργούν το συγκρότημα \”Εμπρός Εμείς\”, συνεχίζοντας τις εμφανίσεις τους.

Γίνεται ευρέως γνωστή λίγο πριν το 2001 με το «Τι σου έκανα και πίνεις» των Μίμη Πλέσσα και Λευτέρη Παπαδόπουλου, που ηχογράφησε με το συγκρότημα «Απέναντι» και το οποίο γνωρίζει μοναδική επιτυχία, καθιερώνοντάς την ως νέα ξεχωριστή φωνή της ελληνικής μουσικής σκηνής. Αυτή είναι η πρώτη επαφή της Μελίνας με τη δισκογραφία.

Ένα χρόνο αργότερα, μετά από live σε Ελλάδα και Κύπρο, η Μελίνα κατηφορίζει στην Αθήνα. Εκεί ο Γιώργος Νταλάρας θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην καριέρα της. Τον χειμώνα του 2002 της προτείνει να συνεργαστούν για πρώτη φορά μαζί στο \”Ζυγό\”, ακολουθούν καλοκαιρινές συναυλίες τους σε Ελλάδα κι εξωτερικό, το αφιέρωμα στο Λευτέρη Παπαδόπουλο κι επόμενος χειμώνας πάλι στο «Ζυγό». Παράλληλα, συμμετέχει στη δισκογραφική δουλειά των Νίκου Αντύπα, Γιάννη Σπάθα και Λίνας Νικολακοπούλου «Οπωσδήποτε Παράθυρο», με το τραγούδι «Ναι θα πω». Άνοιξη του 2003 κάνει το δισκογραφικό της ντεμπούτο με τίτλο \”Το Πέρασμα\”.

Μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ συνοδεύει τη Δήμητρα Γαλάνη σε περιοδεία ανά την Ελλάδα, ενώ εμφανίζεται στο Λυκαβηττό, σε συναυλία που διοργανώνει το περιοδικό «Δίφωνο». Τον ερχόμενο χειμώνα πραγματοποιεί τις πρώτες της προσωπικές εμφανίσεις σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας καθώς και στην Αθήνα, στο πλευρό των Ελευθερία Αρβανιτάκη, Γιάννη Κότσιρα, Μ. Φάμελλου.

Το Σεπτέμβριο του 2005 κυκλοφορεί το δεύτερο προσωπικό της album με τίτλο \”Παιχνίδι είναι\”, που περιλαμβάνει τις επιτυχίες \”Συνθήματα\”, \”Αόρατη Πληγή\” και \”Το Λάθος\” και όπου η Μελίνα Ασλανίδου παντρεύει αποφασιστικά τη σύγχρονη ερμηνεία με τις βαθιές ρίζες του λαϊκού τραγουδιού, εκφράζοντας ρεαλιστικά και άμεσα τις διαθέσεις της εποχής της.

Ακολουθεί μια τριετία εμφανίσεων με τους Ορφέα Περίδη, Δημήτρη Μητροπάνο, Γλυκερία, Στέλιο Διονυσίου και Κώστα Μακεδόνα, ένα δικό της πρόγραμμα στο Μετρό όπου παρουσίαζε αγαπημένα της λαϊκά τραγούδια και η επιστροφή της στο πλευρό του Γιώργου Νταλάρα (με Μιχάλη Τζουγανάκη), σε περιοδεία που περνά από αρκετές ευρωπαϊκές πόλεις.

Ο χειμώνας του 2008 τη βρίσκει να μοιράζεται τη σκηνή στον Σταυρό του Νότου με τη Ραλλία Χρηστίδου, στην παράσταση «Are u σικ enough». H συνεργασία τους συνεχίζεται τόσο το καλοκαίρι, με περιοδεία ανά την Ελλάδα, όσο και την ακόλουθη σεζόν στον ίδιο χώρο, ενώ το Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς κυκλοφορεί το best of album της «Στο Δρόμο» που, εκτός απ’τις καλύτερες στιγμές της, περιέχει τα ακυκλοφόρητα «Πόσο πόσο» των Zeliko Joksimovic-Νίκου Μωραΐτη, «Ενα χειμωνιάτικο πρωί» της Ελένης Βιτάλη και «Πριγκιπέσσα» του Σωκράτη Μάλαμα.

Το Μάιο της προηγούμενης χρονιάς (όπως και το 2010) παρουσιάζει, στο Town Hall Theatre της Νέας Υόρκης, ένα αφιέρωμα στα τραγούδια του ελληνικού κινηματογράφου και το Δεκέμβριο πραγματοποιούν με την Γλυκερία, τον Χρήστο Νικολόπουλο και τον Κ.Καραφώτη μια σειρά παραστάσεων στην Αθήνα. Ακολούθησε το FIX της αγαπημένης της Θεσσαλονίκης, οι καθεριωμένες καλοκαιρινές της συναυλίες και βέβαια η τέταρτη δισκογραφική δουλειά της.