Ένα πρωτότυπο εργαστήριο ανταλλαγής με αφορμή την παράσταση Ευτυχισμένες Μέρες που θα παρουσιαστεί στο Bios τον Νοέμβριο του 2016, με την Όλια Λαζαρίδου στο ρόλο της Γουίνυ και σε σκηνοθεσία Σύλβιας Λιούλιου.

Οι συμμετέχοντες θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν από κοντά αλλά και να συμβάλλουν στο ανέβασμα της παράστασης στο πλαίσιο παράλληλων εβδομαδιαίων συναντήσεων –από την έναρξη των προβών έως και την έναρξη των παραστάσεων- συγκροτώντας μια ομάδα ειδικών θεατών. Οι ειδικοί θεατές θα παρεμβαίνουν στο υλικό που θα τους παρέχεται από την πορεία της πρόβας με τις ιδέες τους, τις γνώσεις τους και την αυθόρμητη απόκριση στα ερεθίσματα που θα έχουν στην διάθεσή τους. Και με τον τρόπο του που ο καθένας βλέπει.

9 συναντήσεις. 9 βήματα πιο κοντά στο έργο του Μπέκετ.
Λέξεις/Αφορμές για εβδομαδιαία συνάντηση: 1. Υποκείμενο 2. Ποίηση 3. Παιχνίδι 4. Μάσκα 5. Άρνηση 6. Πειρασμός 7. Φυσική 8. Έρωτας 9. Ενθουσιασμός

Ωριαία δομή του σεμιναρίου: 1 ώρα πρόβα, 2 ώρες ανταλλαγή πάνω στο υλικό, 1 ώρα Πανόραμα Μπέκετ/Ειδικοί Επισκέπτες.

*Το σεμινάριο απευθύνεται σε όλους όσοι έχουν ενδιαφέρον για το έργο του Μπέκετ.
[φιλική συμμετοχή: Άγγελος Σκασίλας]

Σάμιουελ Μπέκετ, Ευτυχισμένες Μέρες

Δεν θέλω μήτε να καθοδηγήσω μήτε να βελτιώσω μήτε να απομακρύνω τους ανθρώπους από την ανία. Θέλω να φέρω την ποίηση στη δραματουργία, μια ποίηση που πέρασε μέσα από το κενό και κάνει μια καινούργια αρχή σε έναν καινούργιο χώρο.  
Σ. Μπέκετ

Το κείμενο του Μπέκετ γραμμένο στα 1960 παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο Cherry Lane Theater της Νέας Υόρκης στις 17 Σεπτεμβρίου 1961 και επιστρέφει έκτοτε διαρκώς σε σκηνικά ανεβάσματα σε όλο τον κόσμο. Σχεδόν ως θεατρικό άλυτο. Η Γουίνυ ενταφιασμένη ως επάνω από τη μέση της, στο κέντρο ενός τύμβου είναι το πρώτο θηλυκό θεατρικό προσωπείο του συγγραφέα που εξαντλεί όλες τις συγγραφικές (του) δυνατότητες στην αναζήτηση μιας γλώσσας του Υποκειμένου. Μια φωνή μονολογεί. Μάταια. Αυτή είναι η ελάχιστη μονάδα μέτρησης της ύπαρξης στα κείμενα του Μπέκετ. Η Γουίνυ μονολογεί και διαρκώς αναζητά μια επιβεβαίωση από τον Γουίλυ πως είναι εκεί και την ακούει. Άρα θα υπάρχει. Άρα θα υπάρχουν. Η Γουίνυ και ο Γουίλυ, λοξά ιδωμένοι, είναι το ποιητικό δίπολο των Ευτυχισμένων Ημερών που συνθέτει την ενότητά του μέσα σ’ έναν χώρο επινοημένο από τον συγγραφέα στην προσπάθειά του να αποτυπώσει το πιο τρομερό πράγμα που θα μπορούσε να σου συμβεί. Όμως η Γουίνυ επινοεί διαρκώς τρόπους για να βγάλει τη μέρα της. Κι όταν νιώθει πως η γη τη ρουφά προς τα κάτω εκείνη τραγουδά.

Την παράσταση των Ευτυχισμένων Ημερών με την Όλια Λαζαρίδου στο ρόλο της Γουίνυ θα επιχειρήσουμε μέσα στο πλαίσιο του λεξιλογίου σκηνικής έρευνας που θέτει ερωτήματα και διαμορφώνει παραστασιακή μορφή στην προσπάθειά της να δώσει απαντήσεις. Μια δραματουργία που περνά μέσα από το ποιητικό κενό και κάνει μια καινούργια αρχή σε έναν καινούργιο χώρο. Ορθογραφώντας το κείμενο και την ίδια στιγμή εξαντλώντας όλα τα μέσα και τα περιθώρια γνωριμίας με το σύμπαν Μπέκετ.

Στο πλαίσιο αυτής της εργασίας θα ενεργοποιήσουμε διάφορους τρόπους. Και αρχικά: ένα πρωτότυπο εργαστήριο που θα λειτουργεί παράλληλα με τη διαδικασία των προβών, θα πληροφορείται απ’ αυτήν και θα την πληροφορεί.  

Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση Ευτυχισμένες μέρες, σε σκηνοθεσία Σύλβιας Λιούλιου, μπορείτε να δείτε εδώ.