Η Αίθουσα Τέχνης Αστρολάβος δεξαμενή φιλοξενεί, στο μεσαίο επίπεδο της αίθουσας, την ατομική έκθεση ζωγραφικής και γλυπτικών κατασκευών της Έλενας Χρήστου, με τίτλο WonderTales. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι και τις 29 Μαϊου, παράλληλα με την έκθεση Επιδερμίδα, του Φώτη Πεχλιβανίδη, που παρουσιάζεται επίσης στη δεξαμενή.

Τα κύρια χαρακτηριστικά της δουλειάς της Έλενας Χρήστου είναι ένα τοπίο εσωτερικού κόσμου που αποτελείται από φανταστικές φιγούρες και οργανικά σχήματα, εμπνευσμένα από τον κόσμο του ονείρου και του παραμυθιού.

Με αφετηρία εμπειρίες και μνήμες από την παιδική ηλικία και στη συνέχεια μέσα από την μελέτη παραμυθιών, καταφέρνει να δημιουργήσει ένα προσωπικό τοπίο. Μέσα σε αυτό, το φανταστικό εμπλέκεται με το πραγματικό και το συνειδητό με το υποσυνείδητο.

Για το Φρόυντ (Freud) οι μύθοι, τα παραμύθια, η λογοτεχνία και η Τέχνη, μπορούν να αναλυθούν όπως και τα όνειρα. Τα παραμύθια και οι μύθοι μιλάνε μέσα από τη γλώσσα των συμβόλων. Εκφράζουν καταπιεσμένα συναισθήματα ή ανικανοποίητες επιθυμίες που καταγράφονται είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα. Με αφορμή τις ερμηνείες και την σκοτεινή πλευρά των παραμυθιών προσπαθεί να διηγηθεί ξανά όλ’ αυτά, με έναν προσωπικό τρόπο. Επιλέγοντας και μελετώντας κυρίως ιστορίες που έχουν πρωταγωνιστή τη γυναίκα – το νεαρό κορίτσι, όπως ‘η Κοκκινοσκουφίτσα’, ‘η Ωραία και το τέρας’, αναφέρεται στην παιδική ηλικία της γυναίκας, την σεξουαλικότητα και την σχέση της με το άλλο φύλο.

Άλλες φορές επηρεασμένη από τις ιδέες του σουρεαλισμού: ‘πραγματική λειτουργία του νου’, ‘αληθινή φωτογραφία της σκέψης’, ίχνη από μελάνι και μολύβια καταγράφονται αυτόματα πάνω στην επιφάνεια του χαρτιού θέλοντας έτσι να αποτυπώσουν το υποσυνείδητο, δημιουργώντας ένα λεξιλόγιο συμβόλων που στο σύνολό τους διηγούνται μια προσωπική ιστορία.

Μέσα από την διαδικασία της δουλείας της αναβιώνει εκείνο το παιδικό παιχνίδι όπου η πραγματικότητα βρίσκεται πίσω από παιχνίδια – σύμβολα και φανταστικές ιστορίες. Αφηρημένα σχήματα και ζωόμορφες φιγούρες λειτουργούν αλληγορικά αντικαθιστώντας έτσι την πραγματικότητα. Το αποτέλεσμα κάποιες φορές θελκτικό και άλλες φορές ποιο ενοχλητικό προσπαθεί να προκαλέσει αντίθετα, διφορούμενα συναισθήματα όπως εκείνα που νοιώθει κανείς μέσα στο όνειρο – εφιάλτη, στους μύθους και στα παραμύθια.