Από τις εκδόσεις Θερμαϊκός κυκλοφορεί το βιβλίο, Καταδικασμένη να είμαι σπάνια της Αγάπης Ντόκα.


Περιγραφή βιβλίου (απόσπασμα από τον πρόλογο)

Ο λύκος υπάρχει στην ιστορία της Κοκκινοσκουφίτσας για να µας δείξει τους ανθρώπους που πρέπει να προσέχουµε. Το πριγκιπόπουλο στην ιστορία της Σταχτοπούτας υπάρχει για να µας δείξει ότι ζει εκεί έξω κάποιος ιδανικός για κάθε κοπέλα. Τα τρία γουρουνάκια υπάρχουν για να µας δείχνουν πώς πρέπει να χτίζουµε τη ζωή µας, για να µην µπορεί κανείς να γκρεµίσει τους κόπους µας. Το ασχηµόπαπο υπάρχει για να µας δείξει ότι πίσω από κάθε φαινοµενικά άσχηµο άνθρωπο κρύβεται ένας κύκνος που εµφανίζεται µε τον καιρό. Η µάγισσα στην ιστορία της Χιονάτης υπάρχει για να µας δείξει ότι οι προθέσεις των ανθρώπων δεν είναι πάντα αγνές. 
Ο γράφων (συγγραφέας όπως αποκαλείται) κάποιες φορές γράφει τα πράγµατα όπως έχουν. Κάποιες φορές µπορεί να µειώνει ή να υπερβάλλει. Κάποιες φορές γράφει προσωπικές ιστορίες και κάποιες φορές γράφει ιστορίες που έχει ακούσει. Κάποιες φορές συνδυάζει δικά του βιώµατα µε βιώµατα άλλων ανθρώπων.
Όπως και να έχει, κάθε ιστορία κρύβει αλήθειες. Και δείχνει πώς αυτές οι αλήθειες µπορούν να µοιάζουν µε ψέµατα. Με υπερβολές. Μα καµιά φαντασία δεν είναι ικανή να ξεπεράσει την πραγµατικότητα. Καµιά ιστορία δεν µοιάζει αληθινή. Γιατί όλοι αποκλείουν ότι αυτό που διαβάζουν µπορεί να συµβεί. Και φτάνει µια στιγµή που έρχονται αντιµέτωποι µε κάτι που τους αφήνει άφωνους. Και δικαιώνουν κάθε βιβλίο και κάθε ταινία που έχει κυκλοφορήσει και που δεν πίστεψαν. 
Συνηθίζουµε να γράφουµε στους προλόγους των βιβλίων: 
«Τα πρόσωπα και οι καταστάσεις που περιγράφονται εδώ ουδεµία σχέση έχουν µε την πραγµατικότητα». 
∆εν έχουν;…
 

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Αγάπη Ντόκα: Ο πελαργός με προσγείωσε τη μέρα των Χριστουγέννων του 1963 στη Θεσσαλονίκη! Στην πόλη που γράφεται με δύο σίγμα και προφέρεται με πολλά λάμδα, όπου όλα είναι χαλαρά και πίνουμε φραπέ με το καλαμάκι. Εδώ μεγάλωσα, πήγα νηπιαγωγείο, δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο, έμαθα aγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, παντρεύτηκα και απέκτησα δύο κόρες κι εγγόνια! Δούλεψα ως ντίλερ σε τάπερ και καλλυντικά, βοηθός μηχανογράφησης σε εκπαιδευτικό οργανισμό, ταμίας, προϊσταμένη, υπεύθυνη καταστήματος, 
γραμματέας σε δικηγορικό γραφείο, τόσο ώστε να μη δικαιούμαι σύνταξη!
Είμαι μέλος της δράσης το «Ράφι της Αγάπης», που έχει σκοπό τη δημιουργία δανειστικών βιβλιοθηκών σε συλλόγους που αγκαλιάζουν άτομα με χρόνιες παθήσεις, και της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος. Έχω πάρει μέρος με δύο κείμενά μου στο συλλογικό βιβλίο «Αχτίδες στο σκοτάδι» (2016, εκδ. «Ανάτυπο»). Το διήγημά μου «Χίλιες και μία νύχτες» πήρε τιμητική διάκριση στο διαγωνισμό «Λογοτεχνικές πένες 2016» που συνδιοργάνωσαν οι εκδόσεις «Γράφημα» και 
το GoodBooksweb.com. Αυτή είναι η πρώτη μου απόπειρα να γράψω κάτι ολοκληρωμένο, γιατί από χαρτιά, χαρτούδια και χαρτάκια μέσα στα συρτάρια, πάνω στα τραπέζια και στα ράφια, άλλο τίποτα!

Επικοινωνήστε με τη συγγραφέα:e-mail: agapidoka@hotmail.com facebook: Agapi Doka