Νέα, αυθόρμητη, ειλικρινής και με μια πολύ θετική αύρα, η Δανάη Μπάρκα, κάνει τα πρώτα της επαγγελματικά βήματα ως ηθοποιός στο θέατρο, έχοντας μεγάλο ενθουσιασμό και θέληση για προσωπική εξέλιξη. Αυτό το διάστημα συμπρωταγωνιστεί με την Γιούλικα Σκαφιδά και τη Μαρία Κωνσταντάκη στην ιδιαίτερη κωμωδία «Έπεσε Νέκρα» στο θέατρο Αποθήκη, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες της Λίνας Ζαρκαδούλα.

Στην συνέντευξη που μας παραχωρεί, μιλά για τα όσα αποκομίζει από την συγκεκριμένη συνεργασία, αλλά και τις προσωπικές επιδιώξεις της, που από ό,τι φαίνεται είναι οι καλές δουλειές, η συνεχής πρόοδος και η αναγνώριση της προσπάθειας εκ μέρους του κόσμου.


Συνέντευξη: Αναστασία Ρίζου


Cul. N.: Αυτήν την περίοδο σας βρίσκουμε στο θέατρο «Αποθήκη» να πρωταγωνιστείτε στο έργο «Έπεσε νέκρα» του Τ. Ζανσέν. Συστήστε μας την παράσταση, δίνοντας στους θεατές μια καλή αφορμή να έρθουν να την παρακολουθήσουν.


Δανάη Μπάρκα: Η παράσταση αναλύει το πως τα πράγματα μπορεί να είναι πολύ διαφορετικά απ όσο φαίνονται, έχοντας ως πυρήνα την απιστία. Βλέπουμε τρεις γυναίκες πολύ διαφορετικές να αντιμετωπίζουν την αλήθεια, που δεν είναι άλλη από το ότι έχουν τον ίδιο άντρα, χωρίς να το ξέρουν φυσικά. Έχει πολλή πλάκα το πόσο διαφορετικά αντιδρούν και το πως απ τη μια στιγμή στην άλλη γίνονται συμμαχίες και διαλύονται, καταλήγοντας μέχρι και σε παιχνίδι τύχης για να τον κερδίσει μόνο η μια. Νομίζω πως με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως χώρα, αλλά και ως άνθρωποι, είναι πολύ σημαντικό να μας δίνεται η ευκαιρία να ξεχνάμε ή καλύτερα να βάζουμε στην άκρη για λίγο τις αρνητικές σκέψεις που μας κατακλύζουν και τα άγχη μας. Κατά τη γνώμη μου όταν αυτό συμβαίνει μέσα από την τέχνη είναι ο τέλειος συνδυασμός γιατί συνδυάζεις την διασκέδαση με την ψυχαγωγία. Άρα είναι ένας πολύ σημαντικός λόγος για να πηγαίνει ο κόσμος θέατρο. Μιλώντας για την κρίση που αντιμετωπίζουμε, νομίζω πως άλλο ένα ισχυρό δέλεαρ για να έρθει κάποιος Δευτέρα και Τρίτη στο θέατρο Αποθήκη, είναι το πολύ χαμηλό εισιτήριο που έχουμε το όποιο είναι προσιτό για τα δεδομένα της εποχής.


Cul. N.: Ο δικός σας ρόλος τι ακριβώς αφορά; Περιγράψτε μας τις ιδιαιτερότητές του και τα στοιχεία που θεωρείτε πιο ενδιαφέροντα σε αυτόν.


Δ. Μπ.: Στην παράσταση υποδύομαι ένα κορίτσι που γεννήθηκε με σύνδρομο Άσπεργκερ-δηλαδή ένα είδος αυτισμού. Αυτομάτως είναι κάτι πραγματικά πολύ ενδιαφέρον από άποψη μελέτης του ηθοποιού. Η Λόλα (ο ρόλος μου) είναι ένα πανέξυπνο κορίτσι που όμως δεν αντιλαμβάνεται κάποια πράγματα με αποτέλεσμα να γίνεται αστεία για τους άλλους ή κάποιες φορές ενοχλητική. Παρόλα αυτά είναι εγκληματολόγος, οπλοφορεί και… κρατάει μια τρομερή έκπληξη για το τέλος του έργου. Το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό αυτού του κοριτσιού είναι ότι δεν φιλτράρει τι θα πει, με αποτέλεσμα η ειλικρίνειά της να φαίνεται ως αγένεια!


Cul. N.: Τι θα λέγατε πως αποκομίζετε σαν άνθρωπος και ηθοποιός από τη συνεργασία με τις συμπρωταγωνίστριές σας, Γιούλικα Σκαφιδά και Μαρία Κωνσταντάκη, καθώς και από τη σκηνοθέτιδα της παράστασης Λίνα Ζαρκαδούλα;


Δ. Μπ.: Καταρχάς, αφού μου δίνετε αυτή την ευκαιρία, θα ήθελα και δημόσια (γιατί ιδιωτικά το έχω κάνει) να ευχαριστήσω και τις τρεις και λίγο περισσότερο την Μαρία, γιατί εκείνη με πρότεινε στη Λίνα! Ξέρω ότι ακούγεται λίγο βαρετό και κοινότοπο αλλά νομίζω ότι φέτος είμαι πολύ τυχερή με αυτή την συνεργασία! Τη Μαρία την ήξερα χρόνια, οπότε ήμουν προετοιμασμένη για την τρέλα, τον αυθορμητισμό και την οργάνωση της! Τα άλλα δυο υπερταλαντούχα κορίτσια τα γνώρισα τώρα! Η Λίνα είναι ένας άνθρωπος πολύ γλυκός και πολύ ανοιχτή σαν σκηνοθέτης… πράγμα δύσκολο και σπάνιο. Το να νιώθεις ελευθερία στην πρόβα και να σου επιτρέπουν να δοκιμάζεις πράγματα είναι σπουδαίο γιατί κάπως έτσι δημιουργείται η τέχνη και το θέατρο. Όταν δε, έχεις και τρεις ημίτρελους ανθρώπους όπως εμείς, να ελέγξεις, τα πράγματα γίνονται πολύ δύσκολα και η Λίνα είναι ίσως η μόνη που θα το κατάφερνε αυτό αναίμακτα! Η Γιούλικα είναι ο νέος μου έρωτας- όπως την αποκαλώ. Ήμουν πάντα μεγάλη θαυμάστρια της και νομίζω ότι είναι η πιο ταλαντούχα ηθοποιός της γενιάς της, με διαφορά. Σκηνικά ως νέα ηθοποιός είμαι ευγνώμων γιατί και η Μαρία και η Γιούλικα είναι πολύ προστατευτικές μαζί μου, θα διορθώσουν το λάθος μου αφήνοντας με να δοκιμάσω ό,τι θέλω και θα με επιβραβεύσουν όταν κάνω κάτι σωστό. Αυτό μου δίνει αυτοπεποίθηση και συγχρόνως είναι τρομερό “σχολείο”.


Cul. N.: Αν και ίσως είχατε την ευκαιρία να χτίσετε από μικρή, μια δυνατή σχέση με το θέατρο, πώς βλέπετε τα πράγματα στο χώρο, τώρα που αναμειγνύεστε επαγγελματικά;


Δ. Μπ.: Αυτό είναι αλήθεια. Από μικρή είχα την τύχη να χτίσω γερά θεμέλια για μια μεγάλη αγάπη, που είναι η υποκριτική. Έχω πολύ μεγάλη “έμμεση” εμπειρία αλλά η “άμεση” είναι μηδενική και δεν μπορώ να εκφέρω άποψη ακόμα. Κατ εμέ, πρέπει να κυνηγάμε τα όνειρα μας. Όλοι οι χώροι κ όλες οι δουλειές έχουν δυσκολίες. Το θέμα είναι πόσο αποφασισμένος είναι κάποιος και πόση δουλειά είναι διατεθειμένος να κάνει. Υπάρχει αρκετός ανταγωνισμός σ’ αυτό το καλλιτεχνικό περιβάλλον που λέμε, όμως όποιος το αγαπά πρέπει να προσπαθεί και να επιμένει. Η υποκριτική είναι ένα πολύ ψυχοφθόρο επάγγελμα γιατί είσαι αναγκασμένος να ξεχνάς οτιδήποτε υπάρχει στο μυαλό σου και να σκέπτεσαι για κάποιες ώρες της μέρας, σαν ένας άλλος άνθρωπος. Αυτό εγώ το θεωρώ μαγεία και είμαι πολύ χαρούμενη που παρά τις μαύρες μέρες που διανύουμε, μου δίνεται η ευκαιρία να το κάνω επαγγελματικά… Το θέατρο αποδεσμεύει την φαντασία μας, μας ταξιδεύει σε άλλους πολιτισμούς, άλλες κουλτούρες, δεν είναι μόνο διασκέδαση, είναι κυρίως ψυχαγωγία. Πρέπει να μάθουμε σαν λαός να “άγουμε” την ψυχή μας πιο συχνά και να παίρνουμε πράγματα απ την τέχνη να προχωράμε παρακάτω, να ανοίγει το μυαλό μας.


Cul. N.: Υπάρχουν έργα και καλλιτέχνες με τα οποία θα θέλατε ιδανικά να «συναντηθείτε» κατά τη διάρκεια της πορείας σας;


Δ. Μπ.: Η κύρια επιθυμία μου πέρα από το να έχω κάθε χρόνο δουλειά φυσικά είναι η μεταμόρφωση. Θα ήθελα ιδανικά να μου δοθεί η ευκαιρία να αγγίξω πολλούς διαφορετικούς ρόλους! Να ξεπερνάω κάθε χρόνο αυτά που έχω ορίσει ως όρια για μένα και να ενσαρκώνω διαφορετικούς τύπους ανθρώπων! Θαυμάζω πολλούς ανθρώπους και είμαστε τυχεροί γιατί στην Ελλάδα έχουμε σπουδαίους ηθοποιούς και σκηνοθέτες. Μακάρι να μου δοθεί η ευκαιρία να δουλέψω με όλους και να πάρω απ’ όλους μαθήματα.


Cul. N.: Είστε μια αναγνωρίσιμη νέα ηθοποιός λόγω κάποιων αναφορών στα media, αλλά υπάρχει κάτι που θα θέλατε ο κόσμος να μάθει για εσάς και δεν έχει δοθεί η ευκαιρία μέχρι τώρα;


Δ. Μπ.: Νομίζω ότι τώρα πια που δάμασα λίγο αυτή την εξωστρέφεια που με χαρακτηρίζει, θα ήθελα  οι άνθρωποι να με μάθουν απ τη δουλειά μου… Πολλοί θεωρούν πως λόγω της μαμάς μου και των γνωριμιών, τα πράγματα θα είναι πολύ εύκολα για μένα… Βλέπουν όμως την μια όψη και αυτό είναι άδικο. Προφανώς και ξέρω ανθρώπους του χώρου και κάποιοι είναι οικογένεια, όχι απλοί φίλοι, όμως δεν σε κρατάει καμία γνωριμία στη δουλειά… Μόνο ο κόσμος -το κοινό και η δική σου προσπάθεια μπορούν να το κάνουν αυτό.

Αυτό που θέλω να μοιραστώ είναι πως εύχομαι σε όλους μας να γίνουμε πιο ευαίσθητοι και σε τέτοιες δύσκολες εποχές αντί να κατασπαράζουμε τους γύρω μας, να δείχνουμε περισσότερη ανθρωπιά και αγάπη. Να μην κρίνουμε κανέναν γιατί δεν ξέρουμε τι περνάει ο κάθε άνθρωπος μέσα του.


Cul. N.: Κλείνοντας αυτήν την συνέντευξη, πείτε μας αν υπάρχουν κάποια σχέδια για την συνέχεια.


Δ. Μπ.: Λοιπόν, να υπενθυμίσουμε ότι η κωμωδία “Έπεσε Νέκρα” με την Γιούλικα Σκαφιδά και την Μαρία Κωνσταντάκη, ανεβαίνει κάθε Δευτέρα και Τρίτη! Όσο για το μέλλον, υπάρχουν κάποια σχέδια τα οποία ακόμα δεν μπορώ να πω με σιγουριά για του χρόνου, και αυτές τις μέρες θα κλείσουμε μάλλον κάτι πολύ όμορφο για φέτος τον χειμώνα! Θα υπάρξει ενημέρωση άμεσα!


◊ Η παράσταση “Έπεσε νέκρα” ανεβαίνει στο θέατρο Αποθήκη. Διαβάστε περισσότερα εδώ