Ο Κλήμης Εμπέογλου, με αφορμή την παράσταση Μάουζερ, γράφει τις σκέψεις του σχετικά με το ζήτημα της ανθρώπινης βίας.

__________

 

Η ενασχόληση μου με το έργο “Μάουζερ” ξεκινά απο το 2015 κάνοντας μια παρουσίαση του έργου με φοιτητές της σχολής στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Έχοντας δημιουργήσει ένα κόσμο μαζι με το ζωγράφο και φίλο  Νίκο Κυριακόπουλο στην τότε παρουσίαση αποφάσισα τότε να ολοκληρώσω την αρχική ιδέα μου πάνω στο έργο.

Φτάνοντας στο σήμερα, και με τη πορεία της ενασχόλησης μου με το κείμενο να έχει περάσει πολλές διακυμάνσεις, παρουσιάζουμε το έργο του γερμανού ποιητή στο θέατρο της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών.

Η ιστορία του έργου με μια πρώτη ματιά είναι απλή και σύντομη, ένας εκτελεστής της Επανάστασης αφού σκοτώνει τον προκάτοχο του και παίρνει την θέση του αδυνατεί ύστερα από λίγο να εκτελέσει την εργασία του στο όνομα της Επανάστασης. Σκέψεις, τύψεις, ανθρώπινα ερωτήματα κατακλύζουν το μυαλό του και η σχέση με τη Φωνή του Κόμματος κλονίζεται, ένας άνθρωπος αμφιβάλλει.

Χωρίς να θέλω να γενικεύσω, προσπάθησα να διατηρήσω αυτή τη συγκρουσιακη σχέση ενός ανθρώπου με ένα ‘’σύστημα’’ όσο πιο ζωντανή μπορούσα. Τα μεγάλα ερωτήματα που θέτει ο συγγραφέας στο έργο, περί αθωότητας των θυμάτων ενός πολέμου, ύπαρξης νίκης του Κόμματος, θανάτου των εχθρών, και σε σχέση με την ανυπαρξία του χρόνου και του τόπου μου έδιναν την αίσθηση κυρίως ενστικτωδώς πως μπορώ να φανταστώ μια συνολικότερη εικόνα ενός  συστήματος αποτελούμενο από ανθρώπους οι οποίοι κυριολεκτικά κρυμμένοι πίσω από προσωπεία ή μέσα σε ομάδες κρίνουν, καταδικάζουν, εκτελούν, ιδέες, σκέψεις, αμφιβολίες, ανθρώπους.

Προσπαθώντας να βρώ απαντήσεις στην αέναη ανάγκη ύπαρξης τόσης βίας και στην εκδήλωσή της σε τόσες πλευρές βρέθηκα με περισσότερα ερωτήματα παρά απαντήσεις.

Όλοι όσοι εργαστήκαμε για αυτήν την παράσταση κάναμε ο καθένας από εμάς μια μικρή κατάδυση μέσα μας, αναρωτηθήκαμε αν είμαστε θύτες, αν έχουμε γίνει από μόνοι μας ένα μικρό εκτελεστικό απόσπασμα, αν φέρουμε ευθύνη για κάποιο “μικρό” θάνατο.

Ευελπιστώ να μπορέσουμε να το θέσουμε και επι σκηνής, να είναι ορατό σε έναν κόσμο όπου όταν κάτι εκδηλώνεται με βία συνήθως έχει καταστροφικά αποτελέσματα και έπειτα δεν αναρωτιέται, γιατί;

Info: Ο Κλήμης Εμπέογλου γεννήθηκε στην Αθήνα (1983). Είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Ωδείου Αθηνών και του City University (BA Business Administration). Από το 2013 εκπαιδεύεται με την ομάδα SCOT (Suzuki Method of Actor Training) στην Ιαπωνία. Στο θέατρο έχει συνεργαστεί με τους: Ακύλλα Καραζήση, Κατερίνα Ευαγγελάτου, Κων/νο Αρβανιτάκη, Χρίστο Θεοδωρίδη κ.α. Παράλληλα διδάσκει στη Δραματική Σχολή του Ωδείου τη μέθοδο Suzuki Training  και παραδίδει σεμινάρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.



◊ Το έργο του Χάινερ Μίλλερ, Μάουζερ, θα παρουσιαστεί στο Θέατρο της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών από 5 Δεκεμβρίου. Περισσότερες πληροφορίες εδώ