Το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης υποδέχεται τον σημαντικότερο εκπρόσωπο του κόμικς στην σύγχρονη ρωσική τέχνη, τον Γκεόργκι Λιτιτσέφσκι (Georgy Litichevsky, γεν. Dnepropetrovsk 1956, ζει στη Μόσχα και την Νυρεμβέργη).

Στην έκθεση με τίτλο «Υποθετικοί Χοροί», η οποία θα φιλοξενηθεί στη Μονή Λαζαριστών από τις 9 Νοεμβρίου 2016 έως τις 12 Φεβρουαρίου 2017 (εγκαίνια: Τετάρτη 9 Νοεμβρίου, 19:30), πρωταγωνιστούν η αθωότητα και η συχνά επιφανειακή αφέλεια του κόμικ, μαζί με την συνειδητά υπερστυλιζαρισμένη ή την συνειδητά αδέξια γλώσσα του, στοιχεία με τα οποία ο καλλιτέχνης δημιουργεί ιστορίες που μπορεί να αφήνουν τον επισκέπτη με ένα μειδίαμα, αλλά πάντα και με έναν σχετικό προβληματισμό.

Η καλλιτεχνική σχέση του Γκεόργκι Λιτιτσέφσκι με την Ελλάδα είναι παλιά. Τον Ιούνιο του 1997 συμμετείχε σε έκθεση στην Ελληνική Πρεσβεία της Μόσχας, η οποία για λίγες ημέρες είχε δώσει «άδεια» στους Γκεόργκι Λιτιτσέφσκι, Κονσταντίν Ζβεζντοτσότοφ, Αντρέι Φιλίπποφ, Νικίτα Αλεξέγιεφ, Ίγκορ Μούχιν και Τάνια Λιμπερμάν να αντικαταστήσουν τα «ακαδημαϊκά» έργα που διακοσμούσαν τους τοίχους των επίσημων σαλονιών της. Το φθινόπωρο του 2000 συμμετείχε μαζί με την Ίρα Βαλντρόν, τον Γιούρι Αλμπέρτ, τον Αντρέι Φιλίπποφ και τον Κονσταντίν Ζβεζντοτσότοφ στην έκθεση με τίτλο “Ανοικτός Ουρανός – Ανοικτή Θάλασσα” που πραγματοποιήθηκε στο κατάστρωμα του δεσμευμένου από το τελωνείο και ακινητοποιημένου για πάνω από ένα χρόνο στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, εμπορικού ρωσικού πλοίου Βόλγκο-Μπαλτ. Το 2007 ο Γκεόργκι συμμετείχε στην 1η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης με το μεγάλο δίπτυχο «Αϊντα – Σαφάρι», έργο που σήμερα ανήκει στις συλλογές του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης.

Οι Υποθετικοί χοροί περιλαμβάνουν μια σειρά από μεγάλων διαστάσεων επιτοίχια έργα σε πανί αλλά και κόμικς  σε  χαρτί, συνθέσεις μικρότερων  διαστάσεων, παλαιότερα αλλά και νέα, όπου οι σουρεαλιστικές σκηνές και οι  αινιγματικοί  τους  διάλογοι, ξεπηδούν μέσα από περιστατικά της ιστορίας και διατυπώνουν έμμεσα την  σύγχρονη ιδεολογική υστερία, την κοινωνική ανισορροπία, τις  πολιτικές  και  πολιτισμικές δυσλειτουργίες. Αυτή η  προσέγγιση και διαπραγμάτευση των θεμάτων ορίζει μια αναπάντεχη σκηνογραφία του ανθρώπινου πολιτισμού όπου ο Βαρόνος Μινχάουζεν, η χορεύτρια Ισιδώρα Ντάνκαν, ο ποιητής Σεργκέι Γιεσένιν, ο πολιτικός Ανατόλι Λουνατσάρσκι κ.α. «χορεύουν» με υβριδικές και παράδοξες μορφές στις οποίες το ανθρώπινο συνδυάζεται με το ζωικό και το πραγματικό με το ονειρικό. Στην έκθεση ο Γκεόργκι Λιτιτσέφσκι παρουσιάζει και ένα μεγάλων διαστάσεων (25Χ2,5 μέτρα) έργο με τίτλο «Γιγαντοβατραχομυοχοροί» που δημιούργησε στην διάρκεια της διαμονής του στην Θεσσαλονίκη και που θα δωρίσει στις συλλογές του ΚΜΣΤ.

Με τον τρόπο της επιφανειακής παιδικής αθωότητας και αφέλειας o Λιτιτσέφσκι αναδεικνύει σε δεύτερο επίπεδο ουσιαστικά θέματα φιλοσοφίας και κοινωνικών σχέσεων. Στο έργο του υπάρχουν συχνές αναφορές στην αρχαία ελληνική ιστορία την οποία μελέτησε και αγάπησε από τα φοιτητικά του χρόνια, σπούδασε αρχαία ελληνικά και έμαθε νέα ελληνικά.

Η Εννοιολογική Σχολής της Μόσχας, μέλος της οποία είναι ο καλλιτέχνης, είναι ένα κίνημα που αναπτύχθηκε στις δεκαετίες 1970 και 1980 και συγκρίνεται σε αισθητική προσφορά και επιρροή μόνο με τα κινήματα της ρωσικής πρωτοπορίας των δύο πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα. Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του κινήματος είναι ο συνδυασμός της εικόνας με τον γραπτό λόγο.

Επιμέλεια έκθεσης: Ειρήνη Παπακωνσταντίνου, Ιστορικός Τέχνης – Επιμελήτρια του ΚΜΣΤ

Η έκθεση εντάσσεται στο πρόγραμμα του Έτους Ελλάδας – Ρωσίας 2016.