Η Ανδρονίκη Μαραθάκη παρουσιάζει για τρεις μόνο παραστάσεις, στις 6, 7 & 8 Νοεμβρίου στις 21.00, στο Art Factory – Τεχνοστάσιο το έργο Έρωτας & Επανάσταση – Μέρος ΙΙΙ: Η ανωμαλία του ελάχιστου.

Το έργο αποτελεί το τρίτο μέρος μιας τριλογίας αυτόνομων έργων που ακολουθούν την θεματική “έρωτας και επανάσταση”. Μελετούν τον έρωτα που υπάρχει καθ’ εαυτόν, ως γενναιότητα σε ότι βιώνουμε, και την επανάσταση ως αυτό που δύναται να εμφανιστεί μέσα από μια τέτοια αντιμετώπιση του κόσμου.  

Το μέρος αυτό, με τον υπότιτλο «Η ανωμαλία του ελάχιστου», προτείνει τον έρωτα σαν συμβάν με σίγμα μικρό και όχι κεφαλαίο, αποσυνδέοντάς τον από την επική εικόνα που συχνά κυριαρχεί και προσφέρει κυρίως απόσταση και λατρευτική ποιότητα, χωρίς όμως να μειώνει επ’ ουδενί την Αλήθεια που επινοείται σε αυτόν.

Η διάσταση της διάρκειας αποτυπώνεται από τα συμβάντα που επανέρχονται και φέρουν όποια επανάσταση συνέβη ήδη, επηρεάζοντας έτσι όποια θα συμβεί μετά.

Η Ανδρονίκη Μαραθάκη με μια ομάδα επιλεγμένων ερμηνευτών και συντελεστών παρουσιάζει για πρώτη φορά τη μελέτη αυτή στις 6,7 & 8 Νοεμβρίου /21.00 στο Art Factory-Τεχνοστάσιο.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
 
Ιδέα – Χορογραφία: Ανδρονίκη Μαραθάκη
Σκηνογραφική & Ενδυματολογική Επιμέλεια: Όλγα Μπρούμα, Μαργαρίτα Δοσούλα
Φωτιστικό Περιβάλλον: Σταμάτης Κούρος
Ηχητικό Περιβάλλον: Χρήστος Ροζάκης
Θεωρητική Υποστήριξη: Σπύρος Τέγος
Σχεδιασμός χωρικών κατόψεων: Αγγελική Λυμπεροπούλου

Οργάνωση Παραγωγής: Ιωάννης Στ. Κούνης
Διεύθυνση Παραγωγής: Νίκος Μπορόβας
Προβολή – Επικοινωνία: Γιώργος Κατσώνης
Φωτογραφία: Παναγιώτης Μαϊδης, Βαγγέλης Πούλης
Κάμερα: Ιωάννης Στ. Κούνης, Όλγα Μπρούμα
Promo video: Χρυσάνθη Μπαδέκα
Σχεδιασμός αφίσας: Ευτυχία Λιάπη

Ερμηνευτές: Αλέξανδρος Λασκαράτος, Άρης Παπαδόπουλος, Εμμανουέλα Κορκή, Κωνσταντίνος Καρβουνιάρης, Λουκιανή Παπαδάκη, Μαρία Πασχαλίδου, Μαριάννα Καραβά, Μάρθα Πασακοπούλου, Ματίνα Κοκολάκη

Ζωντανά στο πιάνο: Παναγιώτης Κραμπής, Γιώργος Πατεράκης

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΗΣ ΧΟΡΟΓΡΑΦΟΥ

Προχωρούν τα βήματά μου από τη μέση και κάτω… Έχει εξατμισθεί η ύλη του θώρακος, αναφέρει ο Ν.Γ.Πεντζίκης. Με μία παρόμοια απορρύθμιση αποτυπώνεται η πραγματικότητα στη μελέτη αυτή. Ένας πιανίστας ερμηνεύει ένα κλασσικό κομμάτι του ρομαντισμού, με σαφή αναφορά σε συγκεκριμένο συνθετικό μοτίβο και «κυκλώνει» ελάχιστα διαφορετικά από μία ομάδα ερμηνευτών πάνω στη σκηνή.

Οι συσχετίσεις ήχου και κίνησης/εικόνας που δηλώνονται στην θέαση του έργου ενώ είναι ελάχιστα ανακριβείς, αποτυπώνουν αντί για μιαν Ανωμαλία, την ηρεμία που εκδηλώνεται σε στερεοτυπικές συμπεριφορές. Την ηρεμία και προσμονή να συνάψουμε ενώσεις εκ του ασφαλούς, βασισμένοι στην παρακαταθήκη της συλλογικής μνήμης ή του προσωπικού παρελθόντος. Μια λογική αντίδραση επιβίωσης που συνάμα όμως εμφανίζει περισσότερο μία δυσκολία μετατόπισης από ότι έχει εγγραφτεί σε ότι δύναται να δημιουργηθεί στο μέλλον.

Οι ερμηνευτές σωματοποιούν από τη μία την έλλειψη των γενναίων παρεκκλίσεων των τροχιών της καθημερινότητας και από την άλλη τις εμφανίζουν εκεί που δείχνουν να μην υπάρχουν. ‘Όποτε ψάχνουν να μειώσουν την απόσταση με τον Άλλο και ενώ στιγμιαία βρίσκονται έκκεντροι όταν αλληλεπιδρούν, δημιουργούν συστήματα στη διάρκεια του χρόνου. Επιτρέπουν να εγκαθιδρυθούν κώδικες έως ότου ένα ελάχιστο «παραπάτημα», μια επιθυμία που παρεκκλίνει, να υπονομεύσει τον ήδη υπάρχοντα και να δημιουργήσει ένα νέο.

Οι κώδικες που επανα-δημιουργούνται από μία ανωμαλία είναι ελάχιστα διαφορετικοί.

Σε αυτό το δομημένο σύμπαν, όπου ο λυρισμός δείχνει να μην επιτρέπεται, μου επέτρεψα στο έργο τον έρωτα  “ελάχιστα” κινητικά και την ελάχιστη καθαίρεσή του συνθετικά.

Η ανωμαλία των ελαχίστων δείχνει διαρκής. Πιο καθαρά όπως το είχε αναφέρει ο Β.Brecht:  Είδα τους φονιάδες, είδα τα θύματα. Μου έλειπε το θάρρος, όχι η συμπόνια.”

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ

Η Ανδρονίκη Μαραθάκη αρχικά σπούδασε στη σχολή Συντήρησης Αρχαιοτήτων και ‘Έργων Τέχνης (Αθήνα). Αλλάζοντας μετά κατεύθυνση σπούδασε χορό και σαν υπότροφος του Ι.Κ.Υ. συνέχισε τις σπουδές της σε μεταπτυχιακό επίπεδο  στο Λονδίνο στο University of London, C.S.S.D(ΜΑ Performance Practices and Research).

Η έρευνά της μέσω της πρακτικής του χορού, υπό τον όρο “μετατροποιήσιμες χορογραφίες”  αφορά τις δομές σύνθεσης, τη χορογράφηση ροών κίνησης και τη δημιουργία λειτουργικής κίνησης τόσο μέσω της αστάθειας και της μετατόπισης του ανθρώπινου σώματος όσο και μέσω της χρήσης υλικών, κυρίως οργανικών. Έχει συμμετάσχει ως visiting artist για δυο χρονιές στο choreography lab/ κινητήρας και έχει συνεργαστεί με τους Βανιώ Παπαδέλη, Εύα Πυρνοκόκη, Πέτρο Γάλλια, SaLtaTor Physical Dance Group, Κωνσταντίνο Μίχο, την ομάδα του Δημήτρη Καραλή, τον Κωνσταντίνο Ρήγο, τον Φώτη Νικολάου, την ομάδα του “break the chain”  και τον Κωνσταντίνο Ντέλλα.

Από τον Απρίλιο είναι μέλος του Δ.Σ. της ΚΣΟΤ,  ενώ τα δύο τελευταία χρόνια είναι μέλος της ομάδας “Dancing to connect”/Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών και ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ομάδας Κόκκου Ροιής.

Διδάσκει κίνηση και αυτοσχεδιασμό σε χορευτές ανήλικους και ενήλικους (Cumana Dance Studio, Quilombo Centro Cultural, Baile de Barrio, Da.n.Ce., Συνεργατικό Στούντιο Λάθος Κίνηση, Ακροποδητί Σύρος, Φεστιβάλ Σχολείο Τήνου, Duende Ensemble, Κινητήρας, Αίαντας Α.Σ., Σχολή Ε.Γαλιατσάτου).

Εκτός των χορογραφικών έργων που έχει παρουσιάσει, οργανώνει και επιμελείται δράσεις με τη συμμετοχή κοινού και performer,επαγγελματιών και μη (Σωσίβια/ Rabbithole & Σ.Ε.ΧΩ.ΧΟ., ΛΕΛΑ/ brain the chain festival, ΔΙΑΡΡΟΗ/ 3η Μπιενάλε Αθήνας , Athens Photo Festival 2016).

Περισσότερα για την Ανδρονίκη Μαραθάκη: https://vimeo.com/andronikimarathaki

Με την ευγενική υποστήριξη του Ιδρύματος Ιωάννου Φ. Κωστόπουλου

Trailer: https://vimeo.com/185225872
© Κάμερα: Ιωάννης Στ. Κούνης, Όλγα Μπρούμα – Μοντάζ: Χρυσάνθη Μπαδέκα

Αφίσα: Ευτυχία Λιάπη

Διάρκεια παράστασης: 40 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)