Μου ζητήθηκε να γράψω ένα κείμενο για τη δουλειά μου. Χμμ, δύσκολο πράγμα. Πώς να περιγράψεις κάτι που οι άλλοι θα δουν το τελικό του αποτέλεσμα; Ίσως μου φαίνεται έτσι, γιατί δεν είμαι στην κατάλληλη χρονική συγκυρία για να το δω από απόσταση, αφού είμαστε ακόμα σε διαδικασία ζύμωσης και προβών! Η δημιουργικότητα στο θέατρο προκύπτει από την διαδικασία της δοκιμής και της πλάνης, ή τουλάχιστον, έτσι κάνουμε στις πρόβες της ομάδας Άπειρον. Δοκιμάζουμε, κάτι κρατάμε, κάτι απορρίπτουμε, και στο τέλος αυτό που μένει είναι μια συλλογική δουλειά, με παράδοξα στοιχεία. Γι΄ αυτήν την παραδοξότητα διαλέξαμε και τα παραμύθια. Αν ξεχάσει κανείς τα «λόγια» παραμύθια στην εξευγενισμένη μορφή τους και αναζητήσει τις παραδοσιακές, ξεχασμένες ιστορίες τους θα δει ότι σίγουρα έχουν βία (μπόλικη), δράση, σεξουαλικότητα και πολύ παράδοξο! Δηλαδή, όλα όσα κάνουν σημαντική και ενδιαφέρουσα μια ιστορία. Αυτό το παράδοξο μας μάγεψε και αυτό χρησιμοποιούμε για να σας καλέσουμε σε αυτήν την παράσταση. Τα λαϊκά παραμύθια είναι μια γκροτέσκα γιορτή,  γεμάτη γάμους, αλλά και βίαιους θανάτους, νίκες αλλά και ήττες των ηρώων τους, περίεργους, αταίριαστους έρωτες, αλλά και ταιριαστούς, τελικά.

Σε αυτήν την περίεργη κατηγορία ανθρώπων, που ασχολούνται επαγγελματικά με το θέατρο, συμβαίνει κάτι μαγικό. Από τη στιγμή που θα ξεκινήσει να τρέχει μια πρόβα, και μέχρι την πρεμιέρα, αυτό είναι το πιο σημαντικό ζήτημα στη ζωή τους. Γίνεται προτεραιότητα, και μπορεί, όσο περνάνε οι μέρες, και πλησιάζει η πρεμιέρα,  μια μέρα να ξεχάσεις να φας, ή, ακόμα χειρότερα, να ξεχάσεις να ταΐσεις το σκύλο! Ή, έτσι λέω στον εαυτό μου ότι συμβαίνει γενικώς, και δεν είμαι μόνο εγώ που το παθαίνω… Όμως, παρά τις αντιξοότητες, που εκούσια αντιμετωπίζουμε, οι θεατρίνοι επιβιώνουμε, σαν τις κατσαρίδες και είμαστε εδώ ακόμα και μετά από πυρηνική καταστροφή.

Το ερώτημα που προκύπτει, λοιπόν, είναι τι κάνουμε με τα παραμύθια, οέο;

Εγώ λέω, τα ζωντανεύουμε επί σκηνής και όποιον (από τους ήρωες των παραμυθιών) πάρει ο Χάρος! Οι υπόλοιποι…Ζήσαν αυτοί καλά, κι εμείς καλύτερα!

Info: Η Θάλεια Γρίβα γεννήθηκε στην Κέρκυρα,  είναι απόφοιτος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών Πανεπιστημίου Πατρών και της Δραματικής σχολής του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν. Έχει εργαστεί ως ηθοποιός και βοηθός σκηνοθέτη δίπλα στους: Διαγόρα Χρονόπουλο, Μαριάννα Κάλμπαρη,  Νικαίτη Κοντούρη, Θωμά Μοσχόπουλο, Άρη Μιχόπουλο, Νίκο Χανιωτάκη, Αλέξη Αλάτση και άλλους. 

Έχει διδάξει σε σεμινάρια για το θέατρο στην εκπαίδευση,  καθώς και σε περιβαλλοντικά θεατρικά  προγράμματα.

Από το 2014 ασχολείται με τη σκηνοθεσία και τα παραδοσιακά παραμύθια,  ως ιδρυτικό μέλος της ομάδας Άπειρον (2014, Σταχτοπούτα η Ιδανική, off-off Athens, Επί Κολωνώ |2015, Το Όνειρο της Κοιμωμένης, 14η Μέρα | 2015, Τα πιο Τρομακτικά Χριστούγεννα,  Christmas Factory).

Φέτος παρουσίασε, στο Scratch Night του Bob Theater Festival στο Bios με την ομάδα Άπειρον, τα Βρώμικα Παραμύθια,  όπου πήραν τη δεύτερη θέση. Το φθινόπωρο θα παρουσιαστεί η παράσταση στο θέατρο 104.



◊ Τα «Βρώμικα παραμύθια» ζωντανεύουν στη σκηνή του Θεάτρου 104 από 24 Σεπτεμβρίου! Περισσότερες πληροφορίες εδω