Από τις εκδόσεις Ίκαρος κυκλοφορεί το νέο αστυνομικό μυθιστόρημα της Ευτυχίας Γιαννάκη, Στο πίσω κάθισμα, που αποτελεί το πρώτο μέρος της Τριλογίας της Αθήνας με πρωταγωνιστή τον Αστυνόμο Χάρη Κόκκινο.

Ένας σκηνοθέτης βρίσκεται άγρια δολοφονημένος στο υπόγειο του Θεάτρου Πλάκας. Ο Αστυνόμος Χάρης Κόκκινος και οι συνεργάτες του θα κληθούν να διαλευκάνουν μια υπόθεση που αναμένεται να απασχολήσει την κοινή γνώμη. Σύντομα θα αντιληφθούν ότι θα χρειαστεί να αναζητήσουν τα αίτια της δολοφονίας στο σκοτεινό παρελθόν του σκηνοθέτη, ξετυλίγοντας ένα κουβάρι κοινών μυστικών, συγκάλυψης και βίας στην καρδιά της σημερινής Αθήνας.
Ταυτόχρονα, ο γιος του σαρανταπεντάρη Αστυνόμου συλλαμβάνεται με κατηγορίες που θα τον αναγκάσουν να βουτήξει στο δικό του οικογενειακό παρελθόν. Η πίεση του χρόνου και τα σφραγισμένα στόματα θα αποδείξουν ότι τα πράγματα δεν είναι ποτέ απλά για όσους βρέθηκαν στο πίσω κάθισμα.
Σε μια κοινωνία όπου όλοι είναι ένοχοι, κάποιοι θα πληρώσουν το τίμημα, μεταξύ αυτών και ο Χάρης Κόκκινος.
Οι ανακρίσεις θα συνθέσουν μια τοιχογραφία των κατοίκων της Αθήνας που πρωταγωνιστεί σε μια ιστορία που δεν θα υπήρχε, αν δεν υπήρχε η πόλη και τίποτα δεν θα μείνει στο σκοτάδι κάτω από τον λαμπρό ήλιο της.

«Στην αρχή κάθε υπόθεσης, τον απασχολούσε πάντα η πιθανότητα του ξαφνικού, του αναίτιου φόνου που συμβαίνει έτσι από το πουθενά, που σχεδιάζεται και πραγματοποιείται μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα, όπως σχεδιάζεται και προσφέρεται ένα φιλί, μια αγκαλιά ή ένα χαστούκι, μόνο που σε αυτή την περίπτωση προσφέρεται μια μαχαιριά ή ένα μοιραίο σπρώξιμο. Πόσο πιθανό είναι να δολοφονήσεις κάποιον, αντί να τον φιλήσεις; αναρωτήθηκε ο Αστυνόμος Χάρης Κόκκινος, παρόλο που γνώριζε ότι δεν υπήρχε εύκολη απάντηση σε τέτοιο φιλοσοφικό ερώτημα.»

Η Ευτυχία Γιαννάκη για το Αστυνομικό Μυθιστόρημα ως λογοτεχνικό είδος:
«Μια αστυνομική ιστορία είναι ακριβώς ένας καθρέφτης που αντανακλά όσα αποφεύγουμε να δούμε λίγο πριν στραφούμε και πάλι στις ευχάριστες συνήθειές μας. Πολλοί αναρωτιούνται αν μια τέτοια αφήγηση έχει κάποιο ειδικό βάρος. Συντάσσομαι σε όσους πιστεύουν ότι αυτή η αφήγηση έχει αξία, ιδιαίτερα όπως έχει εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια καθρεφτίζοντας τις κοινωνικές, και τις ψυχολογικές προεκτάσεις της εκάστοτε ιστορίας.»

Η Ευτυχία Γιαννάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε πληροφορική, μουσική τεχνολογία και επικοινωνία και εργάστηκε για αρκετά χρόνια στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Στο παρελθόν εκδόθηκε με ψευδώνυμο ένα ακόμη μυθιστόρημά της με τον τίτλο Χάρντκορ που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο. Περισσότερα για την ίδια μπορείτε να δείτε στο www.giannaki.com