Το «Τρίτο κουδούνι ή το θέατρο αλλιώς» είναι μια θεατρική-εκπαιδευτική δράση την οποία υλοποιεί το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά σε συνεργασία και με αποκλειστική χρηματοδότηση από το Κοινωφελές Ίδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση.

Πρόκειται για ένα καλλιτεχνικό – εκπαιδευτικό πρόγραμμα  με βασικό στόχο τη μύηση των μαθητών και των μαθητριών στη θεατρική πράξη, εμπλουτίζοντας την εκπαιδευτική διαδικασία στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Τι μπορεί να συμβεί όταν το θέατρο πάει στο σχολείο;
Όταν η θεατρική αγωγή μεταμορφώνεται σε θεατρική πράξη;
Όταν νέοι σκηνοθέτες διαφορετικού ύφους συναντούν μαθητές διαφορετικών ηλικιών;

Στο πλαίσιο του προγράμματος επτά σκηνοθέτες, διαφορετικού ύφους και ηλικίας, συνεργάζονται με επτά σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Δήμου Πειραιά και των όμορων Δήμων πάνω σε κείμενα κλασσικών και σύγχρονων συγγραφέων, με στόχο να χτίσουν επτά μικρής διάρκειας θεατρικές παραστάσεις, οι οποίες θα παρουσιαστούν στο ΔΘΠ, το Σάββατο 7 και Κυριακή 8 Μαΐου, 11.00 έως 14.00.

Στο καλλιτεχνικό διήμερο θα παρουσιαστούν τα παρακάτω έργα:

1. Η ομάδα από το Γενικό Λύκειο Καλλίπολης θα παρουσιάσει μια διασκευή του έργου του Ιάκωβου Καμπανέλη «Το Μεγάλο μας Τσίρκο» με τη συνεργασία του Νίκου Βασιλείου.

Μια αλληγορική σπουδή επιθεώρησης ,που όπως κάθε επιθεώρηση κοιτάζει από ψηλά το ατέλειωτο τοπίο της Ελληνικής Ιστορίας, τη μια σαν πάνσοφος Δίας, την άλλη σαν οργιάζων Σειληνός και που και που σαν χαροκαμένη Μάνα, καταλήγοντας πάντα στο ίδιο συμπέρασμα…λαχτάρα για Ελευθερία.

2. Η ομάδα από το 1ο Επαγγελματικό Λύκειο Νέου Φαλήρου θα παρουσιάσει μια χοροθεατρική performance με τίτλο «Το μάθημα» με τη συνεργασία του ειδικού στις παραστατικές τέχνες Γρηγόρη Γαϊτανάρου.

Μία ημέρα, κατά την οποία οι μαθητές φτάνουν στο σχολείο και συνειδητοποιούν ότι οι καθηγητές λείπουν. Ένα μάθημα, από τους μαθητές για τους μεγάλους και το σχολείο που ονειρεύονται. Η αναζήτηση των γνώσεων – εμπειριών που ξεφεύγουν από τη συμβατική έννοια της εκπαίδευσης και οδηγούν στη ρίζα της ψυχολογικής κατανόησης του ανθρώπου. Το μάθημα του φόβου και της ελπίδας.  

3. Η ομάδα από το Πρότυπο Γενικό Λύκειο της Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά θα παρουσιάσει το έργο του Σοφοκλή «Οιδίπους Τύραννος» με τη συνεργασία της σκηνοθέτιδας Αλίκης Δανέζη – Κνούτσεν.

Η τραγωδία είναι ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για μαθητές Λυκείου. Μέσα από τα μάτια τους, τα θέματα είναι δύσκολα και “δυσάρεστα”. Οι πράξεις μεγάλες και φοβερές. Η επιλογή της τραγωδίας με την οποία δούλεψαν οι μαθητές των δύο λυκείων έδώσε τη δυνατότητα να κατανοήσουν την έννοια του Μύθου, του Χαρακτήρα, της Περιπέτειας και γενικότερα το πως “φτιάχνεται” μια ιστορία, όσο φοβερή κι αν είναι. Και σαν αποτέλεσμα, να τους δώσει ένα δυνατό έναυσμα και την επιθυμία να την αναπαραστήσουν στη σκηνή. Ο Οιδίπους Τύραννος του Σοφοκλή, παρουσιάζει με έμφαση και καθαρότητα όλα τα δραματουργικά στοιχεία και προσφέρει μια εξαιρετική βάση για μια δημιουργική και ενδιαφέρουσα διαδικασία.

4. Η ομάδα από το Γενικό Λύκειο Καμινίων θα ανεβάσει μια παράσταση με τίτλο «Κάτω στον Πειραιά..» με τη βοήθεια της σκηνοθέτιδας Κίρκης Καραλή.

Μια τάξη Λυκείου στα Καμίνια, κουρασμένη από το διάβασμα των Πανελληνίων εξετάσεων, αντί για σκασιαρχείο, κάνει μια αναδρομή στην ιστορία του τόπου της. Γεγονότα και τραγούδια που σημάδεψαν τον Πειραιά και μία ερώτηση με πολλές απαντήσεις: Τι είναι για εσάς ο Πειραιάς;

Η αναχώρηση για την πενθήμερη στην Κρήτη, κάτι χαράματα Σεπτέμβρη που επέστρεφες απ’ την Αμοργό, ένας καραβίσιος καφές σε πλαστικό ποτήρι, η ομίχλη την Κυριακή των Βαϊων φεύγοντας για Τήνο, τα φουγάρα των μελλοθάνατων καραβιών της Ψυττάλειας, ένα κρουαζιερόπλοιο απ’ το Μονακό, η ανεξήγητη χαρά μιας αναχώρησης κι βαθιά μελαγχολία της επιστροφής, οι τσιμινιέρες των εργοστασίων που άλλοτε σήμαιναν πρόοδο, ο Παπαμιχαήλ στη σκαλωσιά, η αρχή ενός ερωτικού γουικέντ στην Ύδρα, ο Καραϊσκάκης και ο Θρύλος, μια ταβέρνα με καλό παστουρμά στην Κοκκινιά, τα χαμηλωμένα βλέμματα της Τρούμπας, ένα ατύχημα στο Πέραμα, το σχολείο σου, οι φίλοι σου, τα παιδικά σου χρόνια.

“Κάτω στον Πειραιά, στα Καμίνια, φτώχεια καλή καρδιά, μα και γκρίνια. Μάζεψα μια βραδιά τα σαΐνια κι ήρθα κρυφά τον παλιό μου καημό να σου πω…”.

5. Η ομάδα από το 2ο Γυμνάσιο Νίκαιας θα παρουσιάσει το κείμενο του Ανδρέα Φλουράκη, «Θέλω μια χώρα» με τη βοήθεια του σκηνοθέτη Πέρη Μιχαηλίδη.

Η γραφή του Ανδρέα Φλουράκη ιδιότυπη και καθόλου συνηθισμένη καταγράφει σκέψεις, επιθυμίες, αμφισβητεί την καθημερινότητα της εποχής μας και προτείνει την άμεση ανίχνευση των προβλημάτων και κυρίως της νοοτροπίας του νεοέλληνα. Η γλώσσα του κειμένου άμεση, κοφτή, συχνά χιουμοριστική δίνει τη δυνατότητα να αναδειχθεί η αναγκαιότητα της ύπαρξης της ομάδας και της συλλογικής προσέγγισης του οράματος για μια ‘’ιδανική’’ νέα χώρα.

6. Η ομάδα από το 9ο Γυμνάσιο Πειραιά θα παρουσιάσει μια παράσταση με τίτλο «Ιστορίες του Κυρίου» που αποτελείται από κείμενα του Αντόν Τσέχοφ, με τη βοήθεια του σκηνοθέτη Γιάννη Μόσχου.

Η εκπαιδευτική διαδικασία ξεκίνησε με διάφορα θεατρικά παιχνίδια .Σκοπός ήταν μια πρώτη γνωριμία των παιδιών με το έργο και την εποχή του σπουδαίου Αντόν Τσέχοφ και επιλέχτηκαν να δραματοποιηθούν διασκεδαστικά διηγήματά του που άπτονται περισσότερο των ενδιαφερόντων των παιδιών.

7. Η ομάδα από το Ζάννειο Λύκειο θα παρουσιάσει το κείμενο του Μπέκετ, «Περιμένοντας τον Γκοντό», με τη βοήθεια του σκηνοθέτη Θάνου Τοκάκη.

Μπέκετ σε σχολικό θέατρο; Ακούγεται παράδοξο. Το «Περιμένοντας τον Γκοντό» αποτελεί  μια ενδιαφέρουσα αφορμή για παιχνίδι. Το φαινομενικά δυσνόητο έργο προσφέρει εν τέλει το πεδίο για την αναζήτηση αυτή: Μη πλοκή, αδράνεια χαρακτήρων, σε μια εποχή που τα γεγονότα μας ξεπερνούν, που τα ερεθίσματα των εφήβων είναι ταυτόσημα με φρενήρης ρυθμούς. Σε όλα αυτά λοιπόν ποσό και πως χωράει μια Μπεκετικη παύση; Τι σημαίνει διαχρονικός κλόουν; Γιατί έχουν υπαρξιακά ερωτήματα;  Και στο κάτω κάτω  τι είναι υπαρξιακό ερώτημα;