Στην 17η διοργάνωσή του το Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου προσεγγίζει μέσα από 14 ημέρες γεμάτες προβολές, όλα τα συστατικά στοιχεία της ποικιλομορφίας, των ειδών, των στυλ και της θεματολογίας του γαλλόφωνου κόσμου. Και όπως κάθε χρόνο οι προσκεκλημένοι του φεστιβάλ απότελούν ένα σημαντικό παράγοντα για να πραγματοποιηθεί αυτή η προσέγγιση.

Το φεστιβάλ φέτος έχει προσκαλέσει τους:

Delphine COULIN και Muriel COULIN
Πρόεδροι της κριτικής επιτροπής | Présidentes du jury

Η Delphine Coulin είναι μυθιστοριογράφος, σεναριογράφος και σκηνοθέτρια. Τα βιβλία της Les Traces, Une seconde de plus, Les Mille Vies, Samba pour la France, Voir du pays έχουν όλα τους γνωρίσει θερμή υποδοχή από κοινό και κριτικούς και έχουν μεταφραστεί σε 10 γλώσσες. Η Muriel Coulin ήταν διευθύντρια φωτογραφίας σε πολλές ταινίες σύγχρονης τέχνης και ντοκιμαντέρ πριν σκηνοθετήσει ντοκιμαντέρ όπως το L’Ηomme sans douleur για το κανάλι Arte.

Μαζί γυρίζουν πολλές μικρού μήκους ταινίες που παρουσιάζονται σε διάφορα φεστιβάλ ενώ το 2011 υπογράφουν το πρώτο τους φιλμ, 17 κορίτσια, που συμμετέχει σε πολλά φεστιβάλ, μεταξύ των οποίων και στις Κάννες (στην Εβδομάδα της Κριτικής 2011). Μόλις τελείωσαν τη δεύτερη μεγάλου μήκους δουλειά τους, Voir du pays, μια ελληνογαλλική παραγωγή που γυρίστηκε κυρίως στη Ρόδο και αναμένεται να βγει στις αίθουσες φέτος.

Ο ηθοποιός Raphaël Personnaz, ο οποίος προέρχεται από τον χώρο του θεάτρου, κάνει το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο το 2000, παίζοντας στο πλευρό του Thierry Lhermitte στην ταινία Le Roman de Lulu. Συμμετείχε σε ταινίες που γνώρισαν επιτυχία στον κινηματογράφο όπως οι À la petite semaine το 2003, La Première fois que j’ai eu 20 ans το 2004 ή La Faute à Fidel το 2006.

ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ – FILMOGRAPHIE
2015 | Dans les forêts de Sibérie
2014 | Le temps des aveux
2014 | Une nouvelle amie
2013 | L’affaire SK1
2012 | Anna Karenine
2012 | Au bonheur des ogres
2012 | Marius
2012 | Quai d’Orsay
2011 | Forces spéciales
2011 | La chance de ma vie

Ο γάλλος σκηνοθέτης και σεναριογράφος Laurent Larivière, έπειτα από 6 μικρού μήκους ταινίες και πολλές performances όπου συνδυάζει κινηματογράφο, θέατρο και λογοτεχνία, περνάει στη μεγάλη οθόνη με την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Η ανυπότακτη.

ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ – FILMOGRAPHIE
2015 | Je suis un soldat
2014 | Tous les adultes ne sont pas méchants
2011 | Les élus de la terre
2010 | Les larmes
2010 | Au bout des branches
2006 | J’ai pris la foudre
2002 | Alice de Sylvie Ballyot
1999 | L’un dans l’autre

Ο σκηνοθέτης, διευθυντής φωτογραφίας και παραγωγός Pascal Tessaud από το 2002 έως το 2012 γυρίζει τις μικρού μήκους ταινίες Noctambules, L’Été de Noura, Faciès καθώς και το La Ville Lumière, που διακρίνεται σε πολλά φεστιβάλ το 2013. Σκηνοθετεί μουσικά ντοκιμαντέρ όπως το Slam, ce qui nous brûle το 2007. Μόλις ολοκλήρωσε τα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ Beatbox, Boom bap autour du monde, μεταξύ Παρισιού, Βερολίνου και Νέας Υόρκης. Το Brooklyn, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του που τη γυρίζει σχεδόν με δικά του έξοδα, παρουσιάζεται σε 40 διεθνή φεστιβάλ.

ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ – FILMOGRAPHIE
2014 | Brooklyn
2012 | La Ville Lumière
2008 | Faciès
2007 | Slam, ce qui nous brûle
2005 | L’été de Noura
2003 | Noctambules

Ηθοποιός, παραγωγός, συνθέτης, μοντέρ και σκηνοθέτης, ο Jalil Naciri έκανε το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο το 1992, παίζοντας στην ταινία μεγάλου μήκους Hexagone του Malik Chibane. Η καριέρα του γνωρίζει μια αλματώδη άνοδο, με ρόλους σε ταινίες όπως το Taken του Pierre Morel, αλλά και το Munich του Steven Spielberg. Είναι ο ιδρυτής του κινήματος Alakis, που έχει ως στόχο την ανάδειξη του πολιτισμού των λαϊκών συνοικιών. Ο ίδιος κάνει καριέρα στον κινηματογράφο, το θέατρο και την τηλεόραση.

ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ – FILMOGRAPHIE
2014 | Brooklyn
2014 | Piste noire
2011 | La planque
2008 | Taken
2005 | Munich
1996 | En attendant la neige
1992 | Hexagone

Η διαδρομή του Thomas Lilti δεν είναι συνηθισμένη μια και δεν σταματά να εξασκεί το επάγγελμα του παθολόγου ενώ παράλληλα ασχολείται με τη σκηνοθεσία και το σενάριο. Χάρη στις μικρού μήκους ταινίες του τον πρόσεξαν ο Alain Benguigui και ο Thomas Verhaeghe. Το 2007 γυρίζει την πρώτη μεγάλου μήκους δουλειά του, Les Yeux bandés. Συνεργάζεται σε πολλές τηλεοπτικές και κινηματογραφικές μυθοπλασίες και το 2014 σκηνοθετεί τη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του, Hippocrate.

ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ – FILMOGRAPHIE
2015 | Médecin de campagne
2014 | Hippocrate
2007 | Les yeux bandés
2004 | Roue libre
2002 | Après l’enfance
1999 | Quelques heures en hiver

Ο Denis Dercourt συμμετέχει ως σολίστας άλτο στη Συμφωνική Ορχήστρα της Γαλλίας από το 1988 έως το 1993 ενώ στη συνέχεια διδάσκει μουσική δωματίου στο Ωδείο του Στρασβούργου. Το 1997 κάνει τα πρώτα του βήματα στη σκηνοθεσία με την ταινία Le déménagement. Ιδρύει μαζί με τον αδελφό του την εταιρεία παραγωγής Les Films à un dollar και η ταινία του Les cachetonneurs προκαλεί αίσθηση. Παρόλο που αλλάζει κατεύθυνση με το road movie Lise et André, η μουσική ξαναβρίσκεται στο επίκεντρο των δύο ταινιών του Mes enfants ne sont pas comme les autres και Το κορίτσι που γυρίζει τις σελίδες, που εντυπωσιάζει στο Φεστιβάλ των Καννών το 2006. Η ταινία του Demain dès l’aube παρουσιάστηκεκαι αυτή στις Κάννες, στο τμήμα «Ένα κάποιο βλέμμα».

ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ – FILMOGRAPHIE
2014 | En équilibre
2013 | Pour ton anniversaire
2012 | La chair de ma chair
2008 | Demain dès l’aube
2006 | La tourneuse de pages
2003 | Mes enfants ne sont pas comme les autres
2000 | Lise et André
1998 | Les cachetonneurs
1996 | Le déménagement2

Ο ελβετός σκηνοθέτης και ηθοποιός Lionel Baier γυρίζει το 1999 τη μικρού μήκους Mignon à croquer και ντοκιμαντέρ όπως Celui au pasteur, Mon père, c’est un lion και La Parade το 2002. Aπό το 2002 διευθύνει το τμήμα κινηματογράφου στη Σχολή Τέχνης του Καντονίου της Λωζάνης. Το 2005 κερδίζει το βραβείο καλύτερου ευρωπαίου σκηνοθέτη στο Φεστιβάλ Νέου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου στο Vitoria-Gasteiz. Από τότε έχει γυρίσει πολλές ταινίες, μεταξύ των οποίων η κωμωδία Les Grandes Ondes (à l’ouest) το 2014 και η κομεντί Μάταια το 2015.

ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ – FILMOGRAPHIE
2015 | La vanité
2013 | Les grandes ondes (à l’ouest)
2010 | Low Cost
2008 | Un autre homme
2006 | Comme des voleurs
2004 | Garçon stupide
2002 | Mon père, c’est un lion

Διαβάστε επίσης:

Delphine & Muriel Coulin: Μέσα από το Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου συμμετέχουμε στην ενίσχυση του διαλόγου

17ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου της Ελλάδας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη

17ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου: Πρόγραμμα προβολών Αθήνας