«Το Παραμύθι της Λήθης» ενός ρομαντικού μουσικού

Ίσως οι νεότεροι, ιδιαιτέρως τα κορίτσια,  να  τον γνωρίζουν ως μέλος του πολύ γνωστού μουσικού συγκροτήματος Μέλισσες. Ίσως πάλι η φωτογραφία του, μαζί με τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος, να διακοσμεί μαζί  με τα cd της μουσικής τους, κάποια εφηβικά δωμάτια. Για εμένα πάλι, ήταν  η πρώτη φορά που συνάντησα τον Παντελή Κυραμαργιό,  και αν κάτι δικό του κοσμεί το δικό μου ενήλικο δωμάτιο, αυτό είναι το πρώτο του βιβλίο, το «Παραμύθι της Λήθης», από τις Εκδόσεις Έναστρον.

Και ο πιο κατάλληλος χώρος για να φιλοξενήσει τη συνάντηση και γνωριμία μας με τον Παντελή, ήταν στα γραφεία των Εκδόσεων Έναστρον, εκεί που μας υποδέχθηκε η κυρία Ριζά, πάντα ευγενική και χαμογελαστή και με ιδιαίτερη αγάπη στους νέους δημιουργούς.

Και όταν έχεις τέτοιους ανθρώπους απέναντί σου, θέλεις πραγματικά να τους ακούς να σου μιλούν, να απαντούν στις ερωτήσεις σου, για να σιγουρεύεσαι ακόμα περισσότερο ότι πραγματικά είναι οι  πιο κατάλληλοι άνθρωποι στο πιο κατάλληλο πόστο.

«Ο στόχος του Έναστρον είναι να αναζητά συγγραφείς εμπνευσμένους, που αντιμετωπίζουν το έργο τους με αγάπη, μεράκι και υπευθυνότητα, ανεξάρτητα από το αν η συγγραφή είναι η κύρια απασχόλησή τους ή μια δραστηριότητα που πλαισιώνει το επάγγελμά τους, όποιο κι αν είναι αυτό. Ένας εκδότης, σαν εμάς, που εμφανίζει μια πολύ συγκεκριμένη και αριθμητικά περιορισμένη ετήσια παραγωγή, όπως αντιλαμβάνεστε συμμετέχει, και μάλιστα με εκτεταμένη προσωπική εργασία, σε όλο το φάσμα της εκδοτικής δραστηριότητας. Έχουμε προσδοκίες από όλα τα βιβλία μας γιατί φροντίζουμε σε γενικές γραμμές να εκδίδουμε βιβλία που πιστεύουμε στην αξία τους. Έναν νέο λοιπόν συγγραφέα θα τον συμβούλευα πριν επιχειρήσει να γράψει, να διαβάσει και φυσικά να διαβάζει συνεχώς. Ο δημιουργός πρέπει να ανανεώνει τα ερεθίσματά του, να τροφοδοτεί τη σκέψη του, να βελτιώνει τη γλώσσα του. Ειδικά στη λογοτεχνία, που πολλά θέματα έχουν προσεγγιστεί, σημασία δεν έχει μόνο τι θα πεις αλλά -κυρίως- πώς θα το πεις».

Και έναν τέτοιο νέο συγγραφέα συνάντησα απόψε και εγώ, το ίδιο νέο όπως και εγώ, και χάρηκα πολύ περισσότερο επειδή για ακόμα μια φορά διαπίστωσα ότι συνεχίζουν να υπάρχουν νέοι δημιουργοί, που πάνω από όλα παραμένουν σεμνοί και ανθρώπινοι.

Όταν διάβαζα το παραμύθι του Παντελή Κυραμαργιού, ένιωθα βαθιά μέσα στις λέξεις του, την ανάγκη ενός ανθρώπου για ισότητα και αγάπη, για αφύπνιση και αλληλεγγύη, και όταν τελικά τον συνάντησα από κοντά, διαπίστωσα ότι δεν είχα κάνει λάθος. Ο Παντελής Κυραμαργιός, είναι όπως ακριβώς και το παραμύθι του. Ένας άνθρωπος ήρεμος, με απίστευτο ενδιαφέρον, συνειδητοποιημένος,  σεμνός, απίστευτα φιλικός, ένας άνθρωπος που σίγουρα θες να έχεις δίπλα σου, ένας άνθρωπος με ήθος, που πιστεύει στη συλλογικότητα, και σίγουρα, στις ιστορίες με όμορφο τέλος.

Για το λόγο αυτό και οι ερωτήσεις μου ήταν πολλές και αυθόρμητες, και ο φιλοξενούμενος, ευτυχώς, εκτός όλων των παραπάνω, είναι ένας άνθρωπος με μια υπομονή που θαύμασα και μια σεμνότητα που ζήλεψα. Μουσικός, οδοντίατρος, παραμυθάς και νέος μπαμπάς, με ειλικρίνεια μοιράστηκε τις δικές του σκέψεις στις δικές μου απορίες…

«Η μουσική είναι μια ενδοσκόπηση και ψυχανάλυση. Σε σπρώχνει προς τα μέσα. Το παραμύθι πάλι είναι μια εξωστρεφής εμπειρία νομίζω. Ανοίγει μυστικούς δρόμους και σε ταξιδεύει σε νέα μέρη. Ως νέος μπαμπάς, πιστεύω πως η  γέννηση ενός παιδιού συνεπάγεται και τη γέννηση του καινούργιου σου εαυτού. Δεν είσαι πλέον ένας, άλλα δύο άνθρωποι. Τουλάχιστον στην αρχή.

Η πατρότητα σε ωθεί να γίνεις μουσικός και παραμυθάς ακόμα κι αν δεν είχες την παραμικρή σχέση με αυτά μέχρι τότε… Είναι σημαντικό λοιπόν για τον καθένα να πιστεύει στα παραμύθια.  Όχι μόνο για τους καλλιτέχνες…  Συνήθως φανταζόμαστε τον εαυτό μας ως έναν από τους κεντρικούς ήρωες. Επομένως, πιστεύουμε και σε εμάς τους ίδιους αν πιστεύουμε και  στο παραμύθι. Σήμερα, όλοι ψάχνουν κάποιον άλλον για να πιστέψουν και να ακολουθήσουν, και αυτό ,τις περισσότερες φορές, οδηγεί στην απογοήτευση. Δεν λέω ότι μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα μόνοι μας. Μπορούμε όμως να καταφέρουμε πολλά…

Γενικά, θεωρώ ότι η ζωή του μέσου Έλληνα είναι πολύ πιο δύσκολη και σύνθετη από όσο θα έπρεπε. Εύκολα παραμυθιαζόμαστε και γινόμαστε το «θύμα» γιατί η δυσπιστία δεν είναι χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης. Είναι επίκτητη.

Αυτό που με ανησυχεί, με θλίβει και με εξοργίζει είναι η ευκολία του θύτη. Η ευκολία με την οποία ,ηθελημένα, εξαπατά, εκμεταλλεύεται και πληγώνει…

Η δική μου σταθερά είναι η αλλαγή. Κατά τη γνώμη μου, μένουμε πιστοί στον εαυτό μας αν διαρκώς αλλάζουμε και εξελισσόμαστε. Με κάθε ευκαιρία οφείλουμε να ανασυνθέτουμε και να ερμηνεύουμε  το παρελθόν μας, άρα και το ποιοι είμαστε και το που πηγαίνουμε. Αλλιώς το όνειρο κινδυνεύει να γίνει δόγμα».

 Στο Παραμύθι της Λήθης, δύο βασικοί ήρωες είναι ένα ταπεινό σκιάχτρο και ένας κακός άρχοντας-μάγος. Τι μπορεί να συμβολίζει αυτή η «αντίθεση», είναι ο ρόλος των ισχυρών υπερεκτιμημένος, αξίζει να μένουμε πιστοί στα όνειρα μας, και πως φαντάζεται άραγε ο ίδιος τον εαυτό του σε δέκα χρόνια;

«Ο ρόλος ενός άρχοντα είναι πάντα υπερεκτιμημένος.

Όλοι οι άνθρωποι, από όλα τα κοινωνικά στρώματα αποτελούν οργανικά, δομικά στοιχεία της κοινωνίας. Ο καθένας κρύβει τη δική του σοφία και έχει κάτι να προσφέρει στο σύνολο. Γι’ αυτό και είναι αναγκαίο να εξαλειφθεί κάθε μορφής κοινωνικός αποκλεισμός και ρατσισμός. Ένα σκιάχτρο μπορεί να δώσει το έναυσμα για να αλλάξει ο κόσμος. Μπορεί και όχι. Δεν χάνουμε κάτι όμως αν το ακούσουμε…

Είναι πολλά αυτά που θέλω να κάνω και δεν τα έχω καταφέρει. Είναι πολλές οι πόρτες που έχω βρει κλειστές. Πάντως, ευτυχισμένος θα είμαι αν σε δέκα χρόνια ζω με τους αγαπημένους μου ανθρώπους και πολλά σκυλιά κάπου έξω απ’ την Αθήνα, σ’ ένα μικρό σπίτι μέσα στη φύση. Να κλείνομαι με τις ώρες σε ένα δωμάτιο με ένα πιάνο και μία κιθάρα και να μπορώ να συντηρούμαι με τα τραγούδια που θα γράφω… Όπως προανέφερα, αξίζει να μένουμε πιστοί στη λογική της αλλαγής και να μην την αποφεύγουμε ενστικτωδώς .Αξίζει να επαναπροσδιορίζουμε τα όνειρά μας και να προχωράμε παρακάτω.

Η ζωή πολλές φορές μοιάζει γκρίζα. Αν όμως εστιάσουμε την προσοχή μας στο φως,  θα τα δούμε όλα πιο λαμπερά. Δε χρειάζεται να βαλτώνουμε στην οριοθετημένη πραγματικότητα των άλλων. Ας βάλουμε μέσα στη ζωή μας την τέχνη, τη συντροφικότητα, την αλληλεγγύη, τότε ακόμα και το γκρι θα δείχνει όμορφο».

Νομίζω πως αυτή η τελευταία κουβέντα ήταν ακριβώς αυτό που προσωπικά είχα ανάγκη να ακούσω και ίσως και αυτό που περίμενα και από έναν άνθρωπο όπως ο Παντελής Κυραμαργιός.

Με αυτές λοιπόν τις λέξεις  έκλεισε η συνομιλία μας με τον Παντελή, και λίγο πριν ανανεώσουμε το ραντεβού μας σε κάποια μουσική σκηνή για το καινούριο του project, μαζί με την οικοδέσποινα μας, διαλέξαμε τα αγαπημένα μας βιβλία στο χώρο.

Ο Παντελής Κυραμαργιός διάλεξε από την Τέσυ Μπάιλα «Το Πορτρέτο της σιωπής», η κυρία Ριζά «Το Τελευταίο Μπλουζ στο Καφενείο Ματζέστικ» του Βασίλη Ρουβολή, ενώ με τη σειρά μου διάλεξα την συλλογή ποιημάτων «Ελάσσονα» του Γιώργου Παλιογώργου.

Και αν τον Παντελή οι περισσότεροι τον ξέρουν από το επιτυχημένο συγκρότημα Μέλισσες, τώρα ήρθε η ώρα να γνωρίζουμε μια άλλη του ακόμα πτυχή, μέσα από το «Πλέγμα». Ευχαριστώ τις Εκδόσεις Έναστρον για τη φιλοξενία, την κυρία Ριζά για την συνομιλία,  και φυσικά, τον Παντελή Κυραμαργιό που το μέλλον και ο επίλογος του ανήκει.

«Το «Πλέγμα» είναι μια καλλιτεχνική κολεκτίβα που ιδρύσαμε παρέα με ανθρώπους που θαυμάζω πολύ και βασίζεται σε ένα διήγημα που έχω γράψει, με τίτλο «Ως την άκρη της Κλωστής». Πάνω σε αυτό έχω γράψει δέκα τραγούδια ενώ έχουν ήδη κυκλοφορήσει τρία από αυτά. Μέσα στην άνοιξη αναμένεται να κυκλοφορήσει και το διήγημα με το cd στο οποίο θα υπάρχουν οι συμμετοχές της Γλυκερίας, του Θοδωρή Κοτονιά και της Σοφίας Κουρτίδου,  πέρα από την Εύα Λαύκα που είναι η βασική τραγουδίστρια του πρότζεκτ. Επίσης, θα ανέβει μια παράσταση που όλες οι τέχνες που συνδυάζουμε θα ενωθούν στη σκηνή. Η παράσταση θα είναι από τη θεατρική ομάδα “Ιδέα” των Κώστα Γάκη, Αθηνάς Μουστάκα και Κωνσταντίνου Μπιμπή. Όλα τα εικαστικά αναλαμβάνουν οι ζωγράφοι της κολεκτίβας, Αμαλία Θεοδωροπούλου και Θανάσης Φωτεινιάς, οι οποίοι και ετοιμάζουν δέκα πίνακες ζωγραφικής, αντίστοιχα με τα τραγούδια, που σε κατάλληλη διάταξη θα σχηματίζουν το πορτρέτο του κεντρικού ήρωα του διηγήματος. Πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο site  μας www.plegmaart.com και στη σελίδα μας στο facebook».