Η Seven Films παρουσιάζει στους κινηματογράφους την ταινία ΤΑ ΧΡΥΣΑ ΜΑΣ ΧΡΟΝΙΑ (Trois Souvenirs de Ma Jeunesse) του Αρνό Ντεπλεσέν, με τους Κεντίν Ντολμέρ, Λου-Ροΐ Λεκογινέτ και Ματιέ Αμαλρίκ.

 

ΣΥΝΟΨΗ

Ο Πολ θυμάται την παιδκή του ηλικία… Τα ξεσπάσματα της μητέρας του… Τον ισχυρό δεσμό που είχε με τον αδερφό του Ιβάν, ένα βίαιο παιδί… Θυμάται…Όταν ήταν δεκαέξι χρονών, τον απαρηγόρητο πατέρα του.. Εκείνο το ταξίδι στη Ρωσία… Θυμάται όταν ήταν δεκαεννιά, την αδελφή του, τα ξαδέρφια του, τους φίλους που τον πρόδωσαν… Τις σπουδές στο Παρίσι… Μα πάνω απ’ όλα ο Πολ θυμάται την Έστερ. Ήταν το κέντρο του κόσμου του.

Διάρκεια: 120’

ΒΡΑΒΕΙΟ SACD, ΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΟ ΣΚΗΝΟΘΕΤΩΝ, ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΝΝΩΝ 2015

ΤΑΙΝΙΑ ΛΗΞΗΣ, ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

 

«Είναι πολύ δύσκολο να περιγράψει κανείς τον Πολ. Κατανοεί πλήρως το περιβάλλον του, απλά είναι ανεπαρκής. Δείχνει να ξέρει που βαδίζει, αλλά αυτό δε τον βοηθά καθόλου. Οι σχέσεις του με τις γυναίκες είναι χαοτικές. Πιστεύει ότι η αγάπη είναι το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο, και θέλει να το σέβεται, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι θα είναι άπιστος. Είναι ευθύς με τους φίλους του και πάντα παλεύει να στέκεται επάξια απέναντι στις ίδιες του τις προσδοκίες. Ένας θεός ξέρει πόσο ψηλά βάζει τον πήχυ! Ο Πολ είναι πραγματικά ερωτευμένος με την Έστερ, είναι ο μόνος άνθρωπος που μπορεί να τον βάλει στη θέση του. Είναι το μόνο σημείο αναφοράς του».

Κεντίν Ντολμέρ (Πολ)

«Ο Αρνό είναι πολύ ακριβής, ξέρει τι θέλει. Μας έδωσε κάποιες ενδείξεις για τους χαρακτήρες, αλλά είναι πολύ διακριτικός- δε θέλει να αλλάξει αυτό που νιώθουμε. Θεωρεί ότι οι χαρακτήρες ανήκουν σε εμάς. Έδινε πολύ μεγάλη σημασία σε κάποιες προτάσεις ή λέξεις, στην προφορά τους, στη στιγμή που θα πέρναγες το χέρι από τα μαλλιά σου. Μπορεί να είναι λεπτομέρειες αλλά σου δίνουν σαφή καθοδήγηση. Πολλές φορές θα ερμήνευε ο ίδιος κάτι για να το δούμε- λέει ότι είναι κακός ηθοποιός αλλά δεν είναι αλήθεια. Ήταν συχνά αστείο ειδικά όταν παρίστανε την Έστερ να φιλάει το χέρι του Πολ».

Λου-Ροΐ Λεκογινέτ (Έστερ)

ΤΟ ΚΑΣΤ

ΚΕΝΤΙΝ ΝΤΟΛΜΕΡ (21)

Αφού σπούδασε για λίγο Φυσική, ο Κεντίν γράφτηκε στη σχολή Cours Simon, οπού φοιτεί τώρα στο δεύτερο έτος. Ξεκίνησε την υποκριτική σε ηλικία 10 ετών, παίζοντας σε διάφορα πολιτιστικά κέντρα κι έπειτα σε σχολικές παραστάσεις. Τα Χρυσά Μας Χρόνια είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του.

ΛΟΥ ΡΟΪ ΛΕΚΟΓΙΝΕΤ (18)

Η Λου συμμετέχει σε τοπικούς θιάσους για περίπου δέκα χρόνια κι αποφοίτησε από τη δραματική σχολή πέρυσι. Τα Χρυσά Μας Χρόνια είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της.

ΡΑΦΑΕΛ ΚΟΕΝ (18) – Ιβάν

Ο Ραφαέλ σπούδασε υποκριτική στο Vincennes Conservatoire. Τα Χρυσά Μας Χρόνια είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του. Αρχικά επρόκειτο να ενσαρκώσει τον Πολ, αλλά σύντομα είδε ο Αρνό Ντεπλεσέν ότι του ταιριάζει περισσότερο ο ρόλος του Ιβάν.

ΛΙΛΙ ΤΑΪΕΜΠ (15) – Ντελφίν

Μαθήτρια γυμνασίου, η Λίλι έχει ήδη εμφανιστεί στις ταινίες LE QUATRIÈME MORCEAU DE LA FEMME COUPÉE EN QUATRE (Λορ Μαρσάκ), QUANTUM LOVE (Λίσα Αζουέλος) και πιο πρόσφατα στο LOU! JOURNAL INFIME (Ζυλιέν Νιλ).

ΤΕΟ ΦΕΡΝΑΝΤΕΖ (16) – Μπομπ

Ακόμη στο γυμνάσιο, ο Τεό θέλει να ακολουθήσει καριέρα στην υποκριτική μετά το σχολείο. Σύντομα θα τον δούμε στην ταινία LA DREAM TEAM του Τομά Σοριό στο πλευρό των Ζεράρ Ντεπαρντιέ, Σαντάλ Λομπί και Μπεντί Σαντούν.

ΠΙΕΡ ΑΝΤΡΟ (24) – Κοβάλκι

Μετά από δύο χρόνια στη Νομική, ο Πιέρ σπούδασε υποκριτική στο Conservatoire XIX του Παρισιού για τρία χρόνια. Σήμερα σκηνοθετεί θεατρικές παραστάσεις με την εταιρία που ίδρυσε ο ίδιος, την La Compagnie Fortuite. Πριν Τα Χρυσά μας Χρόνια εμφανίστηκε στη μεγάλου μήκους MY FRIEND VICTORIA.

ΕΛΙΟΤ ΜΙΛΣΤΕΙΝ (19) – Μαρκ

Ο Έλιοτ είναι μουσικός και παίζει κιθάρα στη μπάντα Crimson. Αυτή είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του. Φέτος τελειώνει το σχολείο.

ΚΛΕΜΕΝΣ ΛΕ ΓΚΑΛ (19) – Πενέλοπε

Η Κλεμένς σπουδάζει φιλολογία στο Παρίσι. Μουσικός και συνθέτρια, τραγουδάει και παίζει κιθάρα στους Crimson.

ΓΙΑΣΙΝ ΝΤΟΥΙΓΚΙ (17) – Μεχντί

Η Γιασίν είναι μαθήτρια λυκείου και θέλει να σπουδάσει πολιτικές επιστήμες ταυτόχρονα με υποκριτική, όταν αποφοιτήσει. Έχει ήδη στο βιογραφικό της δύο ρόλους στις μεγάλου μήκους ταινίες BEING 14 και JAMAIS DE LA VIE .

ΜΕΛΟΝΤΙ ΡΙΤΣΑΡΝΤ (31)– Ζιλμπέρτ

Η Μελοντί είναι ηθοποιός στη Δραματική Ακαδημία του Παρισιού. Έχει συμμετάσχει σε θεατρικές παραστάσεις των Κριστιάν Λούπα, Τόμας Οστερμάιερ, Κριστόφ Ονορέ  και Σελί Ποτέ. Στη μεγάλη οθόνη, έχει εμφανιστεί στα BLACK VENUS του Αμπντελατίφ Κεσίς και MÉTAMORPHOSES του Κριστόφ Ονορέ.

ΑΡΝΟ ΝΤΕΠΛΕΣΕΝ

Ο Αρνό Ντεπλεσέν γεννήθηκε το 1960 στο Ρουμπέ της Γαλλίας. Σπούδασε σκηνοθεσία στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού (Sorbonne Nouvelle), κι έπειτα στο IDHEC, απ’όπου κι αποφοίτησε το 1984. Έχει σκηνοθετήσει τρεις μικρού μήκους ταινίες εμπνευσμένες από το έργο του Βέλγου, Ζαν Ρέι. Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 εργαζόταν ως διευθυντής φωτογραφίας σε ταινίες μεγάλου μήκους.

Το 1990, σκηνοθέτησε την ταινία Η Ζωή των Νεκρών (La Vie des morts), στην οποία πρωταγωνίστησαν πολλοί ηθοποιοί που έμελλαν να συνεργαστούν για χρόνια έπειτα με το σκηνοθέτη, όπως οι Μαριάν Ντενικούρ, Εμανουέλ Ντεβός, και Τιμπόλτ ντε Μονταλεμπέρ.  Η ταινία διάρκειας 54 λεπτών, τιμήθηκε με το Βραβείο Jean Vigo για μικρού μήκους ταινία από το Φεστιβάλ Καννών το  1990.

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, Ο φρουρός (La Sentinelle), έκανε την πρεμιέρα της το 1992 στο Φεστιβάλ Καννών. Ακολούθησε το Η Σεξουαλική μου Ζωή… ή Πώς Λογομάχησα (Comment Je Me Suis Dispute… (Ma Vie Sexuelle) ) το 1996.

Το 2000, ο Ντεπλεσέν παρέδωσε την πρώτη αγγλόφωνη ταινία του, Έστερ Καν (Esther Kahn), βασισμένη σε μία ιστορία του Άρθουρ Σίμονς. Η ταινία ήταν μνεία στο έργο του Φρανσουά Τρυφώ.

Τρία χρόνια αργότερα, έκανε δύο ταινίες όταν διασκεύαζε το θεατρικό του Έντουαρντ Μποντ Playing ‘In the Company of Men’: η μία περιείχε 70% υλικό προβών και  30% της ταινίας, και η δεύτερη τις αντίστροφες αναλογίες.

Την επόμενη χρονιά ακολούθησε το Ρηγάδες για μία Ντάμα (Rois et Reine), το οποίο χάρισε στο Ματιέ Αμαλρίκ το Σεζάρ Καλύτερου Ηθοποιού.

Το 2007, σκηνοθέτησε το ντοκιμαντέρ L’Aimée, που παρακολουθεί την οικογένεια του στο πατρικό τους στο Ρουμπέ, λίγο πριν πουληθεί. Την ίδια χρονιά σκηνοθέτησε το Μια Νύχτα Χριστουγέννων (Une Conte de Noel), που συμμετείχε στο Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ Καννών το 2008.

Στο Διαγωνιστικό Τμήμα συμμετείχε επίσης και η ταινία του  Τζίμι Π.: Η Ψυχοθεραπεία ενός Ινδιάνου των Πεδιάδων (Jimmy P) το 2013, σηματοδοτώντας την πέμπτη ταινία του σκηνοθέτη που επιλέχθηκε να διαγωνιστεί για το Χρυσό Φοίνικα.

Φιλμογραφία

2015 TROIS SOUVENIRS DE MA JEUNESSE – Τα χρυσά μας χρόνια

(Δεκαπενθήμερο σκηνοθετών, Φεστιβάλ Καννών 2015, Βραβείο SACD)

2014 THE FOREST (ταινία για το Arte TV)

2012 JIMMY P. – Τζίμι Π.: Η Ψυχοθεραπεία ενός Ινδιάνου των Πεδιάδων

(Διαγωνιστικό Τμήμα Φεστιβάλ Καννών)

2008 UNE CONTE DE NOEL- Μια Νύχτα Χριστουγέννων

(Διαγωνιστικό Τμήμα Φεστιβάλ Καννών)

2007 THE BELOVED

(Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ, Φεστιβάλ Βενετίας)

2004 ROIS ET REINE- Ρηγάδες για μία Ντάμα

(Επίσημο Διαγωνιστικό, Φεστιβάλ Βενετίας)

2003 PLAYING “IN THE COMPANY OF MEN”

(Ένα Κάποιο Βλέμμα, Φεστιβάλ Καννών)

2000 ESTHER KAHN- Έστερ Καν

(Διαγωνιστικό Τμήμα Φεστιβάλ Καννών)

1996 COMMENT JE ME SUIS DISPUTE… (MA VIE SEXUELLE) – Η Σεξουαλική μου Ζωή… ή Πώς Λογομάχησα

(Διαγωνιστικό Τμήμα Φεστιβάλ Καννών)

1992 LA SENTINELLE- Ο φρουρός

(Διαγωνιστικό Τμήμα Φεστιβάλ Καννών)

1991 LA VIE DES MORTS (μικρού μήκους)- Η Ζωή των Νεκρών

(Επίσημη συμμετοχή Εβδομάδα Κριτικής Φεστιβάλ Καννών)

(Βραβείο Jean Vigo)