Πένθιμο μπλουζ – Γουίσταν Χιού Ώντεν

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κίχλη το βιβλίο του Γουίσταν Χιού Ώντεν, “Πένθιμο μπλουζ” σε ανθολόγηση, μετάφραση και σχόλια του Ερρίκου Σοφρά.

Ο Γουίσταν Χιού Ώντεν (1907-1973) υπήρξε ο ύπατος ποιητής της γενιάς του, που ονομάστηκε «Γενιά του Ώντεν» (αλλιώς «Γενιά του ’30»). Τον χαρακτήρισαν ποιητή της πόλης και της Ιστορίας· θεωρήθηκε επίσης ως ο ποιητής που κατεξοχήν αποτύπωσε στο έργο του το πνεύμα του 20ού αιώνα: βίωσε σημαντικά πολιτικά γεγονότα, ταξίδεψε από ήπειρο σε ήπειρο, μελέτησε σε βάθος μερικά από τα πιο σημαντικά φιλοσοφικά και πολιτικά ρεύματα της εποχής του. Ποιητής πηγαίος και γνήσιος, σε συνεχή εγρήγορση, μίλησε όσο λίγοι για την «Εποχή της αγωνίας». Μαθήτευσε στην ποίηση του Μπρεχτ και του Καβάφη και έγραψε ποιήματα αντιρομαντικά, στοχαστικά, ειρωνικά. Με γλώσσα ανεπιτήδευτη και τολμηρή, με απαράμιλλη τεχνική δεξιοτεχνία, προσπάθησε να πειθαρχήσει το πληθωρικό του ταλέντο γράφοντας κυρίως έμμετρα ποιήματα, ομοιοκατάληκτα. «Αποστολή του ποιητή είναι να διαφυλάξει την ιερότητα της γλώσσας. Το μόνο μου καθήκον είναι η σωστή χρήση της μητρικής γλώσσας», συνήθιζε να λέει.
Στο ανά χείρας δίγλωσσο βιβλίο o Eρρίκος Σοφράς (που εδώ και είκοσι πέντε χρόνια μεταφράζει απαιτητικά ποιητικά έργα: Ντίκινσον, Μπωντλαίρ, Πέννα) ανθολογεί, μεταφράζει και σχολιάζει δώδεκα αντιπροσωπευτικά ποιήματα του Ώντεν, κυρίως από τη σημαντικότερη συλλογή του “Another Time” / “Μια άλλη φορά” (1939). Ποιήματα ερωτικά και πολιτικά, άλλα έμμετρα και άλλα σε ελεύθερο στίχο, ελεγειακά, στοχαστικά και κάποια ανάλαφρα (γραμμένα για να μελοποιηθούν).

Ο Γουίσταν Χιού Ώντεν(γεννήθηκε στο Γιορκ της Αγγλίας, στις 21 Φεβρουαρίου 1907, σε αστική οικογένεια, με πατέρα διαπρεπή γιατρό και πανεπιστημιακό. Σπούδασε αγγλική λογοτεχνία στην Οξφόρδη. Έζησε για ένα χρόνο στο ανήσυχο Βερολίνο του 1928, όπου γνώρισε την ποίηση του Μπρεχτ. Άσκησαν μεγάλη επίδραση πάνω του ο σοσιαλισμός και η ψυχανάλυση, αλλά και ο χριστιανισμός της αγάπης και της προσφοράς. Εργάστηκε για πέντε χρόνια ως καθηγητής φιλόλογος σε γυμνάσια της αγγλικής επαρχίας, ταξίδεψε πολύ (μέχρι την Κίνα και την Ισλανδία), έλαβε μέρος στον Ισπανικό Εμφύλιο (με τους Δημοκρατικούς). Το 1939, που θα αναχωρήσει για τις ΗΠΑ εξαιτίας του επερχόμενου πολέμου, έχει ήδη αναγνωριστεί ως ο σημαντικότερος ποιητής της γενιάς του. Θα εγκατασταθεί στη Νέα Υόρκη, όπου θα διδάξει ποίηση σε διάφορα πανεπιστήμια, αλλά τα καλοκαίρια θα τα περνά στην Ευρώπη. Η μουσική έπαιξε βαρύνοντα ρόλο στη ζωή του: σε συνεργασία με τον Κάλμαν θα γράψουν και θα μεταφράσουν λιμπρέτα για όπερες. Το διάστημα 1956-60 δίδαξε ως καθηγητής στην έδρα της Ποίησης στην Οξφόρδη. Πέθανε στη Βιέννη, στις 23 Σεπτεμβρίου 1973, 66 χρονών. Δημοσίευσε δεκαέξι ποιητικές συλλογές, καθώς και τέσσερις τόμους με δοκίμια.

Ο Ερρίκος Σοφράς  γεννήθηκε στην Αθήνα το 1964. Σπούδασε μεσαιωνική και νεοελληνική φιλολογία στη Θεσσαλονίκη (ΑΠΘ). Δημοσίευσε ποιήματά του στο περιοδικό “Εκηβόλος” (τχ. 18, 1997). Έχει μεταφράσει τα εξής βιβλία: “Το φιλιατρό του πηγαδιού” του Ζεάμι (Το Ροδακιό 1992), “44 ποιήματα και 3 γράμματα” της Έμιλυ Ντίκινσον (Το Ροδακιό 2005), τα “Απαγορευμένα ποιήματα” από τα “Άνθη του κακού” του Μπωντλαίρ (Μεταίχμιο 2009), ποιήματα του Σάντρο Πέννα με το γενικό τίτλο “Ο σκονισμένος ποδηλάτης” (Το Ροδακιό 2012). Συγκέντρωσε μεταφράσεις ποιημάτων του Βερλαίν στο βιβλίο “Νυχτερινή φαντασία” (Ποταμός 1999)· εξέδωσε και σχολίασε την ποιητική σύνθεση του Ζήσιμου Λορεντζάτου “Θαλάσσια ξύλα” (Ίκαρος 2005 και περ. “Νέα Εστία” τχ. 1786, 2006)· συμμετείχε στην ερευνητική ομάδα του τόμου “Ο Σεφέρης για νέους αναγνώστες” (Ίκαρος 2008). Εργάζεται στη Μέση Εκπαίδευση.