Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο κυκλοφορεί το βιβλίο τσέπης με τίτλο, Η συμφωνία των ονείρων του Νίκου Θέμελη.


Όνειρα… όνειρα που μιλούν για επίγειες και επουράνιες εξουσίες και μας στοιχειώνουν, μας καθοδηγούν, μας παρασύρουν.
Όνειρα του ύπνου και του ξύπνιου, στον αντίποδα της πραγματικότητας και του πώς αυτή ξετυλιγόταν• ανήμπορα να βοηθήσουν το κράτημα των δεσμών μιας οικογένειας αλλά και των ανθρώπων της, καθώς σπαράσσονταν και χάνονταν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Ίσως επειδή το έφερναν οι περιστάσεις αλλά και επειδή οι ίδιοι τις έφτιαχναν με τα μυαλά που κουβαλούσαν. Διαδρομές ζωής στη Μεταπολεμική Ελλάδα για την αναζήτηση της λύτρωσης, της δικαίωσης και της δικαιοσύνης μέχρι τα άκρα των αντοχών της κοινωνίας. Τέσσερις εκδοχές ονείρων σε αντίστοιχες ιστορίες στη ζωή μιας οικογένειας που όσο κι αν με το πέρασμα του χρόνου ματώνει και αποσαθρώνεται κάποιοι κερδίζουν τη δυνατότητα μιας ελπίδας.

Εγραψε ο τύπος: 

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Με μότο τη σαιξπηρική φράση «Είμαστε όλοι φτιαγμένοι από υλικά ονείρων», ο Νίκος Θέμελης στο καινούριο του σπονδυλωτό μυθιστόρημα αναδεικνύει και αποδεικνύει τη διπλή όψη της ονειρικής μας φύσης, που ενίοτε γίνεται και εφιαλτική. Φως και σκοτάδι, όπως είναι αυτή καθαυτή η ανθρώπινη φύση, η ζωή.
Ελένη Γκίκα, Έθνος


Ο Θέμελης ακριβολογεί ως προς τα ιστορικά συμβάντα, ενώ στην αφήγηση ακολουθεί γοργή, σχεδόν ασθμαίνουσα, ροή.
Μάρη Θεοδοσοπούλου, Ελευθεροτυπία (Βιβλιοθήκη)


Ο Θέμελης έχει τη μοναδική ικανότητα να ταξιδεύει τους αναγνώστες σε παλαιότερες ταραγμένες εποχές… Ξυπνά το παρελθόν για να αφυπνίσει για το μέλλον.
Αγγελική Μπιρμπίλη, Athens Voice


Με ζωντανές εικόνες, θαρραλέες ιστορίες-μέσα-στην-ιστορία και ανάγλυφους χαρακτήρες, το νέο μυθιστόρημα του Ν. Θέμελη… διαβάζεται μονορούφι.
Μικέλα Χαρτουλάρη, Τα Νέα (Βιβλιοδρόμιο)

Ο Νίκος Θέμελης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και συνέχισε τις σπουδές του στη Γερμανία. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1998. Έχει εκδώσει τα μυθιστορήματα: Η αναζήτηση (1998), Η ανατροπή (2000), Η αναλαμπή (2003), Για μια συντροφιά ανάμεσά μας (2005), Μια ζωή δυο ζωές (2007) και Οι αλήθειες των άλλων (2008). Το 2001 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος και με το αντίστοιχο του περιοδικού Διαβάζω για την Ανατροπή.
Πέθανε στις 20 Αυγούστου 2011 έπειτα από μακρόχρονη μάχη με τον καρκίνο.