Η ζωή των καλλιτεχνών και ιδιαίτερα των χορευτών είναι άρρηκτα συνυφασμένη με την έννοια της κίνησης. Η κίνηση στον χώρο και τον χρόνο είναι ένα δομικό στοιχείο που συμβάλλει στη συγκρότηση της ταυτότητας του κάθε ατόμου ξεχωριστά. Η κίνηση αυτή δεν οδηγεί απαραίτητα πάντα κάπου.
Η πορεία της, ενίοτε γραμμική, άλλοτε πάλι κυκλική, συμβαδίζει με την κατεύθυνση της ίδιας της ιστορίας. Οι άνθρωποι μπορεί να χρειάζεται να κάνουν την ίδια κίνηση ξανά και ξανά στον χωροχρόνο, για να βρούν ποιοι πραγματικά είναι. Σε αυτή τη διαδικασία η κίνηση διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο διότι σιγά σιγά μετατρέπεται από μια προσωπική ανάγκη σε μια βασική προϋπόθεση που χαρακτηρίζει μια κοινωνική ομάδα ή μια κοινότητα. Συνεπώς, τα σύνορα που καλείται να υπερβεί ο σύχρονος άνθρωπος και πόσο μάλλον κάποιος που αναζητά την καλλιτεχνική έκφραση και δημιουργία, δεν είναι μόνο εσωτερικά και εξωτερικά, αλλά πολιτιστικά, ιδεολογικά και υπαρξιακά.
Το σώμα και τα συναισθήματα είναι δεσμοί ισχυροί που συνδέουν όλους τους διαφορετικούς λαούς και πολιτισμούς, είναι υπεύθυνα για εκείνο που ονομάζουμε ‘’συν-κίνηση’’. Ο ενθουσιασμός της δημιουργίας, η διακαής αναζήτηση έμπνευσης, η ανταλλαγή ιδεών και η σημασία της διερεύνησης νέων απόψεων συναντώνται σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, με τη συχνότητα που απαντάται και ο σωματικός πόνος. Κάθε λαός αντιλαμβάνεται μεν διαφορετικά την κίνηση και αυτό εκδηλώνεται στο περπάτημα, στους χορούς του, στις καθημερινές απλές χειρονομίες και συνήθειες. Η “συν-κίνηση” ωστόσο, όχι απαραίτητα η έντονη διέγερση που προκαλείται από κάποιο συναίσθημα, αλλά η από κοινού δόνηση με άλλες ομάδες ανθρώπων, ο παλμός μιας ομάδας, δεν γνωρίζει σύνορα, χρώματα, πλαίσια και μπορεί να επηρεάσει καθοριστικά το πώς συλλαμβάνουμε την έννοια αυτή σε έναν κόσμο συνεχούς εγρήγορσης και κατακλυσμιαίων αλλαγών.
Ίσως, μόνο μέσα από την ατέρμονη κίνηση, την ασταμάτητη αίσθηση του ταξιδιού στον χρόνο και την ιστορία, όπως μόνο τα σώματα ξέρουν να καταγράφουν, καταφέρουμε να οδηγηθούμε σε μια στιγμή πλήρους “ακινησίας”, μιας παύσης που θα μας οδηγήσει στο σημείο της μεστής συνειδητοποίησης του ποιοι πραγματικά είμαστε. Καθώς το ταξίδι συνεχίζεται και το τοπίο ξετυλίγεται, είμαστε σε θέση να ανακαλύψουμε νέους τόπους δημιουργικούς και μια εξιδανίκευση λυτρωτική. Η ανεξάντλητη επιθυμία της κίνησης και εξέλιξης δεν σταματάει ποτέ, είναι κάτι διαχρονικό, οικουμενικό και απαραίτητο στην διαμόρφωση της πολιτιστικής και κοινωνικής ταυτότητάς μας.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Info: Η Αθανασία Κανελλοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1979. Έχει σπουδάσει με υποτροφία χορό στο Λονδίνο (Rambert School) και στη Ν. Υόρκη Martha Graham School) και Ισπανική Γλώσσα και Πολιτισμό. Για 15 συνεχή έτη έζησε και συνεργάστηκε με πολλές ομάδες στο εξωτερικό, όπως το Χοροθέατρο Wuppertal Pina Bausch, Les Ballets C de la B, Jasmin Vardimon Company, Cocoondance, Alexandra Waierstal κ.α. Από το 2008 έχει ξεκινήσει τη δική της χορογραφική έρευνα και τα έργα της έχουν παρουσιαστεί σε πολλά φεστιβάλ στην Ευρώπη, Ασία και Μέση Ανατολή. Έχει προσκληθεί ως χορογράφος από το Πανεπιστημίο της Μάλτας, την Πειραματική Ακαδημία του Σάλζμπουργκ (SEAD), την ομάδα της Jasmin Vardimon (JV2), το Κέντρο Σύγχρονου Χορού στο Κάιρο, κ.α. Παραδίδει σεμινάρια σύγρονου χορού και χορογραφίας σε Ακαδημίες Χορού ανά τον κόσμο.
* Αναδημοσίευση από το περιοδικό Culturenow Mag, τεύχος 33
Φωτό: @ Γιάννης Χατζηαντωνίου
