Η γκαλερί The Breeder παρουσιάζει την ατομική έκθεση του Γιάννη Βαρελά, με τίτλο New Flags for a New Country, η οποία αποτελείται από δύο ενότητες.

Η πρώτη ενότητα συγκροτείται από μια σειρά ζωγραφικών έργων μεγάλων διαστάσεων τα οποία ως βασική τους πρόθεση έχουν την αποτύπωση ενός μαξιμαλιστικού συστήματος καταγραφής και σχηματοποίησης της έννοιας της αφηρημάδας. Η έννοια αυτή έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις ιδεολογικές επιταγές που προτάσσει η νεοφιλελεύθερη ιδεολογία σήμερα. Είναι στην ουσία μια πρόταση στους αντίποδες των εννοιών της ανταγωνιστικότητας, της συγκέντρωσης, της αποδοτικότητας και της παραγωγικότητας.

Το πλαίσιο που διαμορφώνουν αυτά τα έργα συνιστά την απόδοση της πρόθεσης του καλλιτέχνη να παραγάγει μια αισθητική συνθήκη εκτός των λογικών επιταγών της παραγωγικής διαδικασίας, και οργανώνεται ως σύνολο σημειώσεων προκειμένου να εννοηθεί η παρουσία ενός τελικού αποτελέσματος βιωμένου ως γενικού αποτυπώματος μιας δημιουργικής συμπεριφοράς.

Τον καλλιτέχνη δεν τον ενδιαφέρει η οργάνωση ενός μυθοπλαστικού μοντέλου το οποίο θα λειτουργήσει ως αφηγηματική δομή, αλλά η διαδικασία της αποτύπωσης μιας παράλληλης πραγμάτευσης η οποία ξεκινά από τη συμβατική πραγματικότητα και μέσω της ίδιας της διαδικασίας παραγωγής των έργων οδηγείται εντός μιας παραλληλίας την οποία και αποτυπώνει.

Αυτό που συμβαίνει εδώ είναι ένας εξωλογικός τρόπος έκφρασης ο οποίος προσπαθεί να συντονιστεί με τη διαισθητική αντίληψη της πραγματικότητας. Το αφήγημα δεν υπάρχει ως αντικειμενικό διακύβευμα αλλά μονάχα ως ανάμνηση ή παράκουσμα, όπως οι ήχοι του μαθήματος μεταμορφώνονται στα αυτιά του αφηρημένου μαθητή, ο οποίος ταυτόχρονα σκαλίζει το θρανίο του, σε κάτι παράλογο αλλά ταυτόχρονα ουσιαστικά αληθινό.

Το δεύτερο μέρος της έκθεσης συνυπάρχει με τα ζωγραφικά έργα και συνίσταται σε μια performance τεσσάρων ωρών. Την performance πραγματοποιούν πέντε χαρακτήρες, ένας αρκούδος, ένα κουνέλι, μια άγκυρα, μια μπανάνα και μια κάμπια, που εργάζονται αέναα πάνω σε μια γραμμή παραγωγής της οποίας το τελικό αποτέλεσμα δεν φανερώνεται ποτέ. Η δομή της performance είναι σαφής αναφορά στο επαναστατικό θέατρο της δεκαετίας ’50-’60 στο Σαν Φρανσίσκο, και κυρίως στη δουλειά του Ronnie Davis και του San Fransisco Mime Troupe, αλλά και στις αφηγηματικές δομές του θεάτρου του παραλόγου.

Αυτό που συγκροτείται ως παράλληλος κόσμος σε σχέση με τα ζωγραφικά έργα είναι μια σχεδόν μυστική γραμμή παραγωγής, που αποτυπώνει τη διαδικασία στην οποία βασίζεται αυτό που ονομάζουμε πραγματικό. Οι χαρακτήρες διεκπεραιώνουν σε συνέχεια ένα ιδιόμορφο process το οποίο μοιάζει να συντονίζεται προς την απόδοση ενός πολύ σημαντικού τέλους που όμως δεν συμβαίνει ποτέ.

Ο Γιάννης Βαρελάς (1977) είναι απόφοιτος της ΑΣΚΤ Αθηνών και του Royal College of Art του Λονδίνου και ζει μεταξύ του Λος Άντζελες, της Βιέννης και της Αθήνας. Επιλεγμένες ατομικές εκθέσεις: “Sleep My Little Sheep Sleep”, Contemporary Arts Center of Cincinnati, Οχάιο, σε επιμέλεια Ξένιας Καλπακτσόγλου (2012); “The Oblong Box”, Kunsthalle Athena, Αθήνα (2011); “Brandybell Series” Autocenter, Βερολίνο (2010); “Blue Soldier-Opera Costumes”, The Breeder, Αθήνα (2009). Επιλεγμένες ομαδικές εκθέσεις: “Paper – works from the Saatchi Collection”, Saatchi Gallery, Λονδίνο (2013); “Hell As Pavillion”, Palais de Tokyo, Παρίσι, σε επιμέλεια Νάντιας Αργυροπούλου (2013); “Βραβείο ΔΕΣΤΕ 2011”, Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Αθήνα (2011); “Skin Fruit: Selections from The Dakis Joannou Collection”, σε επιμέλεια Jeff Koons, New Museum, Νέα Υόρκη (2010); “Lebt und arbeitet in Wien III: Stars in a Plastic Bag”, Kunsthalle Wien, σε επιμέλεια Ξένιας Καλπακτσόγλου, Raphaela Platow, Olga Sviblova και Angela Stief (2010); Cairo Biennial, σε επιμέλεια Ehab Ellaban (2010); New Orleans Biennial Prospect 1, σε επιμέλεια Dan Cameron, Νέα Ορλεάνη (2008); “Destroy Athens”, 1st Athens Biennial, σε επιμέλεια Ξένιας Καλπακτσόγλου, Poka Yio και Αυγουστίνου Ζενάκου, Αθήνα (2007).