Το “Window” είναι μία εικαστική performance εμπνευσμένη από τους πίνακες του Τσέχου φωτογράφου JanSaudek.

Όλα ξεκίνησαν το 2010 όταν παρουσίαζα τη διπλωματική μου εργασία σκηνογραφίας στο τμήμα Θεάτρου της Καλών Τεχνών. Με τις συμβουλές της καθηγήτριας μου και υπεύθυνης του πρότζεκτ μου Λίλας Καρακώστα, ανακάλυψα τον Saudek και το έργο του. Με γοήτευσε τόσο η τεχνική του η οποία συνδύαζε την τέχνη της φωτογραφίας και της ζωγραφικής πλήρως αρμονικά, όσο και οι ιστορίες οι οποίες δημιουργούσε μέσα από τις εικόνες του και δε χρειαζόταν λόγια για να ειπωθούν.

Όπως ο Saudek παίζει με την οφθαλμαπάτη μιας ρεαλιστικής φωτογραφίας που ζωντανεύει για να μετατραπεί σ’ έναν πίνακα ζωγραφικής, έτσι και το “Window” προσπαθεί να αποκαλύψει την οφθαλμαπάτη ενός δισδιάστατου πίνακα ζωγραφικής που ζωντανεύει πάνω σε μια θεατρική σκηνή. Με γνώμονα τη συναισθηματική απολαβή μέσα από τις εικόνες και τις φωτογραφίες που δημιουργούνται, επιχειρώ μια σύμπραξη τεχνών και τεχνικών που δένουν αρμονικά μεταξύ τους στη σκηνή. Στόχος είναι ο θεατής να μπει κι αυτός στο πίνακα και να ταξιδέψει στα δικά του όνειρα και τις δικές του σκέψεις. Σημεία και κινήσεις που χωρίς να είναι απαραίτητα ευδιάκριτα, δημιουργούν σταδιακά ένα παιχνίδι υπαρκτού και ανάμνησης, ρεαλισμού και ψευδαίσθησης.

Εκεί παρακολουθούμε τη συνεχόμενη ύπαρξη, ακόμα και μετά θάνατον, της γυναίκας που έζησε μέσα στο δωμάτιο αυτό. Η γυναίκα εμφανίζεται ως μνήμη, πάντα νέα, κάποτε κομμάτι του χώρου. Θυμάται, και ανακαλεί τον έρωτα της νιότης της, έναν άντρα. Τότε είναι που έρχεται αντιμέτωπη με τη παρουσία του. Ένα παράθυρο ανοιχτό αφήνει μέσα να περάσουν θαύματα. Το δικό της δωμάτιο την “προστατέυει”. Τα αγγίγματα, τα θέλω της τα όνειρά της είναι ακόμα εκεί ανέπαφα και “προστατευμένα”.  “εσύ θα είσαι το φρούριο κι εγώ θα είμαι ασφαλής ανάμεσα στα ισχυρά σου τείχη” (1979 – THE FAMILY OF MAN Jan Saudek).

Η βαθύτερη ανάλυση του έργου ουσιαστικά αποκαλύπτεται μέσα από τα βιώματα και τις ανάγκες του καθενός ξεχωριστά. Οι τόσο διαφορετικές σκέψεις, αλλά ταυτόχρονα έχοντας έναν πολύ κοινό άξονα, ήταν για μας και το πιο ενδιαφέρον γιατί και τα όνειρα ερμηνεύονται ανάλογα με τις ανάγκες της ψυχής μας.

 

“Πιθανώς να ονειρευόμουν. Όχι- οπωσδήποτε ονειρευόμουν.” –THE WINDOW Jan Saudek–

             


Η εικαστική/χορευτική performance “Window” της Ματίνας Μέγκλα θα παρουσιαστεί από τις 4 έως τις 10 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο 104