Νέα και Αθώα, του Άλφρεντ Χίτσκοκ

Από Πέμπτη 4 Ιουνίου 2015, η NEW STAR θα προβάλλει στους κινηματογράφους το σπάνιο αριστούργημα του Άλφρεντ Χίτσκοκ, «Νέα και Αθώα».

Πρόκειται για μία καθαρή χιτσκοκική ταινία που θα μπορούσε να ονομαζόταν και τα «40 σκαλοπάτια». Συνδυάζει έξοχα το χιούμορ με το σασπένς και περιέχει πολλές εντυπωσιακές, όσο και συγκινησιακά φορτισμένες σκηνές: η πτώση ενός αυτοκινήτου στο βάραθρο, το πάρτι των γενεθλίων, η φυγή των δύο μελλοντικών εραστών κ.α.. Ακολουθώντας τη δομή των «39 σκαλοπατιών» και με οδηγό του το μυθιστόρημα της Τζοζεφίν Τέυ, «Ένα σελίνι για κεριά», ο Χίτσκοκ καλλιεργεί περισσότερο το μοτίβο του αθώου που αναζητεί το δίκιο του, χάρη στο οποίο απέκτησε τη φήμη του.

Ένα χαρακτηριστικό στις περισσότερες ταινίες του Χίτσκοκ είναι η εμφάνιση που κάνει ο ίδιος ο Χίτσκοκ σε ρόλους κομπάρσου. Ο όρος στα αγγλικά είναι cameo appearance. Για τους φανατικούς του Χίτσκοκ, να αναφέρουμε ότι στη συγκεκριμένη ταινία εμφανίζεται ως φωτογράφος στο δικαστήριο στο 15’.

Το «Νέα και αθώα» (1937), είναι μία καθαρή επιστροφή στο πνεύμα των «39 σκαλοπατιών».

Ένας νεαρός (Ντέρικ ντε Μάρνι) συλλαμβάνεται για το φόνο μιας πλούσιας και διάσημης γυναίκας, η οποία στραγγαλίστηκε με τη ζώνη του αδιάβροχού του. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι είναι αθώος και πως την ημέρα του φόνου εκλάπη το αδιάβροχό του. Θα το σκάσει από τη φυλακή και με τη βοήθεια της κόρης του διευθυντή της αστυνομίας (Νόβα Πίλμπιμ), που θα πεισθεί για την αθωότητά του, θα ψάξει να βρει τον ένοχο. Οι έρευνές του θα τον οδηγήσουν σ’ένα ζητιάνο που φορά το αδιάβροχο, εκείνος, όμως, θα του πει ότι του το έδωσε κάποιος που είχε ένα τικ στο μάτι. Το ζευγάρι θα ψάξει να βρει μέσα στη σάλα ενός ξενοδοχείου το δολοφόνο, αλλά είναι τρομερά δύσκολο μέσα σε τόσο πλήθος. Ο φακός της κάμερας θα κινηθεί από τη γενική εικόνα της σάλας προς τη πλευρά της ορχήστρας που παίζει, θα την πλησιάσει και θα καταλήξει στο γκρο πλάνο του ματιού του ντράμερ που τρεμοπαίζει ( πρόκειται για ένα εκπληκτικό πλάνο-σεκάνς, που στη συνέχεια θα επαναληφθεί με την ίδια λογική και σε άλλες ταινίες του Χίτσκοκ ). Αντιλαμβανόμενος ότι ψάχνουν να τον βρουν , θα γίνει νευρικός στο παίξιμό του, θα λιποθυμήσει, η γυναίκα θα τρέξει κοντά του να τον βοηθήσει κι έτσι θα πάρει είδηση ποιος είναι.

Αμερική-1937-80’

Σκηνοθεσία: Άφρεντ Χίτσκοκ

Σενάριο: βασισμένο στο βιβλίο της Τζόζεφιν Τέυ: Ένα σελίνι για κεριά

Με τους: Ντέρικ ντε Μάρνι, Νόβα Πίλμπιμ

Βιογραφικό Χίτσκοκ

Άγγλος σκηνοθέτης. Γεννήθηκε στις 13 Αυγούστου 1899 στο Ιστ Εντ του Λονδίνου και πέθανε στις 29 Απριλίου 1980 στο Λος Άντζελες. Καταγόταν από Καθολικούς γονείς (αρκετά εκκεντρικό για την Αγγλία) Από μικρός πήγε εσωτερικός στο ιησουΐτικο σχολείο Saint Ignatius College of London. Ήθελε να γίνει μηχανικός οπότε σπούδασε μηχανική, ακουστική, ηλεκτρισμο και ναυπηγική στην ειδική σχολή School of Engineering and Navigation και παράλληλα παρακολουθούσε μαθήματα σχεδίου στην Σχολή Καλών Τεχνών του Λονδίνου.

Το 1920 ο Χίτσκοκ έπιασε σε δουλειά σε κινηματογραφικό στούντιο του Λονδίνου. Η δουλειά του ήταν να σχεδιάζει τους τίτλους για όλες τις ταινίες του στούντιο. Μετά από δύο χρόνια του δόθηκε η ευκαιρία να κάτσει στην καρέκλα του σκηνοθέτη. Ο σκηνοθέτης της ταινίας Always Tell Your Wife αρρώστησε και ζητήθηκε από τον Χίτσκοκ να τον αντικαταστήσει για να ολοκληρωθεί η ταινία. Οι παραγωγοί εντυπωσιάστηκαν από το αποτέλεσμα και του αναθέσαν να γυρίσει την πρώτη του, ουσιαστικά, ταινία, που ήταν ο Αριθμός 13. Μετά από λίγο καιρό όμως το στούντιο έκλεισε. Ο Χίτσκοκ στη συνέχεια προσλήφθηκε στην Gainsborough Pictures ως σεναριογράφος και σχεδιαστής τίτλων. Το 1925 κατάφερε να σκηνοθετήσει το Pleasure Garden και αυτό σηματοδοτεί ουσιαστικά την αρχή της καριέρας του ως σκηνοθέτης. Μετά από μια επιτυχημένη δεκαετία του ’30, με ταινίες όπως τα 39 σκαλοπάτια, Ο άνθρωπος που ήξερε πολλά, Σαμποτάζ, με το ξεκίνημα του Β’ Παγκοσμίου πολέμου αποφάσισε να μετακομίσει μόνιμα στις ΗΠΑ. Όταν επισκέφθηκε το Χόλυγουντ το 1940, όλοι οι παραγωγοί των μεγάλων στούντιο του έκλεισαν την πόρτα γιατί πίστευαν ότι δε θα μπορούσε να κάνει καριέρα στο χώρο. Τελικά, ο μεγαλοπαραγωγός Ντέιβιντ Ο. Σέλζνικ του πρόσφερε ένα επταετές συμβόλαιο. Του ανέθεσε αρχικά μια ταινία για τον Τιτανικό, αλλά το σχέδιο τελικά απορρίφθηκε και του ανέθεσε τη Ρεβέκκα. Η ταινία κέρδισε το Όσκαρ καλύτερης ταινίας του 1940, αλλά φυσικά το Όσκαρ πήγε στον παραγωγό και όχι στον Χίτσκοκ. Για τα επόμενα 20 χρόνια, μέχρι το Ψυχώ, γύριζε τη μια ταινία πίσω από την άλλη. Το 1955 συμφώνησε να προλογίζει μια τηλεοπτική σειρά με τίτλο Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ παρουσιάζει, που, σημειωτέον, διήρκησε δέκα χρόνια Μετά την καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία του Ψυχώ άρχισε να σκηνοθετεί ταινίες όλο και πιο αραιά. Από το 1977 μέχρι και το θάνατό του, δούλευε πάνω στη δημιουργία ενός φιλμ με τίτλο The Short Night. Προτάθηκε έξι φορές για Όσκαρ σκηνοθεσίας, το 1941 (Ρεβέκκα), το 1942 (Υποψίες), το 1945 (Η σωσίβια λέμβος) το 1946 (Νύχτα αγωνίας), το 1955 (Σιωπηλώς μάρτυς) και το 1961 (Ψυχώ), αλλά δε το κέρδισε ποτέ.

Μικρά παραλειπόμενα

Προτιμούσε πάντα τις ξανθές πρωταγωνίστριες. Οι πιο διάσημες ηθοποιοί που σκηνοθέτησε ήταν η Τζόαν Φοντέιν, η Ίνγκριντ Μπέργκμαν, η Μάρλεν Ντίτριχ, η Γκρέις Κέλι, η Κιμ Νόβακ, η Τζάνετ Λι, η Εύα Μαρί Σεντ, η Βέρα Μάιλς και η Τίπι Χέντρεν. Στις περισσότερες ταινίες του πάντως έχουν συμμετάσχει και οι διασημότεροι άρρενες ηθοποιοί της εποχής: Τσαρλς Λότον, Λόρενς Ολίβιε, Κάρι Γκραντ, Τζέιμς Στιούαρτ, Κλωντ Ρέινς, Γκρέγκορι Πεκ, Χένρι Φόντα, Σον Κόνερι και Πολ Νιούμαν. Όταν ο Χίτσκοκ δεν πρόλαβε να αγοράσει τα δικαιώματα του βιβλίου Οι Διαβολογυναίκες, που μετέφερε στον κινηματογράφο ο Ανρί-Ζορζ Κλουζό το 1955, ζήτησε από τους συγγραφείς, τον Πιερ Μπουαλό και τον Τομά Ναρσεζεράκ, να του γράψουν ένα διήγημα αποκλειστικά για αυτόν. Το αποτέλεσμα ήταν το βιβλίο From Among the Dead, το οποίο γυρίστηκε με τον τίτλο Δεσμώτης του Ιλίγγου. Ο Χίτσκοκ συχνά δήλωνε ότι η αγαπημένη του ταινία ήταν το Shadow of a Doubt και ότι ο Λουίς Μπουνιουέλ ήταν ο καλύτερος σκηνοθέτης όλων των εποχών. Επίσης, ο ίδιος θεωρούσε ότι η πρώτη του ταινία αληθινά ήταν ο Ένοικος. Ο διάσημος ζωγράφος Σαλβαδόρ Νταλί συμμετείχε στους σχεδιασμούς της σεκάνς του ονείρου που βλέπει ο Γκρέγκορι Πεκ στην ταινία Νύχτα αγωνίας. Η πρώτη έγχρωμη ταινία του ήταν Η Θηλειά το 1948, η οποία επίσης θεωρείται πειραματική και πρωτοποριακή επειδή είναι γυρισμένη εξ ολοκλήρου με μία κάμερα και χωρίς κανένα μοντάζ (μονοπλάνο).

Φιλμογραφία

1976     Οικογενειακή συνομωσία

1972     Φρενίτις

1969     Τοπάζ

1966     Σχισμένο παραπέτασμα

1964     Μάρνι

1963     Τα πουλιά

1960     Ψυχώ

1959     Στη σκιά των τεσσάρων γιγάντων

1958     Δεσμώτης του ιλίγγου

1957     13 εγκλήματα ζητούν ένοχο

1956     Ο άνθρωπος που ήξερε πολλά

1956     Ποιος σκότωσε το Χάρι;

1955     Το κυνήγι του κλέφτη

1954     Σιωπηλός μάρτυρας

1954     Τηλεφωνήσατε ασφάλεια αμέσου δράσεως

1952     Η εξομολόγηση

1951     Ο άγνωστος του εξπρές

1950     Ο δολοφόνος έρχεται κάθε βράδυ

1949     Στον αστερισμό του αιγόκερω

1948     Η θηλειά

1947     Υπόθεση Παραντάιν

1946     Υπόθεση Νοτόριους

1945     Νύχτα αγωνίας

1944     Bon Voyage

1944     Περιπέτεια στην Μαδαγασκάρη

1943     Η σωσίβια λέμβος)

1943     Το χέρι που σκοτώνει

1942     Σαμποτέρ

1941     Υποψίες

1941     Ο κύριος και η κυρία Σμιθ

1940     Πολεμικός ανταποκριτής

1940     Ρεβέκκα (περνώντας δίπλα από έναν τηλεφωνικό θάλαμο -123′)

1939     Η Ταβέρνα της Τζαμάικα

1938     Η εξαφάνιση της κυρίας (στην πλατφόρμα του σιδηροδρομικού σταθμού Victoria -90′)

1937     Νέα και αθώα (ως φωτογράφος στο δικαστήριο -15′)

1936     Ο Μυστικός πράκτορας

1936     Σαμποτάζ

1935     Τα 39 σκαλοπάτια (έξω από ένα θέατρο -7′)

1934     Ο άνθρωπος που ήξερε πολλά

1933     Βιεννέζικα Βαλς

1932     Νούμερο Δεκαεπτά

1932     Πλούσιοι και παράξενοι

1931     Το παιχνίδι της σάρκας

1930     Mary – sir John Greift Ein (Γερμανική βερσίον του Φόνου)

1930     Φόνος (στον χώρο του εγκλήματος -60′)

1930     Η Ήρα και το παγόνι

1930     Elstree Calling (Το πρώτο αγγλικό μιούζικαλ)

1929     Harmony Heaven

1929     Ο άνθρωπος από το νησί Μαν

1929     Εκβιασμός (στον υπόγειο -11′)

1928     Η γυναίκα του αγρότη

1928     Σαμπάνια

1927     Κατήφορος

1927     Το Ρινγκ

1927     Εύκολη αρετή (διασχίζοντας ένα γήπεδο τένις – 15′)

1927     Ο νοικάρης (σε γραφείο εφημερίδας – 3′ και στον όχλο σε μια σύλληψη – 92′)

1926     Ο αετός του βουνού

1925     Ο κήπος της ηδονής