Το Θέατρο Φούρνος παρουσιάζει μία παράσταση χορού κατακ, ενός χορού που συναντάται στη Βόρεια Ινδία, για τρεις ημέρες στις 15, 16 & 17 Μαΐου στις 21:00.
 
Το κατάκ είναι η φόρμα κλασικού χορού κυρίαρχη στην βόρεια Ινδία. Η λέξη κατάκ προέρχεται από τη λέξη κατακα, την τέχνη του να διηγείσαι μια ιστορία. Κινήσεις των χεριών και του σώματος, συνδυαζόμενες με απλές  εκφράσεις, συνοδευόμενες από μουσική και τραγούδι.

Αρχικά, οι Κατακα έλεγαν μυθολογικές ιστορίες σε Ναούς, ώστε και οι αναλφάβητοι να μάθουν για τα μεγάλα μυθολογικά έπη. Η τέχνη τους ήταν βαθιά διαποτισμένη από πνευματικότητα, θρησκευτικότητα και φιλοσοφία Χιντου. Η γνώση των Κατακαρς, συνθέσεις και χορογραφίες μεταδόθηκε προφορικά από γενιά σε γενιά.

Ανάμεσα στον 12ο και τον 18ο αιώνα, εξασκούσαν τον χορό στα παλάτια των αυτοκρατόρων Μουγκαλ καθώς και των Ινδών μαχαραγιάδων. Από πλήρως λατρευτικός χορός, το Κατακ έγινε χορός της Αυλής, διασκέδαση για τους ισχυρούς  άρχοντες. Κατόπιν, τροποποιήθηκε σημαντικά, δεχόμενο στοιχεία από τον περσικό πολιτισμό και εξελισσόμενο σε συμφωνία με την ισλαμική αισθητική.

Η φόρμα του Κατακ, όπως την ξέρουμε σήμερα, χρονολογείται από την εποχή των Μουγκαλ, οπότε και οι εκφράσεις και χειρονομίες  έγιναν λεπτότερες. Ο καθαρός χορός έγινε πιο εκλεπτυσμένος  και ο ρυθμός πιο πολύπλοκος.

Τότε, διαποτίστηκε πολύ από την ποίηση των Ουρντου. Σήμερα, το κατακ είναι η μοναδική φόρμα ινδικού κλασικού χορού όπου συνυπάρχουν έντονα και το ισλαμικό και το χιντου στοιχείο.
 
Διάρκεια: 60΄

H Justine Goussot σπούδασε σύγχρονο χορό σε μια εθνική ακαδημία της Γαλλίας και συνεργάστηκε με διαφορές ομάδες (Carlotta Ikeda, Alain Gonotey, Florence Peyramond, Lilo Baur, Nina Dipla) και εθνικά θέατρα   (Bordeaux, Lausanne, Paris ).

Ταξιδέψε πολύ στην Ινδία και την ευρύτερη  περιοχή για να γνωρίσει ιερούς και παραδοσιακούς χορούς. Αφότου ανακάλυψε το κατακ, έναν κλασικό χορό της βόρειας Ινδίας, αποφάσισε να το σπουδάσει  με την Sharmila Sharma στο Παρίσι και τον Ravi Shankar Misra στην Μπεναρες. Δημιουργεί την δική της ομάδα,  La Lali.cie, το 2011, με σκοπό να διερωτηθεί την διπλή πλευρά της ταυτότητας της, δίνοντας παραστάσεις και διδάσκοντας τόσο κατακ όσο και σύγχρονο χορό με στόχο το fusion μεταξύ των διαφόρων πεδίων στα οποία εργάζεται (σύγχρονο χορό, ινδικούς χορούς καθώς και  πολεμικές τέχνες, Butoh, Axis Syllabus…). Αυτή η έρευνα γέννησε δημιουργίες  όπως τις  Akedia  2011, De l instant ou  2012, India in translation  2014, καθώς και διάφορες συνεργασίες για Όπερα, ταινίες μικρού μήκους …