Από τις Εκδόσεις Ίκαρος κυκλοφορεί η ποιητική συλλογή του Γιάννη Αντιόχου Εκπνοές.


Πρόκειται για την πέμπτη του ποιητική συλλογή, που ακολουθεί πιστά την φόρμα της ποιητικής σύνθεσης και καθίσταται ως η προέκταση του προηγούμενου ποιητικού του βιβλίου με τίτλο Εισπνοές (Ίκαρος, 2009).

Στις 4 ενότητες και τα 19 ποιήματά του, ο Γιάννης Αντιόχου, αναψηλαφεί την αστική υπερπραγματικότητα, στοχεύοντας στην εγκαθίδρυση ενός τρομώδους και παραληρηματικού περιβάλλοντος αναφοράς, όπου εντός συντελείται το αγαπημένο μοτίβο του ποιητή, που δεν είναι άλλο από το λάθος, το πάθος και το μάθος.

Η ποιητική σύνθεση Εκπνοές συνομιλεί δηλωτικά με στίχους ποιητών και τραγουδοποιών για να μπορέσει να μεταγράψει το φως σε σκοτάδι και τανάπαλιν. Έτσι ποιήματα όπως: Ο Ορατικός, ο Διχοτομημένος Άλλος, Ένας Μιλητικός Προφήτης, ο Υποχθόνιος καθώς και άφθονη χημεία, δημιουργούν μικρές ρήξεις στο σώμα του σκότους και του ποιητικού υποκειμένου, επιτρέποντας το όποιο φως να καταγραφεί ως το δακτυλικό αποτύπωμα του ποιητή, που επωάζει το συλλογικό δράμα της εποχής του.

Η Τέσυ Μπάιλα γράφει κριτική για την ποιητική συλλογή.