Το Baumstrasse υποδέχεται τον Αλέκο Κυραρίνη από τις 13 Μαρτίου 2015 για να παρουσιάσει οκτώ συνεδρίες για τη ζωγραφική με τίτλο «Το κοινό βίωμα της ζωγραφικής».

Ο Φώτης Κόντογλου σοφά διαπίστωσε την ζωγραφική των καιρών μας, ως μία εργασία ατομική. Παρόμοια αναφορά έκανε και ο Picasso λέγοντας ότι είμαστε στην ουσία αυτοδίδακτοι. Οι Ακαδημίες Καλών Τεχνών στην πλειοψηφία τους, όλως παραδόξως, διδάσκουν την πρωτοπορία και την εξατομίκευση με ατυχέστατο τρόπο. Προσφέρουν λύσεις τυποποιημένες και ασθενικές, έως και ύποπτες. Μπαίνεις με μία γριπούλα και βγαίνεις με πνευμονία, η τέλος πάντων από πότε το κράτος διδάσκει την επανάσταση;

Στην Αναγέννηση και σε βάθος χρόνου προς την αρχαιότητα, οι φερέλπιδες ζωγράφοι εμπιστεύονταν την κλίση τους στα εργαστήρια εμπειρότερων καλλιτεχνών . Σπούδαζαν την τέχνη της ζωγραφικής ως ομαδική εργασία και μύηση, μέχρι να αυτονομηθούν και να προσφέρουν την λεπτομέρεια της ιδιοφυΐας τους. Ο ζωγράφος τότε δεν βίωνε την αποθάρρυνση του λευκού μουσαμά, η τέχνη μας είχε εξασφαλισμένο το αίτημα της κοινωνίας προς την ευγένεια και τον χρηστικό ρόλο της (Ναοί, δημόσιος χώρος κτλ).

Προσκαλώ όσους ζωγραφίζουν ή θεωρούν ότι ζωγραφίζουν, ερασιτεχνικά ή επαγγελματικά, αρχάριους ή προχωρημένους στα ζητήματα αυτής της τέχνης, στη σύσταση μίας ομάδας όπου ως μία ανοιχτή συνεδρία θα εξερευνούμε την εμπειρία μας υπό την καθοδήγηση μου. Το αίτημα για την μύηση των κανόνων θα είναι κοινό αλλά και η εκτίμηση της ελευθερίας μας.

Σκοπός δεν είναι η ομογενοποίηση αλλά το προσωπικό και το κοινό βίωμα σε μία συμφωνία. Όλοι θα μαθαίνουν από όλους και ίσως εγώ περισσότερο από όλους.

Σε κάθε συνεδρία ο κάθε συμμετέχων θα παρουσιάζει ένα έργο.