Μία συναυλία γεμάτη φως και χρώματα θα δώσει ο Κωστής Μαραβέγιας στο Factory of Sound Ioannina για να μας θυμίσει πως “Το καλοκαίρι έφυγε…!”.

Η γιορτή που έστησε με τους ήχους και τις μελωδίες του σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, τελειώνει πανηγυρικά σε μια μοναδική βραδιά με τη γνώριμη πλέον ενέργειά και τον ξεσηκωτικό του χαρακτήρα του “Maraveyas Ilegal”.

Ένα πολύχρωμο πολιτισμικό μουσικό πάρτι από αυτά που ξέρει να φτιάχνει ο Κωστής με κάθε ευκαιρία. Τραγούδια από το ξεκίνημά του μέχρι τις ιστορίες της “Λόλας” και όλα όσα είπε στις δυο ξεχωριστές sold out βραδιές φέτος το καλοκαίρι στον Κήπο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, οι οποίες ηχογραφήθηκαν και κυκλοφορούν σε διπλό live cd. Αλλά όχι μόνο. Ένα μουσικό σύμπαν με τραγούδια από κάθε γωνιά του πλανήτη ερμηνευμένα με το μοναδικό τρόπο του Κωστή Μαραβέγια και με τη βοήθεια των εξαιρετικών μουσικών της μπάντας του: Νίκος Αγγλούπας (ηλεκτρική κιθάρα, πλήκτρα), Άγγελος Αγγελίδης (ηλεκτρική κιθάρα), Jim Staridas (τρομπόνι), Κρίτωνας Μπελλώνιας (τύμπανα) και Μιχάλης Καλκάνης (κοντραμπάσο).

Ο Κωστής Μαραβέγιας αποδεικνύει σε κάθε του παράσταση ότι είναι από εκείνους τους περφόρμερ που χαίρονται τις συναυλίες όσο και το κοινό που τον παρακολουθεί.

Μπορεί να έχει χτίσει προσεκτικά το ρεπερτόριό του μέσα στα χρόνια με τραγούδια φτιαγμένα για ένα αξέχαστο πάρτι, μπορεί να έχει κερδίσει το δικαίωμα του να τραγουδάει Χατζιδάκι και «Μια ζωή την έχουμε», αλλά και να φλερτάρει με τζαζ, βαλκανικά ηχοχρώματα, ότι του κάνει κέφι, και να είναι ταυτόχρονα 100% o εαυτός του! Μπορεί η μπάντα του να «φυσάει», αλλά ο κόσμος τον εκτιμά και τον ακολουθεί και για έναν ακόμα λόγο. Επιθυμεί, για δυο ώρες, να ταυτιστεί μαζί του, να νιώσει τη χαρά του, να ενστερνιστεί την αισιοδοξία του, που τη διατηρεί ακέραια σε πείσμα των καιρών, να νιώσει τις μποέμ ιστορίες που του αφηγείται μέσα, και ανάμεσα, στα τραγούδια, σαν δικές του.

Στο τέλος μιας συναυλίας του Κωστή Μαραβέγια, αντιλαμβάνεσαι πώς η καλή ενέργεια ενός live διαστέλλεται μέσα στον χώρο, μεταδίδεται από τον έναν στον άλλο, δημιουργεί ένα «καλό προηγούμενο» στην κοινωνική ζωή μιας πόλης. Και τότε λες «στην ευχή με τη γκρίνια, ας χορέψουμε».