Από τις εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορεί το βιβλίο του Ιερώνυμου Λύκαρη με τίτλο Η ζήλια είναι μαχαιριά.

Η ζήλια είναι μαχαιριά: Μια μαύρη κωμωδία, όπου κινητήρια δύναμη και καταλύτης των ανθρώπινων πράξεων είναι το θανάσιμο αμάρτημα της ζηλοφθονίας.

Πρωταγωνιστούν: Η Κέλλυ, νοσηρός νους μιας δολοφονικής πλεκτάνης, εφήμερη μούσα και ερωμένη του λαϊκού συνθέτη, μπαρμπουτζή και ζαράκια Καν-Καν ή Εξάρα, ιδιοκτήτη του κέντρου Κανόνι· ο υστερόβουλος συνένοχός της Βραζιλιάνος ή Χρυσή Μασέλα, μούλος τσιγγάνας χαρτορίχτρας και ταξίαρχου της χωροφυλακής, νταλικέρης, μπράβος και «ιμπρεσάριος» νταβατζής σε πανηγύρια· και το αντικείμενο της ζήλιας και του φθόνου της, η Μαρκησία, ευεργετηθείσα ομότεχνός της, που κατάφερε τον Καν-Καν να την παντρευτεί.

Συμμετέχουν: Η Γιαγιά, πρώην χορευτής μπαλέτου, υπεύθυνος γκαρνταρόμπας, σπιούνος του Καν-Καν· ο αρχισερβιτόρος Πάπιας, πειρατής ταξιτζής και εκβιαστής μοιχών· και η Σάσα Κάψα, κονσοματρίς και δεύτερη φωνή.

Αθέλητα εμπλέκονται: Ο Ουρανός, μεγαλοϊδιοκτήτης, πωλητής οικοπέδων με δόσεις, σύζυγος της Κέλλυς· ο διαβόητος Καρούμπαλος, αδίστακτος κακοποιός ολκής, δεύτερος σύζυγος της Μαρκησίας· και ο αθεράπευτος μπερμπάντης και μεγάλη λαϊκή φωνή Άρης Πελέκης.

Ο Ιερώνυμος Λύκαρης γεννήθηκε στην Αθήνα. Κατά καιρούς έκανε διάφορες σχετικές και άσχετες με το γράψιμο δουλειές. 

Πρωτοεμφανίστηκε στην αστυνομική λογοτεχνία στο δεύτερο τόμο των Ελληνικών Εγκλημάτων (2008) με το διήγημα «Κανένα έλεος για τους καλύτερούς μας φίλους». Στον τρίτο τόμο (2009) δημοσιεύτηκε το «Πάσα θανάτου», ενώ στον τέταρτο τόμο (2011) το «Face control».

Το 2011 εκδόθηκε το πρώτο του μυθιστόρημα Το ρομάντζο των καθαρμάτων, στο οποίο αναδεικνύονται ως φάρσες και τραγωδίες οι πολυδαίδαλες σχέσεις του οργανωμένου εγκλήματος με επιχειρηματίες, δημοσιογράφους και πολιτικούς. Η κριτική το χαρακτήρισε «άρτιο από κάθε άποψη», «αφηγηματικά απολαυστικό», μια «συμβολική βιογραφία της ελληνικής διαφθοράς», «επίκαιρο όσο δεν παίρνει».

Ακολούθησε το πολιτικό νουάρ μυθιστόρημα Μαύρα κουφέτα (2013), «ένα ρέκβιεμ για τη χαμένη ουτοπία του 20ού αιώνα», το οποίο η κριτική επίσης υποδέχτηκε ως «άρτιο υπόδειγμα αστυνομικού μυθιστορήματος», όπου «το σασπένς βγαίνει από τις κοινωνικές μεταλλάξεις […] και οι ανθρώπινες συγκρούσεις έχουν ως κινητήρια δύναμη τις ιδεολογικές καταβολές των ηρώων» .

Η ζήλια είναι μαχαιριά είναι η πρώτη από μια σειρά μαύρων κωμωδιών, στην οποία κινητήρια δύναμη και καταλύτης των ανθρώπινων πράξεων είναι ένα από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα.