Σε μία πόλη με τριακόσιες περίπου θεατρικές παραστάσεις το χρόνο, είναι αναγκαίο ορισμένες φορές το στοιχείο της πρωτοτυπίας και της έκπληξης, ώστε να ξεχωρίσει ένα έργο ή κάποια ομάδα από το σύνολο των αθηναϊκών παραγωγών. Άλλοτε αυτό επιτυγχάνεται με ενδιαφέρουσες προωθητικές κινήσεις, άλλοτε με την επιλογή ασυνήθιστων χώρων και άλλοτε λόγω της ίδια της πλοκής του κειμένου.

Μία εναλλακτική πρόταση αποτελεί το «Άγιο Έγκλημα» που «τελείται» από την ομάδα «Abovo». Το ιδιαίτερο στοιχείο, δεν αφορά μόνο την αλληλεπίδραση ηθοποιών-κοινού, μα και το ότι η δράση εξελίσσεται σε έναν καλαίσθητο και υποβλητικό χώρο, το «Μοναστήρι της τέχνης» (El Convento del Arte). Πρόκειται για ένα ατμοσφαιρικό bar restaurant με πολλές και ενδιαφέρουσες καλλιτεχνικές πινελιές. Η διακόσμηση παραπέμπει ούτως ή άλλως σε μοναστικό τόπο, όπου οι θαμώνες «κοινωνούν» ευλαβικά την όποιας μορφής τέχνη και έτσι, επιτυγχάνεται κάποιου είδους «ταύτιση» με την συγκεκριμένη κωμωδία.

Βέβαια, να τονιστεί πως ακόμη και εάν παρουσιάζουν ένα ελαφρό αστυνομικό κείμενο με στόχο το γέλιο και τη σάτιρα, οι διάφορες εκδοχές του θεατρικού πειραματισμού, περιέχουν ρίσκο, όπως παραδείγματος χάρη, ο συνδυασμός φαγητού και θεάματος.

Η Μονή Εσταυρωμένου, εκτός από τη μακραίωνη ιστορία της, διαθέτει και ένα τάγμα παράδοξων μοναχών. Όλα ξεκινούν όταν ο Ηγούμενος Ιωάννης δέχεται στο μοναστήρι για μια πανεπιστημιακή έρευνα, την νεαρή θρησκειολόγο Σοφία, κάτι που οι περισσότεροι ένοικοι δεν εγκρίνουν και αναστατώνονται. Το αποκορύφωμα έρχεται όταν μία βραδιά πριν τους αποχαιρετήσει, αναφωνεί ύποπτα πως ξέρει κάποιες αλήθειες, τις οποίες θα συμπεριλάβει στο σύγγραμμά της. Λίγο αργότερα, βρίσκεται δολοφονημένη από χτύπημα στο κεφάλι και το κοινό καλείται να ανακαλύψει τον ένοχο.

Οι ηθοποιοί με έντονο το στοιχείο του αυτοσχεδιασμού, τριγυρνούν στα τραπέζια και δέχονται ερωτήσεις που αφορούν τους ρόλους, σκορπίζοντας το γέλιο, ενώ ο κόσμος προσπαθεί να βγάλει συμπέρασμα για το κίνητρο του φόνου. Αν και η σεναριακή πλοκή γύρω από το έγκλημα θα μπορούσε να είχε στηθεί καλύτερα και πιο επιμελώς, εν τέλει οι πιο παρατηρητικοί θεατές δικαιώνονται και… αποζημιώνονται για τα εύστοχα σχόλιά τους.

Η διαδραστική σύλληψη κειμένου και σκηνοθεσίας, ανήκει στον Γιάννη Σαρακατσάνη, ενώ τους «Abovo» αποτελούν οι Γιώργος Αγγελόπουλος, Μαρία Μπαλούτσου, Φάνης Παυλόπουλος, Χρήστος Πίτσας και Σωσώ Χατζημανώλη.


Όποιος λοιπόν, επιθυμεί εν γνώσει του να γίνει μάρτυρας ενός «φονικού», που στη συνέχεια θα κληθεί να εξιχνιάσει, δεν έχει παρά να χαθεί στα στενά του Μεταξουργείου και να περάσει δύο ώρες γέλιου και… προσευχής.