Το θέατρο Σημείο παρουσιάζει από 19 Ιανουαρίου 2015 την περφορμανς «Manifesto 2083» σε σκηνοθεσία της Μαρίλλη Μαστραντώνη με τον Δημήτρη Αλεξανδρή που θα διαρκέσει μέχρι 31 Μαρτίου.
Στις 22 Ιουλίου 2011, ο Νορβηγός Anders Behring Breivik, πυροδότησε μια βόμβα σε παγιδευμένο αυτοκίνητο έξω από κυβερνητικό κτίριο στο Όσλο, σκοτώνοντας οκτώ ανθρώπους, και συνέχισε την αιματηρή του πορεία στο νησί Οτόγια, όπου δολοφόνησε ακόμα 69 άτομα, στην πλειοψηφία τους έφηβοι, στη νεανική κατασκήνωση του Εργατικού Κόμματος. Πριν απ’ αυτή του την τρομοκρατική επίθεση, έγραψε και δημοσίευσε στο Διαδίκτυο ένα κείμενο με τίτλο «Μανιφέστο 2083 – Μια Ευρωπαϊκή Διακήρυξη Ανεξαρτησίας». Στις 1.500 σελίδες του περιέχονται από ρατσιστική προπαγάνδα, φιλοσοφικές θεωρίες και οδηγίες για κατασκευή βομβών, έως προσωπικές του συνεντεύξεις και ημερολόγια.
Η περφόρμανς με τίτλο «Μanifestο 2083», το έτος στο οποίο ο Breivik πιστεύει πως η ιδεολογία του θα θριαμβεύσει, είναι μια δραματουργική σύνθεση και επεξεργασία κειμένων, που επιχειρεί να διαφωτίσει το φαινόμενο του ακροδεξιού εθνικιστικού εξτρεμισμού του καιρού μας. Με βάση τα κείμενα του Μανιφέστου και έρευνα σε ντοκουμέντα, πρακτικά, αναφορές, συνεντεύξεις και οπτικοακουστικό υλικό, το έργο αποκρυπτογραφεί την προβληματική που τίθεται πίσω από αυτές τις επιθέσεις και εξετάζει τους λόγους που μετέτρεψαν έναν επιφανειακά φυσιολογικό νέο άντρα σ’ έναν από τους μεγαλύτερους μαζικούς δολοφόνους και ακροδεξιούς εξτρεμιστές της εποχής μας.
Τι έκανε τον Breivik να φορέσει μια στολή αστυνομικού και να επιδοθεί στο να δολοφονήσει όσο το δυνατόν περισσότερους πολιτικά ενεργούς νέους; Πώς βλέπει τον εαυτό του; Ποιες είναι οι απόψεις του για την κοινωνία στην οποία ο ίδιος και εμείς ζούμε; Είναι μέρος ενός νέου κύματος της ριζοσπαστικής δεξιάς ή ένας παρεκκλίνων μοναχικός;
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Με αφορμή αυτήν την τρομερή τραγωδία, το «Μanifestο 2083» ανατέμνει το φαινόμενο της ανόδου της ακροδεξιάς στην Ευρώπη και στη χώρα μας, με μια διαφορετική γλώσσα απ’ αυτήν που συνήθως ακούμε στον δημόσιο διάλογο, διερευνώντας το πολιτικό και κοινωνικό του πλαίσιο.
Η παράσταση συνδυάζει το θέατρο-ντοκουμέντο με την ακραία σωματικότητα και τη δυναμική των βιντεο-εγκαταστάσεων που δημιουργούν το ρευστό τοπίο μιας μη γραμμικής αφήγησης.
Συντελεστές:
Δραματουργία: Christian Lollike
Απόδοση – Σκηνοθεσία: Mαρίλλη Mαστραντώνη
Σκηνικά – Κοστούμια: Tέλης Kαρανάνος, Aλεξάνδρα Σιάφκου
Sound Designer: Αλέξης Γκίκας
Video Designer: Παναγιώτης Λάμπης
Κίνηση: Χριστίνα Kατσίκη-Σαχτούρη
Περφόρμερ: Δημήτρης Αλεξανδρής
Βιογραφικά:
Mαρίλλη Mαστραντώνη:
Ηθοποιός και Σκηνοθέτις. Ιδρύτρια και Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Θεάτρου ENTΡOΠIA και του διεθνούς “Φεστιβάλ Εναλλακτικής Σκηνής (F.E.S.)”. Ως performer έχει συμμετάσχει σε πλήθος θεατρικών και live art παραστάσεων, σε ταινίες και τηλεοπτικές παραγωγές στην Ελλάδα και το εξωτερικό (συνεργάστηκε μεταξύ άλλων με τους: Eugenio Barba, Yoshi Oida, Σπύρο Σακκά, Jurij Alschitz, Cristina Castrillo, Γιάννη Μαρκόπουλο, Κώστα Μπάκα, AugustoOmolú, Paul Gazzola, Cristina Wistari Fromaggia, BBB Johannes Deimlig, Stuart. Είναι η μεταφράστρια, δραματουργός και σκηνοθέτις παραστάσεων θεάτρου, performance art και multimedia θεαμάτων, μεταξύ άλλων: Ο Μασκοφόρος του Helmut Krausser, Ο Φάουστ είναι Νεκρός του Mark Ravenhill, Ελεύθεροι Πολιορκημένοι του Διονυσίου Σολωμού (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών), Η Πινακοθήκη των Ηλιθίων του Nίκoυ Tσιφόρου (ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας), Go Go Go της Juliana Francis, Projekt RAF, Genocide, CUT Project/DE-FENCES, Η δουλειά της έχει ως τώρα παραχθεί και παρουσιαστεί σε Βέλγιο, Γερμανία, Δανία, Ελλάδα, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιταλία, Κύπρο, Ολλανδία, Παλαιστίνη, Πολωνία, Πορτογαλία, Τσεχία, Φιλανδία.
Christian Lollike:
Ο διεθνώς αναγνωρισμένος και πολυβραβευμένος Δανός θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης, έχει στο ενεργητικό του πλήθος έργων και σκηνοθεσιών, μεταξύ άλλων: Grace was here (διασκευή από την ταινία Dogville του Lars von Trier), Nathan (Untitled), Service Suicide, The Wonder, The Meat Carousel, Romeo and Juliet, The History of the Future, Skakten (The Family). Έχει συνεργαστεί με το Βασιλικό Θέατρο της Δανίας, τα Εθνικά Θέατρα της Σουηδίας (Στοκχόλμη) και Νορβηγίας (Όσλο), καθώς και με εναλλακτικούς θεατρικούς χώρους. Ήταν συγγραφέας και σκηνοθέτης του Aarhus Theatre (2005-2010) και επιμελητής του Διεθνούς Φεστιβάλ του Aarhus (2008-2010). Τα τελευταία χρόνια είναι Καλλιτεχνικός Διευθυντής του CaféTeatret της Κοπεγχάγης. Η νεωτερική του προσέγγιση τον καθιστά έναν από τους σημαντικότερους Ευρωπαίους καλλιτέχνες του θεάτρου σήμερα και η γραφή του, με τις πολιτικές της υποδηλώσεις, χρησιμοποιεί θέματα-ταμπού ως μέσο, με στόχο τη διεύρυνση του δημόσιου κριτικού διαλόγου.Έχει διακριθεί με σημαντικά βραβεία, όπως το PRIX EUROPA (2007), το Αllenprisen (2003), το Theatre 1 (2005), και είναι επανειλημμένα αποδέκτης της μεγαλύτερης τιμητικής διάκρισης του Δανέζικου Θεάτρου: το βραβείο Reumert (μεταξύ αυτών και για το «Μanifestο 2083» το 2013).
