Όλγα Σπυράκη: Ο χορός αποτελεί βιωματική διαδικασία κι αυτό είναι στοιχείο πολιτικό

Το 1ο Dance Festival του Beton7, ξεκινά τον Οκτώβριο με τη παράσταση  Beauty and the Beast, της ομάδας Soyuz dance company σε σκηνοθεσία Όλγας Σπυράκη. Η χορογράφος, απαντά στις ερωτήσεις μας για την πολιτική διάσταση του χορού, τον φασισμό στη ζωή μας και τις προθέσεις της ομάδας για το μέλλον της παράστασης.

Συνέντευξη: Μαριάννα Παπάκη

Culturenow.gr: Η παράσταση «Beauty and the Beast» σηματοδοτεί την έναρξη του Beton7 Dance Festival.  Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση και τη συμμετοχή σας στο συγκεκριμένο φεστιβάλ.

Όλγα Σπυράκη: Η παράσταση αυτή ξεκίνησε ως ένα κοινό όραμα της χορεύτριας , του κινηματογραφιστή, του μουσικού, και της χορογράφου θέτοντας επί τάπητος την αγωνία τους για την άνοδο του φασισμού στην Ελλάδα. Η ευκαιρία που μας δόθηκε να συμμετάσχουμε στο συγκεκριμένο φεστιβάλ νιώσαμε ότι θα αποτελέσει μια καλή αφετηρία να επικοινωνήσουμε με το κοινό την αγωνία μας αυτή.

Cul.N.: Σε ποιους άξονες είναι βασισμένη η παράσταση και ποια είναι τα βασικά της χαρακτηριστικά; Θα τη χαρακτηρίζατε χορό; Χοροθέατρο;

Ο.Σ.: Η παράσταση βασίζεται στην «παρατήρηση» και ερμηνεία  του ΠΩΣ ένας άνθρωπος, με εκκίνηση το tabula rasa – την απόλυτη αθωότητα,  περνά από τα στάδια κοινωνικής συνύπαρξης που τον επαναπροσδιορίζουν, τον οδηγούν σε ακραίες συνθήκες και επιλογές. Και στην συγκεκριμένη περίπτωση η επιλογή ταυτίζεται με τον εκφασισμό.

Είναι ένα χορευτικό σόλο, όπου ο χορός είναι ερμηνευτικός, με πρόθεση την δημιουργία επί σκηνής, ενός χαρακτήρα με προσωπική ιστορία, ταυτότητα και λόγο. Αν και το πλάσμα που έχουμε φτιάξει δεν αρθρώνει λόγο μες το χορό του, η σύνθεση αυτή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένας κινητικός μονόλογος.

Σ’ αυτό το πλαίσιο η ψηφιακή εικόνα δημιουργεί ένα παράλληλο κοινωνικό περιβάλλον που αλληλεπιδρά με τη κίνηση. Η μουσική, σαν ένας τρίτος δραματουργικός άξονας, ενυπάρχει μέσα στη ροή της ιστορίας μας.

Cul.N.: Η παράσταση αποτελεί απόρροια έρευνας. Πείτε μας λίγα λόγια για τη διαδικασία της έρευνας και τα στάδιά της.

Ο.Σ.: Ξεκινήσαμε από την βιβλιογραφική έρευνα της γέννησης και εξέλιξης της ιδεολογίας  του φασισμού, στη παγκόσμιά μας ιστορία. Στην συνέχεια δημιουργήσαμε και καταγράψαμε χαρακτήρες που εν δυνάμει θα μπορούσαν να είναι φασίστες και σωματοποιήσαμε τη σκέψη και το συναίσθημά τους.

Έτσι δημιουργήσαμε τον τελικό μας άνθρωπο, που η ζωή του ξεκινά με την έναρξη της παράστασης και μπροστά στα μάτια του θεατή, μεταμορφώνεται σε φασίστα.

Cul.N.: Ποια είναι τα μηνύματα που θέλετε να μεταδώσετε μέσα από το «Beauty and the Beast»;

Ο.Σ.: Θα το θέσουμε απλά:

Τον φασισμό τον γεννάει το σύστημα.

Καθένας θα μπορούσε να γίνει φασίστας ανεξαρτήτως μορφωτικού επιπέδου, κοινωνικής τάξης και προέλευσης.

Τον φασισμό μόνο αν τον κατανοήσουμε σε βάθος, θα μπορέσουμε να τον εξαλείψουμε.

Cul.N.: Πόσο εύφορο πεδίο πολιτικής έκφρασης αποτελεί η τέχνη του χορού;

Ο.Σ.: Ο χορός αποτελεί βιωματική διαδικασία κι αυτό είναι πολιτικό. Το ότι δεν αρθρώνει ομιλία δε σημαίνει ότι δεν αρθρώνει λόγο. Υπάρχουν και περιπτώσεις που δημιουργούνται χορευτικές παραστάσεις με συνειδητά απολιτίκ περιεχόμενο, όμως κι αυτό είναι μια πολιτική πράξη/επιλογή.

Cul.N.: Πώς θα ορίζατε το «τέρας που ελλοχεύει μέσα μας», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο δελτίο Τύπου της παράστασης και πόσες και ποιες μεταμορφώσεις μπορεί να έχει αυτό στις μέρες μας;

Ο.Σ.: Είναι όλες οι προκαταλήψεις και οι κοινωνικοί αυτοματισμοί με τους οποίους το πολιτικό μας σύστημα μας τρέφει. Οι ροπές μας προς τον συντηρητισμό, την ανάγκη για ομοιομορφία, τη δυσανεξία και το φόβο για το διαφορετικό και το αδύναμο. Η χρήση της εξουσίας αλλά και η υποταγή σ’ αυτήν μπορούν να εξωτερικεύσουν πολλές μορφές του «τέρατος» αυτού.

Λέμε ότι το «τέρας ελλοχεύει μέσα μας» γιατί από πάντα στην κοινωνία μας, αυτά τα «τέρατα» είναι άνθρωποι, όπως εσύ κι εγώ. Κι αυτό είναι το πιο τρομαχτικό.

Cul.N.: Μετά την παρουσία σας στο Φεστιβάλ του Beton7, ποια είναι τα επόμενα καλλιτεχνικά σας σχέδια;

Ο.Σ.: Πρόθεση μας είναι η παράσταση αυτή να ταξιδέψει πολύ και να επικοινωνήσουμε σε όσο περισσότερο κόσμο μπορούμε την αγωνία μας. Η ομάδα δραστηριοποιείται και σε άλλα πρότζεκτ, όπως μια συνεχή έρευνα και χορογραφική δουλειά πάνω στο έργο του Μπέκετ. Το κοινωνικό σύστημα που μας διέπει είναι τέτοιο που εμείς σαν ομάδα ερευνούμε και δημιουργούμε με κύρια πρόθεση να ξορκίσουμε το τέρας που ελλοχεύει μέσα στη δική μας την ψυχή.

 Η παράσταση θα παρουσιαστεί στο 1ο Dance Festival του Beton7, στις 6, 7, 13, 14, 20, 21, 27, 28 Οκτωβρίου 2014, στις 21:00