Αφροδίτη των κουρελιών σε άρμα: έκθεση της Μαίρης Ζυγούρη στα Αισχύλεια

Η ατομική έκθεση της Μαίρης Ζυγούρη με τίτλο «Η Αφροδίτη των κουρελιών σε άρμα» παρουσιάζεται στο πλαίσιο των Αισχυλείων 2014, σε επιμέλεια της Manuela Gandini.

Στις 30 Αυγούστου 2014, την ημέρα των εγκαινίων, η καλλιτέχνις θα επιτελέσει μια συλλογική-συμμετοχική δράση, εμπνευσμένη από την performative διάσταση των Ελευσινίων Μυστηρίων. Παράλληλα, στο Μουσείο Λ. Κανελλόπουλος, θα παρουσιαστούν μια σειρά video-performances, «επεισόδια» μιας ιδιότυπης, ποιητικής διαδρομής. Σε αυτά, ο φακός ιχνηλατεί τη φαντασμαγορία του μύθου μέσα στο σύγχρονο βιομηχανικό τοπίο, από τον Σκαραμαγκά ως την πόλη της  Ελευσίνας.

Η κριτική επανατοποθέτηση  του παρελθόντος και της Ιστορίας της Τέχνης είναι ένα από τα κυριότερα χαρακτηριστικά του έργου της Ζυγούρη. Στην παρούσα έκθεση, η καλλιτέχνις επαναδιαπραγματεύεται, σε συνεργασία με τον  Michelangelo Pistoletto, το εμβληματικό έργο του τελευταίου “La Venere degli stracci” (1967) ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα της Arte Povera. Η «Αφροδίτη με τα κουρέλια» θα πρωταγωνιστήσει στις λήψεις αλλά και στην ζωντανή δράση των εγκαινίων, έτσι ώστε να προκύψει ένα νέο έργο με τίτλο «Η Αφροδίτη των κουρελιών σε άρμα».

Η παρέμβαση της Ζυγούρη δεν αποσκοπεί μόνο στο αμιγώς καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, αλλά και σε ένα είδος σύγχρονης συλλογικής τελετουργίας. Στόχος είναι να εμπλακούν σταδιακά οι ίδιοι οι κάτοικοι της Ελευσίνας, έτσι ώστε να συμμετάσχουν ως ενεργοί συντελεστές του έργου και να ακολουθήσουν τη δράση των εγκαινίων μαζί με το ευρύτερο κοινό του Φεστιβάλ, στο τελευταίο κομμάτι της Ιεράς Οδού. Εν είδει προσκυνήματος ή λιτανείας, η καταληκτική αυτή δράση δίνει την αίσθηση μιας συμβολικής επιστροφής.

Στις video-performances η καλλιτέχνις ανασυντίθενται θραύσματα του μύθου, χειρονομίες απο την προετοιμασία των μυστών, ιεροί ψίθυροι. Η ποιητική πορεία της «Αφροδίτης των καθαρμάτων» και της καλλιτέχνιδος καταγράφεται μέσα σε εγκαταλειμμένα δημόσια έργα της Ιεράς Οδού, σε λόφους ξεχασμένων βιομηχανικών υπολειμάτων, σε μονάδες ανακύκλωσης και  καθαρισμού βιομηχανικών υδάτων, εκεί όπου ο Πλούτος-Πλούτωνας άρπαξε την ανήδεη Περσεφόνη.

Η κάμερα βυθίζεται ονειρικά μέσα στις αντιθέσεις και διαθλά τις γυναικείες φιγούρες του μύθου που ξανασυναντιούνται μέσα στα «αρχιτεκτονικά κουρέλια» του σήμερα. Πέρα από κάθε επιθυμία αναβίωσης ή αναπαράστασης λησμονημένων μεγαλείων, «Η Αφροδίτη των κουρελιών σε αρμα» προτείνει την ανάδυση πολλαπλών μορφών μνήμης. Ένα καθαρτικό ταξίδι που επιχειρεί, μέσα από ένα βεβηλωμένο παρόν, να συγκρατήσει μια ανάμνηση ιερότητας. Μια αναγνώριση του σημερα και του χθες, ανάμεσα στην πραγματικότητα, την Τέχνη και τον Μύθο.