H New Star παρουσιάζει την «Σκύλα», ένα από τα πρώτα αριστουργήματα του ομιλούντος κινηματογράφου, με την υπογραφή του Ζαν Ρενουάρ, για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Σύνοψη

Ένας φιλήσυχος μεσήλικας, ο Μορίς Λεγκράντ, υπάλληλος τράπεζας, με χόμπι τη ζωγραφική, παντρεύτηκε την ευκατάστατη και ιδιότροπη χήρα  Αντέλ για να… επιζήσει.

Όταν γνωρίσει όμως μια νεαρή κοπέλα ελαφρών ηθών, τη Λουλού, θα γνωρίσει για πρώτη φορά  και τον έρωτα. Μόνο που η Λουλού μαζί με τον σκληρό προστάτη της και εραστή της Ντεντέ τον εμπαίζει. Φτάνουν σε σημείο να πουλήσουν τους πίνακές του με την υπογραφή της κοπελιάς και να καρπωθούν τα χρήματα.

Όταν εμφανιστεί ο υποτιθέμενος νεκρός σύζυγος της συζύγου του, ο Μορίς θα μείνει ελεύθερος και θα αποφασίσει να ζήσει μια και καλή με την νεαρή. Τότε είναι που θα πιάσει στο κρεβάτι τη Λουλού με τον Ντεντέ και θα καταλάβει την πλεκτάνη.

Αυτή η επίγνωση θα τον οδηγήσει στο έγκλημα. Από κει και έπειτα, η ζωή του οδηγείται στην κατάπτωση…

Μία από τις καλύτερες δημιουργίες της εποχής

Η ιστορία, βασίζεται στο μυθιστόρημα (και στη συνέχεια θεατρικό έργο) των Georges de La Fouchardière και André Mouézy-Éon.

Η Σκύλα είναι μια από τις καλύτερες δημιουργίες της εποχής. Βρισκόμαστε στο 1931 και η ταινία αποτελεί μόλις τη δεύτερη με ήχο του Jean Renoir. Σε αντίθεση όμως με τις περισσότερες ταινίες οι οποίες εκείνη την εποχή ήταν ένα κινηματογραφημένο θέατρο, ο Renoir παραδίδει μαθήματα σκηνοθεσίας και μας παρουσιάζει μια απλή μεν, σκληρή και ρεαλιστική δε ιστορία, γύρω από τα ανθρώπινα πάθη. Πολύ τολμηρή, επίσης, για την εποχή της.

Το έγκλημα δεν έχει τιμωρία και το νουάρ μπαίνει με εξπρεσιονιστική αποφασιστικότητα στο προσκήνιο.

Πρόκειται για ένα μεγαλειώδες μελόδραμα, με έξοχες σκωπτικές πινελιές, που αφηγείται ένα τραγικό love story καταδικασμένο να μην αντέξει κάτω από το βάρος ενός ανελέητου κοινωνικού κυνισμού.

«Η Σκύλα» / La Chienne

Γαλλία – 1931 – Ασπρόμαυρο

(91΄)

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία:Ζαν Ρενουάρ

Σενάριο:Ζαν Ρενουάρ

Φωτογραφία:Τεοντόρ Σπαρκούλ

Παραγωγή: Πιέρ Μπραουνμπέργκερ

Μοντάζ:Ντενίς Μπατσέφ, Παλ Φεγιό, Μαργκερίτ Ρενουάρ

Καλ. Διεύθυνση:Μαρσέλ Κουρμέ

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Μισέλ Σιμόν

Ζανί Μαρές

Ζορζ Φλαμάντ

Μαγκντελέν Μπερουμπέ

Ροζέρ Γκαϊλάρντ

Ζαν Γκερέτ

 

«ΕΠΙΣΗΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ CANNES CLASSICS 2014»

Ζαν Ρενουάρ (1894-1979)

Ο ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ

Κανείς δεν αμφιβάλλει πια ότι ο Ζαν Ρενουάρ (Jean Renoir) είναι ένας από τους πέντε-έξι μεγαλύτερους δημιουργούς του κινηματογράφου. Όχι μόνο έπλασε νέους κόσμους και καινούριες μορφές, όχι μόνο διέσχισε σαν ογκόλιθος σχεδόν πενήντα χρόνια του γαλλικού (και του αμερικανικού) κινηματογράφου αλλά προσέφερε το εύρος και την πυκνότητα της κλασικής όσο και της πρωτοποριακής τέχνης, την ποιότητα του μυθιστορήματος, του θεάτρου και της ζωγραφικής και ιδιαίτερα τον παλμό, την αναπνοή, τον αυθορμητισμό της ζωής, τα πάθη και τα αισθήματα των ανθρώπων, τη λαμπρότητα και την πλαστικότητα του φωτός. Όλες μαζί τις ιδιότητες που συνεισέφερε ο κινηματογράφος στην τέχνη του 20ου αιώνα.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε κάτω από τη βαριά σκιά του διάσημου ζωγράφου πατέρα του, του ιμπρεσιονίστα Πιερ Ογκίστ Ρενουάρ, αλλά, αντίθετα με άλλους γόνους μεγάλων προσωπικοτήτων, αυτός όχι μόνο κατάφερε να σταθεί στα πόδια του αλλά και πέρασε στην αθανασία για την προσφορά του ως σκηνοθέτη της 7ης Τέχνης.

Με ένα απόλυτα προσωπικό στιλ ανάμεσα στο λυρικό και το ρεαλιστικό, ήταν ο πρώτος που παρουσίασε συστηματικά το ύφος που οι ιστορικοί ονομάζουν “ποιητικό ρεαλισμό”. Κορυφαίος στιλίστας (η ταινία του “Ο κανόνας του παχνιδιού” θεωρείται μία από τις δέκα σημαντικότερες της ιστορίας του κινηματογράφου), η θεματολογία του αναπτύχθηκε σταδιακά σαν κοινωνική τοιχογραφία της σύγχρονης Γαλλίας, αγκαλιάζοντας όλες τις κοινωνικές τάξεις και δραστηριότητες. Τιμήθηκε με το Χρυσό Λιοντάρι στο Φεστιβάλ Βενετίας για την ταινία του “Οι σκλάβοι της γης”.

Άνθρωπος του πνεύματος και πολύπλευρο ταλέντο, εξωτερίκευσε τις ανησυχίες του ποικιλοτρόπως. Συγγραφέας με πολύ δυνατή πένα, σεναριογράφος, παραγωγός, ηθοποιός με εξαιρετικά χαρακτηριστικά στις ερμηνείες του και, φυσικά, σκηνοθέτης, από εκείνους που με την ματιά του άλλαξαν τον τρόπο που βλέπουμε και αντιλαμβανόμαστε το σινεμά. Οι ταινίες του Grand Illusion (1937) και The Rules of the Game (1939), συγκαταλέγονται στις κορυφαίες κινηματογραφικές δημιουργίες όλων των εποχών. Επιδραστικότατες, όπως και η ίδια του η οπτική, αλλά και συνάμα σημείο αναφοράς στις μεγάλες στιγμές τής έβδομης τέχνης. Με 40 ταινίες στο ενεργητικό του, απέσπασε μερικά από τα μεγαλύτερα βραβεία παγκοσμίως, ειδικά στα Ευρωπαϊκά φεστιβάλ. Ένας πραγματικός θρύλος του σινεμά…

ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ

Elena et les Hommes – Ελενα (1956)

French Cancan – Καν-Καν (1954)   

The Woman on the Beach – Στην Αβυσσο του Πάθους (1947)               

The Southerner – Σκλάβος της Γης (1946)

This Land Is Mine – Το Ξύπνημα του Σκλάβου (1943)

La Regle du Jeu – Ο Κανόνας του Παιχνιδιού (1939)

La Bete Humaine – Το Ανθρώπινο Κτήνος (1938)

La Marseillaise – Η Μασσαλιώτιδα (1938)        

La Grande Illusion – Η Μεγάλη Χίμαιρα (1937)                  

Le Crime de Monsieur Lange – Το Εγκλημα του Κυρίου Λανζ

Partie de Campagne – Εκδρομή στην Εξοχή (1936)

Toni – Τονί (1935)                            

Boudu Sauve des Eaux – Ο Μπουντί Σώθηκε (1932)

La Chienne – Η Σκύλα (1931)         

La Petite Marchande d`Allumettes – Το Κοριτσάκι με τα Σπίρτα (1928)

Nana (1926)