Από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια κυκλοφορεί το βιβλίο του Arnon Grunberg, Πόνος-φάντασμα σε μετάφραση του Γιάννη Ιωαννίδη και επιμέλεια της Νάσιας Ντινοπούλου.

Η ζωή οφείλει να γίνει θεατρικό έργο. Και το έργο της δικής σου ζωής δεν μπορείς να το αφήσεις σε άλλους. Πρέπει να το σκηνοθετήσεις ο ίδιος.

Αυτή η ευφάνταστη, πικρή και ειρωνική σκηνοθεσία είναι το έργο ζωής που απασχολεί τον φιλόδοξο συγγραφέα Ρόμπερτ Τζ. Μέλμαν ανάμεσα στα δύο ορόσημα της σταδιοδρομίας του: το πολλά υποσχόμενο πρώτο βιβλίο του 268ος στον κόσμο και το διεθνές μπεστ σέλερ Η πολωνοεβραϊκή κουζίνα σε 69 συνταγές: Μαγειρική μετά το Άουσβιτς.

Αποδέκτης αυτής της απρόβλεπτης αυτοβιογραφίας, ο γιος του συγγραφέα Χάρπο θα μάθει ότι συχνά ο πόνος έχει να κάνει με φαντάσματα: τις χαμένες γυναίκες, τη διαλυμένη οικογένεια, την πεταμένη περιουσία ή τα παράλυτα μέλη του πατέρα του. κι ότι η φήμη μοιάζει με φουσκωτό που χάνει αέρα, μόνο που αυτό το καταλαβαίνει κανείς μεσοπέλαγα.

«Αγαπημένε μου Χάρπο Σαούλ, γλυκό μου μικρό, τρελό αγοράκι,

 Μην πολυσκοτίζεσαι όταν, κατά καιρούς, η μάνα σου πετάει βιβλία απ’ το παράθυρο, ούτε και όταν θα διαβάζεις αργότερα αυτό το γράμμα και θα θυμάσαι αμυδρά εκείνο το συγκεκριμένο βράδυ που άνοιξε το παράθυρο και τα βιβλία μου στροβιλίστηκαν προς τα κάτω σαν φθινοπωρινά φύλλα. Η εκτόξευση βιβλίων απ’ το παράθυρο είναι σχετικά ανώδυνη σκέψου να ήταν έπιπλα ή πανάκριβα βάζα. Επιπλέον, τα βιβλία επιβιώνουν από μία πτώση δέκα μέτρων, οι άνθρωποι συνήθως όχι. Πρέπει ν’ αντιληφθείς ότι πολλοί ασθενείς της μητέρας σου πέφτουν σε φρεάτια ανελκυστήρων, παίρνουν υπερβολική δόση φαρμάκων ή πηδάνε στις ράγες του τρένου, κι αυτό δεν είναι κάτι που μπορείς να πάρεις ελαφρά τη καρδία. Άσχετα αν της έχω εξηγήσει άπειρες φορές ότι είναι αδύνατο να σταματήσεις κάποιον που έχει αποφασίσει να πέσει στο φρεάτιο του ανελκυστήρα.»

Ο Arnon Yasha Yves Grunberg γεννήθηκε το 1971 στο Άμστερνταμ, από εβραίους μετανάστες από τη Γερμανία – η μητέρα του είχε επιζήσει από το Άουσβιτς. Στα δεκαεφτά του χρόνια τον έδιωξαν από το σχολείο. Στα δεκαεννιά έβαλε μπρος μια εκδοτική εταιρεία με την ονομασία Kasimir, ειδικευμένη στη μη άρια γερμανική λογοτεχνία, ενώ παράλληλα έπαιζε κι έγραφε θέατρο. Στα είκοσι τρία, το πρώτο του μυθιστόρημα έγινε μπεστ-σέλερ κι από τότε εκδίδει σχεδόν ένα πεζογράφημα το χρόνο. Γράφει επίσης στο διαδικτυακό λογοτεχνικό περιοδικό Words Without Borders και στη δική του ιστοσελίδα. Ακόμη, έχει κάνει δημοσιογραφικά ρεπορτάζ, π.χ. από τη (μυστική) εργασία του σε ξενοδοχείο της Βαυαρίας ή από την επίσκεψή του στο Γκουαντάναμο. Το 2009 τιμήθηκε με το βραβείο Constantijn Huygens για το σύνολο του έργου του. Ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη. Έργα του είναι: (μυθιστορήματα) Blauwe maandagen, 1994, Figuranten, 1997, De heilige Antonio, 1998, Fantoompijn, 2000, De geschiedenis van mijn kaalheid (με το ψευδώνυμο Marek van der Jagt), 2000, De Mensheid zij geprezen, Lof der Zotheid, 2001, Gstaad 95-98 (M. van der Jagt), 2002, De asielzoeker, 2003, De joodse messias, 2004, Tirza, 2006, Onze oom, 2008, Huid en Haar, 2010, De man zonder ziekte, 2012, (διηγήματα) Amuse-Gueule, 2001, Grunberg rond de wereld, 2004, Kamermeisjes & Soldaten: Arnon Grunberg onder de mensen, 2009, (δοκίμια) Troost van de slapstick, 1998, Monogaam, 2001(M. van der Jagt), Otto Weininger Of bestaat de jood? 2001 (M. van der Jagt), Why the Dutch Love Black Pete, 2013, (σενάριο) Het 14e kippetje, 1998, (θεατρικό) You are also very attractive when you are dead, 1998.