Ο Γιάννης Στάνκογλου επανέρχεται για 12 μόνο μέρες στην Αθήνα με την παράσταση Είμαι ένας άλλος του σουηδού ακαδημαϊκού και θεατρικού συγγραφέα Μίκαελ Αζάρ στο Θέατρο Αθηνώ, από 7 έως 18 Μαΐου 2014.

Το έργο που παρουσιάστηκε σε πανελλήνια πρώτη στο Από Μηχανής Θέατρο και περιόδευσε με μεγάλη επιτυχία στην Ελλάδα και την Κύπρο τους τελευταίους μήνες, εμπνέεται από τη ζωή και τη φιλοσοφία του Α. Ρεμπώ, τον οποίο ερμηνεύει ο Γιάννης Στάνκογλου, σε σκηνοθεσία Αλίκης Δανέζη – Knutsen.

Μπορεί ο Ρεμπώ να εγκατέλειψε τη συγγραφή σε ηλικία 20 ετών, αλλά κατάφερε να θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους του συμβολισμού και να επιδράσει τόσο πολύ στη μοντέρνα ποίηση που συνέχισε να ασκεί επιρροή με τη φιλοσοφία της ζωής του και τις απόψεις του για την ελευθερία πολλά χρόνια μετά σε καλλιτέχνες όπως τους Jim Morrison, Patti Smith, Jack Kerouac, John Lennon και τη Beat Generation εν γένει. 

Ο Μίκαελ Αζάρ μας παραδίδει ένα έργο που πλημμυρίζει από τη δύναμη του πνεύματος του Ρεμπώ, έναν άνθρωπο που θέλησε να ζήσει απαλλαγμένος από τον φόβο, αλλά και τις δεσμεύσεις των άλλων, έναν άνθρωπο που ήθελε να είναι ελεύθερος και αντιλαμβανόταν πως για να βελτιωθεί ο κόσμος, όφειλε πρώτα ο καθένας να αλλάξει τον ίδιο του τον εαυτό. Το έργο, που δεν είναι αυτοβιογραφικό αλλά διαπνέεται από την αγάπη και το θαυμασμό ενός θεατρικού συγγραφέα για το φαινόμενο που υπήρξε ο Ρεμπώ, διατρέχει όλη τη ζωή του γάλλου ποιητή από την παιδική του ηλικία ώς τα τελευταία χρόνια της σύντομης ζωής του στη Χαράρ της Αιθιοπίας. Τα σκηνικά είναι του Νίκου Αναγνωστόπουλου και η μουσική του Carl Michael Von Hausswolff, σπουδαίου Σουηδού συνθέτη της ηλεκτρονικής μουσικής. 

Λίγα λόγια για το έργο

Ένα αγόρι που γνωρίζει από πολύ νεαρή ηλικία τον πόνο και την απώλεια, αλλά δε θέλει να ζει φοβισμένο, όπως όλοι οι υπόλοιποι, θέλει το ίδιο να ορίζει τη μοίρα του. Από τότε και για πάντα, λατρεύει το συναίσθημα ότι η ζωή ξεκινάει από την αρχή και ότι όλα είναι καινούρια. Στη διαδρομή του θα βρει και άλλους ανθρώπους που αναζητούν την αλήθεια και αποζητούν την ελευθερία. Θέλει να γίνει ένας οραματιστής που αγγίζει το άγνωστο. Δε θέλει να αποφεύγει να σκέφτεται τη ζωή που θα ήθελε πραγματικά να ζήσει. Και θέλει να μιλάει ελεύθερα, δε θέλει να συμμορφώνεται στους κανόνες των άλλων. Εκείνοι πίστευαν ότι μπορούσες να αλλάξεις τον κόσμο χωρίς πρώτα να αλλάξεις τους ανθρώπους του, ενώ εκείνος πίστευε ότι η αλλαγή έπρεπε να αρχίζει από τον εαυτό σου. Κι έτσι αποφάσισε να φύγει από την Ευρώπη, σε χώρες μακρινές. Και το ταξίδι του συνεχίζεται σε χώρες μακρινές, στην άλλη άκρη του κόσμου.

Σημείωμα συγγραφέα

Τι θυσίες πρέπει να κάνει κάποιος για να ακολουθήσει τα όνειρά του και να παραμείνει ατόφιος μέσα του; Υπάρχει πάντα μια σύγκρουση μεταξύ της ατομικότητας και της κοινωνίας –μια αναπόφευκτη ανησυχία στον πολιτισμό–  ή θα μπορούσαν αυτά τα δύο να συμφιλιωθούν μέσω υπαρξιακών και πολιτικών αναταραχών; Και πώς επεμβαίνει ο θάνατος στην συνείδηση της ίδιας της ύπαρξης του ανθρώπου; Πρέπει ο θάνατος να θεωρείται πάντα προσβολή στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια; Το να διαβάζω Ρεμπώ σε διάφορα στάδια της ζωής μου με βοήθησε να αρθρώσω μερικά από τα πιο θεμελιώδη ζητήματα που αντιμετωπίζουμε στις ζωές μας. Ως εκ τούτου, αποφάσισα να χρησιμοποιήσω την ξεχωριστή ποίηση και το πεπρωμένο του ως εφαλτήριο για να εμβαθύνω σε αυτές τις ερωτήσεις.

Μίκαελ Αζάρ

Σημείωμα σκηνοθέτη

Είμαι ένας άλλος: ΟΧΙ ποιητής, ΟΧΙ Ευρωπαίος, ΟΧΙ Χριστιανός, Μόνο ένας άνθρωπος της Δράσης!

Ένα κείμενο εμπνευσμένο απο τον Ρεμπώ, τη ζωή και το έργο αυτού του ανθρώπου που άλλαξε καθοριστικά την πορεία την ευρωπαϊκής ποίησης και της τέχνης, χάραξε τον δρόμο για καλλιτέχνες όπως ο Kerouac, o Burroughs και ο Dylan, και όλα αυτά μέχρι τα 20 του χρόνια όπου, ως μια δημιουργική κίνηση, ως μια τελευταία κραυγή -και όπως κάποιοι έχουν χαρακτηρίσει, ως το μεγαλύτερο του αριστούργημα- αποφάσισε να σιωπήσει. Δεν έγραψε ποτέ ξανά και ταξίδεψε στα βάθη της Αφρικής αναζητώντας τα όρια της προσωπικής του βούλησης. Το «Είμαι Ένας Άλλος» πραγματεύεται την εσωτερική σύγκρουση του ήρωα, ανάμεσα στην έντονη αίσθηση της δικής του θέλησης και την απόλυτη δύναμη του θανάτου… που δεν ξεχωρίζει κανέναν και τίποτα, που «τυφλός μασάει τα πάντα στο πέρασμά του». Καθιστώντας τον θάνατο ως τον κύριο ανταγωνιστή του ήρωα, το έργο δίνει νόημα στη ζωή και την προσωπική πορεία που μπορεί ο κάθε ένας απο εμάς να χαράξει μέσα από αυτήν.

«Τη ζωή αξίζει να την ζεις μόνο αν έχεις κάτι για το οποίο αξίζει να πεθάνεις»

Αλίκη Δανέζη – Knutsen

Συντελεστές:
Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Αλίκη Δανέζη – Knutsen 
Σκηνικά: Νίκος Αναγνωστόπουλος
Κοστούμια: Σωτήρης Γεωργίου
Φωτισμοί: Γιάννης Δρακουλαράκος
Κίνηση: Νίκος Δραγώνας
Μουσική: Carl Michael Von Hausswolff
Β. Σκηνοθέτη: Κατερίνα Λάττα

Ερμηνεία: Γιάννης Στάνκογλου