Κύκλος Γαλλική Μουσική: Το Σύνολο Εαρινού Φεστιβάλ Παξών στο Ίδρυμα Θεοχαράκη

Το Ίδρυμα Θεοχαράκη συνεχίζει το αφιέρωμα στη γαλλική μουσική, με μία συναυλία την Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2014, από τους σολίστ του Συνόλου Εαρινού Φεστιβάλ Παξών, σε έργα Roussel, Messiaen, Tisné κ.ά.

Η συναυλία ξεκινάει με ένα νεοκλασσικό έργο του Albert Roussel. Σε τρία μέρη, το τρίο για φλάουτο, βιόλα και τσέλο χαρακτηρίζεται από το πνεύμα των κλασσικών τόσο στην δομή του όσο και στο ύφος. Με λιτά μέσα, ο Roussel δημιουργεί μια σύνθεση με πολλή χάρη και γλύκα, με το φλάουτο να έχει κυρίαρχο ρόλο.

Το έργο του Jean-Jacques Werner, μια σουίτα σε πέντε μέρη, είναι γραμμένο στο πνεύμα Γάλλων συνθετών του 16ου αιώνα. Στην σημερινή συναυλία, θα ακουστούν τρία από τα μέρη του έργου. Το πρελούδιο είναι αφιερωμένο στον Jean-Henri d’Anglebert, το ιντερμέδιο στον «μουσικό του βασιλιά» Marin Marais, και το τελευταίο στην μνήμη του Louis Couperin.

Ο συνθέτης και ορνιθολόγος Olivier Messiaen αποτελεί σημείο αναφοράς για την μουσική του 20ού αιώνα. Το έργο του, ενώ ακολουθεί κατά βάση την παράδοση, θέτει νέες βάσεις για την σύγχρονη δημιουργία, μέσω του ρυθμού, της μίμησης των πτηνών, αλλά και της ενορχηστρωτικής του πρωτοτυπίας. Το κομμάτι «ο κότσυφας» είναι ένα χαρακτηριστικό σημείο της γενικότερης μελέτης του συνθέτη για τα πτηνά, και ένα από τα βασικά έργα ρεπερτορίου της σύγχρονης δημιουργίας για το φλάουτο.

Αντίστοιχα με το έργο του Werner, η σύνθεση American Letters του Nicolas Bacri είναι αφιερωμένη σε άλλους συνθέτες, σε αυτή την περίπτωση όμως σε σύγχρονους αμερικάνους: τα νυχτερινά μυστήρια στον Elliott Carter, η ελεγεία στον Aaron Copland, και οι χοροί στον John Adams. Το ύφος του κάθε μέρους θυμίζει κάτι από τον συνθέτη στον οποίο αφιερώθηκε.

Η σύντομη μινιατούρα με τον μεγάλο τίτλο του Tristan Murail είναι μια σπουδή για την βιόλα. Περιλαμβάνει πολλά από τα χαρακτηριστικά του συνθέτη σε μικρή κλίμακα. Γρήγορα περάσματα σε μεταβαλλόμενο tempo αναμειγνύονται με επαναλαμβανόμενα -με την συχνότητα που επιθυμεί ο εκτελεστής- μοτίβα.

Το κουαρτέτο του Tisné είναι έργο μουσικής δωματίου με την απόλυτη έννοια του όρου. Οι δυναμικές είναι χαμηλές, οι μουσικοί συνδιαλέγονται σε φράσεις και μοτίβα συνεχώς, έχοντας ο καθένας την προσοχή του στους υπολοίπους. Το έργο είναι μυστικιστικό και διέπεται από διάθεση διαλογισμού.

Πρόγραμμα:

Albert Roussel (1869-1937): Τρίο για φλάουτο, βιόλα και τσέλο, op. 40 [14′]

Allegro grazioso
Andante
Allegro non troppo
 

Jean-Jacques Werner (*1935): Concert à trois (1999), για κλαρινέτο, βιολί και πιάνο [12′]

Prélude non mesuré
Intermède
La Francillienne

                                   
Olivier Messiaen (1908-1992): Le merle noir (1952), για φλάουτο και πιάνο [7′]
 
Διάλειμμα

 
Nicolas Bacri (*1961): American Letters, op. 35, για κλαρινέτο, τσέλο και πιάνο [11′]

Night mysteries
Elegy for A.C.
Adams Dances

 
Tristan Murail (*1947): C’est un jardin secret, ma soeur, ma fiancée, une source scellée, une fontaine close… (1976), για βιόλα [4′]

 
Antoine Tisné (1932-1998): Musique en quatuor (1976), για φλάουτο, κλαρινέτο, βιολί και τσέλο [8′]

Invocation
Elégie
Flux et reflux
 

Σύνολο Εαρινού Φεστιβάλ Παξών:
Κώστας Αναστασόπουλος βιολί
Ηλίας Σδούκος βιόλα
Fabiola Ojeda τσέλο
Ana Chifu φλάουτο
Κώστας Τζέκος κλαρινέτο
Στέφανος Νάσος πιάνο

Παραγωγή: Γαλλικό Ινστιτούτο – Ελλάς Γαλλία Συμμαχία