Το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης παρουσιάζει το έργο του Χριστόφορου Αντωνιάδη, βασισμένο στο βιβλίο του Νίκου Σταθούλη, Αλέξανδρος Ιόλας, για δύο μόνο παραστάσεις στις 13 και 14 Δεκεμβρίου 2013.

 
Η ζωή είναι σαν το θέατρο. Όλους μας θέλει. Άλλοι είμαστε  γεννημένοι πρωταγωνιστές και άλλοι είναι γεννημένοι κομπάρσοι

Αλέξανδρος Ιόλας

Αλέξανδρος Ιόλας, ένας άνθρωπος που αγαπούσε τα άκρα και μισούσε τη μετριότητα, ‘ένας άνθρωπος που πήγαινε κόντρα στους θυμωμένους ωκεανούς’ όπως έλεγε για αυτόν ο  Max Ernst. Ήταν πάντα επί σκηνής, πρώτα ως χορευτής, έπειτα ως καλλιτεχνικός διευθυντής μπαλέτου, τέλος ως ιμπρεσάριος τέχνης. Αλεξανδρινός, αγαπούσε την αντίφαση,  ζώντας και στα παλάτια και στην αγορά. Αυτός ο συνδυασμός του λαϊκού και του κοσμοπολίτικου, του εκλεπτυσμένου και του φτηνού, τον σημάδεψε. Τον αποκάλεσαν ‘Μέγα σουρεαλιστή’, και όντως έζησε και πέθανε σουρεαλιστικά. Στο τέλος ένα χάος, ούτε διαθήκη, ούτε συλλογή. Μόνο πίκρα, μοναξιά και το παράπονο ότι η Ελλάδα τον πλήγωσε. Αρχαιοκάπηλος, παιδεραστής, προαγωγός, έμπορος ναρκωτικών, οι κατηγορίες πολλές αλλά δεν αποδείχτηκαν ποτέ. Δημοσιεύματα, εμπάθεια, εμμονή, και μια άρνηση αποδοχής 10,000 έργων που επιθυμούσε να αφήσει κληρονομιά στη νέα γενιά των Ελλήνων. Τι απέμεινε; Ένα ζωντανό γλυπτό (έτσι τον χαρακτήριζε ο Andy Warhol), με την επιγραφή ‘Μη βλέπεις την τέχνη με τα μάτια, μα με την ψυχή’.

Ταυτότητα της παράστασης
Κείμενο – Σκηνοθεσία – Μουσική Επιμέλεια: Χριστόφορος Αντωνιάδης
Σκηνικά :Μαρία Καβαλιώτη
Κοστούμια : Angels Of Town (Κοστούμια και από την προσωπική συλλογή του Αλέξανδρου Ιόλα)
Φωτισμοί : Alex.K.
Βοηθός Σκηνοθέτη:  Μαντώ Θεοφιλάκου                        
Σχεδιασμός Αφίσας – Προγράμματος: Σταυρούλα Αράπη

Εμφανίζονται οι: Χριστόφορος Αντωνιάδης (Αλέξανδρος Ιόλας), Μαντώ Θεοφιλάκου (Περσεφόνη Κουτσούδη, μητέρα του), Χριστιάνα Αντωνιάδου (Νίκη Στάϊφελ, αδελφή του)