Η 4η Μπιενάλε της Αθήνας ολοκληρώνεται: Πρόγραμμα τελευταίας εβδομάδας

Το πρόγραμμα της ένατης και τελευταίας εβδομάδας της AGORA.

Ζάφος Ξαγοράρης
L’ Ecran Noir
προβολές

Το εν εξελίξει αυτό εγχείρημα έχει ως θέμα του τη ματαίωση του Φεστιβάλ των Κανών τον Μάιο του 1968, την ιστορική αυτή πράξη αλληλεγγύης των ανθρώπων του κινηματογράφου προς τους εξεγερμένους κατοίκους του Παρισιού καθώς και άλλων πόλεων της Γαλλίας.

Συνεντεύξεις, κινηματογραφικά αποσπάσματα ή φωτογραφικό υλικό έχουν παρουσιαστεί μέχρι τώρα σε διάφορες εγκαταστάσεις (Θέατρο Εμπρός, 2011, κινηματογράφος Μπρόντγουαιη, «Ανταλλαγή», επιμέλεια Σοφία Ντώνα, 2012).
Αν και έκτοτε όλες οι ταινίες παρουσιάστηκαν σε διαφορετικά κοινά και έτυχαν διαφορετικής αποδοχής, αυτό το οποίο επιχειρείται στo πλαίσιo της 4ης Μπιενάλε της Αθήνας είναι η αποκατάσταση της αρχικής συνύπαρξης των ταινιών όπως είχε προταθεί για το Φεστιβάλ των Κανών του 1968.

Το εγχείρημα αυτό στοχεύει να εστιάσει στο ίδιο το γεγονός και σε ερωτήματα που αφορούν στον ρόλο της τέχνης ή των ίδιων των καλλιτεχνών σε περιόδους κρίσης και γενικευμένων δράσεων, ενώ επίσης μπορεί να προκύψουν ερωτήματα διλημματικού χαρακτήρα σχετικά με τη συμμετοχή ή την αποχή, την ορατότητα και την αφάνεια ή ακόμα γύρω από τις σχέσεις της τέχνης και της βιομηχανίας του θεάματος.

Το πρόγραμμα των προβολών οργανώθηκε σε συνεργασία με τους: Μάριο Παπαγεωργίου και Λεωνίδα Κακάρογλου.

Το πρόγραμμα της τρίτης εβδομάδας προβολών:

– Τρίτη, 26 Νοεμβρίου, 14:00-16:00, Σοφοκλέους 8-10
Zywot Mateusza (Matthew’s days)-(1968) του Witold Leszczyński (με αγγλικούς υπότιτλους)-(διάρκειας 80΄)
– Τετάρτη, 27 Νοεμβρίου, 17:00-19:00, Σοφοκλέους 8-10
Doktor Glas (1968) του Mai Zetterling (με αγγλικούς υπότιτλους)-(διάρκειας 83΄)
– Πέμπτη, 28 Νοεμβρίου, 17:00-19:00
Grazie, zia (Ευχαριστώ… θεία!)-(1968) του Salvatore Samperi (με αγγλικούς υπότιτλους )-(διάρκειας 94΄)
– Παρασκευή, 29 Νοεμβρίου, 16:00-18:00
Seduto alla sua destra (Ο θάνατος ενός ήρωα)-(1968) του Valerio Zurlini (με αγγλικούς υπότιτλους)-(διάρκειας 89΄)
– Σάββατο, 30 Νοεμβρίου, 16:00-18:00
Csillagosok, katonák (Οι κόκκινοι και οι λευκοί) του Miklós Jancsó (με ελληνικούς υπότιτλους)-(διάρκεια 90΄)

Mi You, Lisa Bensel
Archive Effect
εργαστήριο
Τρίτη, 26 Νοεμβρίου, 17:00-20:00, Σοφοκλέους 8-10, Μηχανοστάσιο

To Archive Effect είναι ένα αρχείο φανταστικών δημιουργικών πρωτοβουλιών και επιχειρήσεων. Αφορά το θέμα της επισφάλειας στην καθημερινή ζωή των καλλιτεχνών και των εργαζομένων στη δημιουργική βιομηχανία. Κάποιες από τις πρωτοβουλίες και τις επιχειρήσεις που περιλαμβάνει έχουν όντως σχεδιαστεί με στόχο οι νέοι καλλιτέχνες να κερδίζουν τα προς το ζην, όπως η ανεξάρτητη και φιλική προς τους νέους καλλιτέχνες 5urich insurance, η υπηρεσία φροντίδας παιδιών Αvant Garden Group, η καλλιτεχνική ψυχαναλυτική πρακτική Lacancan and Derridada ανάμεσα στα άλλα. Το κοινό τους στοιχείο είναι η κριτική στην πολιτιστική πολιτική, την εμπορική ανάπτυξη και τα κοινά (μη)αγαθά.
Στην παρούσα έκδοση του Archive Effect, η Mi You και η Lisa Bensel πραγματοποίησαν αστικές παρεμβάσεις και περφόρμανς-ξεναγήσεις στη Λισαβόνα, το Πόρτο και το Μπόχουμ. Με στόχο να μην είναι μια ρομαντική αναπαράσταση, το αρχείο αρχικά αμφισβητεί τον ερχομό του μέλλοντος παρά αποτελεί μια απεικόνιση του παρελθόντος και σαν τέτοιο φέρει την υπόσχεση και την ευθύνη για το μέλλον.

Χριστίνα Βασιλοπούλου, Φάνης Καφαντάρης
Πρόσκληση σε Πόκερ
εργαστήριο, ομιλία
Τρίτη, 26 Νοεμβρίου, 16:00-20:00, Σοφοκλέους 8-10

Καθώς η πόλη της “κρίσης” βρίσκεται σε μία εκ νέου αναδίπλωση, τα ζητήματα κυριαρχίας γίνονται αντιληπτά στις καθημερινές πρακτικές και ένα τραπέζι για πόκερ στο χώρο της ΑΒ4 διεκδικεί να μας μιλήσει για αυτά με τρόπο αποκαλυπτικό. Εκεί το κοινό μπορεί να συμμετάσχει σε οργανωμένες ή αυθόρμητες παρτίδες πάνω σε μία σημαδεμένη τράπουλα ενόσω μία βιντεοπροβολή με την Αθήνα να ανασυντίθεται από τα αποσπάσματα της σε θέση τραπουλόχαρτων θα παρέχει το φόντο αυτής της συνάντησης. Η στρογγυλή τράπεζα που οργώνεται σε αμέσως επόμενη φάση προσκαλεί εισηγητές από διαφορετικά πεδία για ανοιχτή συζήτηση με το κοινό, ως δυνατότητα ανταλλαγής απόψεων μέσα από μία ιδιότυπη παρτίδα πόκερ.

Η Πρόσκληση σε Πόκερ αποτελεί πρόταση συζήτησης για την κυριαρχία και την κρίση στην πόλη, για τη δεξιοτεχνία και τη στρατηγική στον αστικό χώρο. Παρακολουθώντας το λόγο για την πόλη να αρθρώνεται μέσα από το μερισμό διαφορετικών πειθαρχιών ο προσδιορισμός του καθημερινού χώρου διαφεύγει και τα όρια μίας αγοράς βρίσκονται ρευστά. Η υπόσχεση ενός τόπου συλλογικής σύγκρουσης πλάι στην πραγματικότητα ενός χώρου εξατομικευμένης συνύπαρξης αναμοχλεύουν το πολεοδομικό ερώτημα που επανέρχεται ιστορικά και τα χαρτιά ξαναμοιράζονται όπως σε ένα παιχνίδι πόκερ. Σε ένα τέτοιο μοίρασμα η ιστορικότητα της πολεοδομίας και η γεωγραφία της διακυβέρνησης παγιδεύουν τις τακτικές του παιχνιδιού και με ‘σημαδεμένη’ ή όχι τράπουλα, πλεονέκτημα μοιάζει να αποκτά όποιος αναγνωρίζει τα σημάδια.

Στο χώρο του κτισμένου επιβεβαιώνονται βασικές αρχές της τέχνης του πολέμου με το πεδίο σύγκρουσης να εντοπίζεται περισσότερο στις κοινωνικές σχέσεις παρά σε κοινωνικές θέσεις. Εκεί κάθε πιθανή μάχη αν και εμφανίζεται εγγενής ταυτόχρονα μοιάζει να μη συμβαίνει. Η δεξιοτεχνία των υποκειμένων παραμένει αναντικατάστατη και κανένας χάρτης, γράφημα ή πίνακας δεν μπορεί να καθοδηγήσει τις τακτικές του πλήθους εντός της αχαρτογράφητης γεωγραφίας της τύχης. Η στρατηγική αναδεικνύεται περισσότερο ως ουτοπία παρά ως τεχνική επιδεξιότητα, περισσότερο ως πεδίο αναστοχασμού και αμφισβήτησης παρά ως προδιαγεγραμμένη πορεία και οι τακτικές απαντούν και αναδιατυπώνουν το ερώτημα της σύγκρουσης. Εκεί κατασκευάζεται η υπόσχεση μίας νίκης, το νόημα, το περιεχόμενο και η μορφή της κυριαρχίας, το ενδεχόμενο μίας νέας αισθητικής. Σημασία μοιάζει να έχει κάθε επόμενη παρτίδα μέσα στον αστικό χώρο.

Ο Γκυ Ντεμπόρ συμφωνεί πως:

Είναι εύκολο να χάνεις λίγα, αν έχεις πάντοτε στο νου, ότι το σημαντικό δεν είναι ποτέ ένα καλό χτύπημα, αλλά η παρτίδα. Είναι πιο δύσκολο να κερδίσει κανείς πολλά τη σωστή στιγμή και αυτό είναι το μυστικό των καλών παικτών.*
*GuyDebord, Σημειώσεις πάνω στο πόκερ,εκδ. Ουαπίτι, Αθήνα 2010, Guy Debord, Notes sur le poker, Oeuvres complètes, éd. Gallimard, coll. Quarto, Paris, 2006, pp. 1790 – 1791.

−    Προγραμματισμένες παρτίδες: 26 Νοεμβρίου ώρα, 16:00-18:00
Δηλώσεις συμμετοχής: prosklisisepoker@gmail.com / www.prosklisisepoker.wordpress.com
−    Στρογγυλή Τράπεζα με θέμα:

Κυριαρχία και δεξιοτεχνία στην πόλη: Πρόσκληση σε πόκερ

Προσκεκλημένοι:
Κώστας Βουρεκάς, Αρχιτέκτονας Μηχανικός, ΜΔΕ Πολεοδομία – Χωροταξία ΕΜΠ, Γιάννης Ιωαννίδης, Αρχιτέκτονας-Μεταφραστής, Γιάννης Πούλιος, Σύμβουλος Πολιτισμικής Διαχείρισης και Βιώσιμης Ανάπτυξης, ΕΑΠ, Παναγιώτης Τουρνικιώτης, Καθηγητής Θεωρίας της Αρχιτεκτονικής, ΕΜΠ, Γιώργος Φαράκλας, Καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας, ΠΠ ΚΠΕ, Αριστείδης Χατζής, Αναπληρωτής Καθηγητής Φιλοσοφίας Δικαίου & Θεωρίας Θεσμών, ΕΚΠΑ. Για το πόκερ θα μιλήσει ο Αλέξης Ασημακόπουλος, συγγραφέας του πρώτου ελληνικού βιβλίου για το αγωνιστικό πόκερ: Texas Hold’em Poker, Στρατηγική και τακτικές του αγωνιστικού πόκερ.
www.prosklisisepoker.wordpress.com

Campus Novel
Collective Authorship
εργαστήριο
Τετάρτη 27, Πέμπτη 28, Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 15:00-19:00 και Σάββατο 30 Νοεμβρίου, 16:00-17:00, Σοφοκλέους 8-10, Μηχανοστάσιο

Οι Campus Novel προτείνουν το έργο Collective Authorship ως μία δράση βασισμένη σε μια καθημερινή κοινωνική πρακτική. Ο καφές και οι διαδικασίες που έχουν σχετιστεί με την κατανάλωσή του στην Ελλάδα, μας προσφέρουν το πλαίσιο για να αναπτύξουμε μια «πειραματική» συνθήκη συλλογικότητας. Επιλέγουμε το τελεστικό του καφέ ως πρακτική κοινωνικοποίησης, διαλόγου και αντιπαράθεσης. Πρόθεσή μας είναι, μέσα από μια σειρά συναντήσεων – coffee sessions, να εμπλακούμε σε συζητήσεις με επισκέπτες – εθελοντές, στις οποίες θα επανέρχεται το ζήτημα της κρίσης.

Σημαντικό μέρος του έργου είναι η καταγραφή των συζητήσεων που αναπτύσσονται, η οποία έχει τη μορφή χειρόγραφων σημειώσεων. Αυτό που προκύπτει είναι ένα πολυφωνικό, ανώνυμο κείμενο, μέρος ενός υπερκειμένου που μένει στο τέλος κάθε συνάντησης και εκφωνείται μετά το πέρας της διαδικασίας, συνοδευμένο από το οπτικό υλικό που συγκεντρώθηκε (σημειώσεις, φωτογραφικό ντοκουμέντο, κατακάθια καφέ…).

Η επιτελεστική μορφή του έργου Collective Authorship μας δίνει τη δυνατότητα να θέσουμε τους όρους και να ορίσουμε τις διαδικασίες κατασκευής μιας συνθήκης συλλογικότητας. Χρησιμοποιώντας μια καθημερινή κοινωνική πρακτική με τον τρόπο που προτείνει ο M. de Certau στο βιβλίο του L’invention du quotidian. Arts de faire δημιουργούμε ένα σχεσιακό συμβάν, στο οποίο οι συμμετέχοντες – χρήστες αναπτύσσουν ένα συλλογικό υπερκείμενο, μια ιδιότυπη κοινότητα με τις αμφισημίες και τις αντινομίες που πιθανό αυτή να ενέχει. Το τραπέζι του Collective Authorship φιλοδοξεί να αποτελέσει έναν εξομοιωτή, έναν ελάχιστο πειραματικό πυρήνα, όπου τίθενται σε κρίση τα όρια ενός συμμετοχικού εγχειρήματος.

DemoCrates
μουσική
Τετάρτη, 27 Νοεμβρίου, 18:00-21:00, Σοφοκλέους 8-10

Το συμμετοχικό μουσικό event για μια μέρα στην Athens Biennale AB4.
¬Η ιδέα είναι απλή: πάρτε μαζί ένα κομμάτι μουσικής και ελάτε στην ΑGORA!
Το DemoCrates προσκαλεί το κοινό της AGORA σε ένα ανεπανάληπτο δυναμικό παιχνίδι μουσικής ανταλλαγής. Το κοινό διαλέγει και φέρνει κομμάτια όλων των ειδών που θέλει να μοιραστεί: όλες οι πιθανές μορφές: mp3, βινύλια, cd ή usb και όλα τα είδη ηχητικού περιεχομένου από τραγούδια , ομιλίες/ ηχογραφήσεις ή remixes- απλά φέρτε τα στο χώρο της Biennale και το απόγευμα της Τετάρτης 27 Νοεμβρίου θα ακουστούν μαζί. Δημιουργήστε από κοινού με άλλους επί τόπου ένα ενδιαφέρον τυχαίο συμμετοχικό soundtrack! Η ιδέα του event DemoCrates υπόσχεται να συνθέσει και να συνδέσει στο χώρο της εκδήλωσης ένα ενιαίο άκουσμα που αποτελείται από δικές σας προτάσεις, σε μια εμπειρία ανεπανάληπτη.

Η Athens Biennale Agora θέτει το καίριο ερώτημα “Και τώρα τι;” Οι μέρες που διανύουμε έχουν ανάγκη τους ανθρώπους που ενδιαφέρονται και συμμετέχουν. Είστε έτοιμοι για ένα ‘δημοκρατικό’ μουσικό δρώμενο; Το αποτέλεσμα θα κριθεί από τη δική σας συμμετοχή.

Gudrun Wernet, Thomas Meisinger
Η καμπίνα των αποβλήτων (Müllkabin)
ομιλία
Πέμπτη, 28 Νοεμβρίου, 19:00-20:00, Σοφοκλέους 8-10

Οι καλλιτέχνες Gudrun Wernet και Thomas Meisinger παρουσιάζουν στην AGORA το έργο τους Μια καμπίνα των αποβλήτων (Müllkabin).

Μια καμπίνα στο μέγεθος ενός τηλεφωνικού θαλάμου, που χτίστηκε από ξεχασμένα αντικείμενα και σκουπίδια, μια ευκαιρία να ακούσουμε το φωνητικό μήνυμα ενός αγνώστου, που χρησιμοποίησε το θάλαμο πριν από μας. Στο κέντρο μια απλή συσκευή αναπαραγωγής εγγραφής με δύο διακόπτες και τις ενδείξεις ακούω και μιλάω. Ο πρώτος το διακόπτης δίνει τη δυνατότητα να ακούσετε το αποθηκευμένο μήνυμα, ενώ η επιλογή μιλάω καταγράφει τη φωνή, αλλά διαγράφει αυτόματα το προηγούμενο μήνυμα. Αν κάποια/ος αντιστρέψει τη σειρά χρήσης μιλώντας, χωρίς να ακούσει το μήνυμα της (του) προκατόχου χάνει τη δυνατότητα επικοινωνίας.

Τα υλικά για την κατασκευής της καμπίνας δεν προέρχονται από το αστικό περιβάλλον: η καμπίνα είναι κατασκευασμένη από αντικείμενα που βρίσκει κανείς στις παραλίες το φθινόπωρο μετά την αναχώρηση των τουριστών καθώς και απορρίμματα πλοίων και άλλα αντικείμενα που καταλήγουν στη θάλασσα για να αποτεθούν ξανά στην παραλία. Ότι δηλαδή μπορεί να συναντήσει κανείς σε μια δράση καθαρισμού στις ελληνικές παραλίες.

Η καμπίνα των αποβλήτων είναι μια μεταφορά για την πραγματική πολιτική κατάσταση, oι Έλληνιδες και οι Έλληνες φαίνεται να έχουν μείνει μόνοι με τα σκουπίδια του Καλοκαιριού!

Τώρα αυτά τα σκουπίδια θα επιστρέψουν, ταξιδεύοντας μέσα στην καμπίνα και αναζητώντας τους παλιούς τους ιδιοκτήτες. Τα μηνύματα της καμπίνας θα τα συνοδεύσουν. Ο δρόμος της αναζήτησης θα τα οδηγήσει να επισκεφθούν τις χώρες στις οποίες παράγονται. Κανείς όμως δεν θέλει να θυμάται τα σκουπίδια που άφησε πίσω. Παρομοίως, κανείς δεν φαίνεται διατεθειμένος να ακούσει πραγματικά τις ανησυχίες και τις ανάγκες των άλλων, αλλά προτιμά την εύκολη λύση της αδιαφορίας, αντιμετωπίζοντας τις ιδέες και τις γνώμες των άλλων σαν κάτι χωρίς αξία που μπορεί χωρίς να πετάξει χωρίς ιδιαίτερη σκέψη.

Μετάφραση: Γ. Παπαδόπουλος

Το έργο έγινε με την υποστήριξη της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας που φιλοξένησε τους καλλιτέχνες και του burning athens residency program.

Hilde de Bruijn, Annabel Howland,
Producers-Parasites-Hosts (Athens mix)
Ομιλία, ηχητική εγκατάσταση
Πέμπτη, 28 Νοεμβρίου, 20:00-21:00, Σοφοκλέους 8-10

Μετά από πρόσκληση της επιμελήτριας Hilde de Bruijn (‘Άμστερνταμ) η καλλιτέχνης Annabel Howland μετέτρεψε μέρος της σε εξέλιξη δουλειάς της Producers-Parasites-Hosts σε ένα πολυκάναλο ηχητικό κομμάτι διάρκειας είκοσι λεπτών. Το έργο αποτελείται από πολλές φωνές, ανάμεσά τους αυτές επιστημόνων ερευνητών που εξελίσσονται σε επενδυτές τραπεζίτες, ενός κορυφαίου εξελικτικού βιολόγου, οικονομολόγων και ειδικών που μιλούν για παρασιτικές και παραγωγικές σχέσεις. Γιατί τα παράσιτα επωφελούνται εις βάρος των ξενιστών; Και ποιος είναι ο ρόλος των “κλεφτών”; Χρησιμοποιώντας περίπλοκη επεξεργασία, η Howland χτίζει ένα κερδοσκοπικό δίκτυο που θέτει όρια μεταξύ τέχνης, οικονομίας και επιστήμης.

Η διάλεξη με τη Howland είναι μέρος της έρευνας της De Bruijn πάνω στη σχέση μεταξύ πρακτικών σύγχρονης τέχνης και της σκέψης και των γραπτών του avant-garde καλλιτέχνη Asger Jorn (1913-1974). Τα γραπτά του Jorn πήραν μια ειλικρινή θέση στη φιλοσοφική συζήτηση σε σχέση με τη θέση του καλλιτέχνη στην κοινωνία. Η De Bruijn θα κάνει μια προσπάθεια να παρουσιάσει, έστω και χωρίς κατάληξη, ένα μέρος αυτών των γραπτών σε αντίθεση με το υπάρχον πλαίσιο που δημιουργεί η μεταφορά παρασιτικής / συμβιωτικής ζωής.

Madeleine Amsler
It Takes Two to Tango
περφόρμανς
Παρασκευή, 29 Νοεμβρίου, 20:00-21:00, Σοφοκλέους 8-10

Με τους:
Gregory Stauffer (Ελβετία) & Tarik Hayward (Ελβετία), Milieux Compressibles – A Conversation with Architecture, 2013.
Urnamo, Wathiq Al-Ameri (Ελβετία/Ιράκ) & Ali Al-Fatlawi (Ελβετία/Ιράκ), Path on Face, 2013
Richard Le Quellec (Γαλλία), διάλεξη

Αντί να ακολουθήσει μια ορισμένη θεματολογία, η διοργάνωση αυτής της βραδιάς περφόρμανς έχει ως σημείο εκκίνησης τον ελάχιστο κοινό παρονομαστή: έναν χώρο και ζευγάρια καλλιτεχνών. Το πρόγραμμα παρουσιάζει τρεις παραλλαγές της κατάκτησης ενός συγκεκριμένου χώρου και της καλλιτεχνικής ομαδικής εργασίας. Η δημιουργική διαδικασία που συνήθως εκτυλίσσεται στο στούντιο παρουσιάζεται ενώπιον του κοινού και σε αυτή θα συμβάλει κάθε περφόρμερ με τη δική του/της «τέχνη». Ο θεατής από απλός παρευρισκόμενος γίνεται μάρτυρας της αδιάλειπτης διαδικασίας ανταλλαγής χώρου, χρόνου και υλικών.

O Gregory Stauffer χρησιμοποιεί το σώμα του για να καταμετρήσει τον χώρο κι εξετάζει τους κοινωνικούς ρόλους του, ενώ ο Tarik Hayward εξερευνά τον χώρο με τον ήχο. Και οι δύο μαζί θα παρουσιάσουν μια πιθανή εικόνα τοπίου σε έναν απτό, υπάρχοντα χώρο.

Η καλλιτεχνική κολεκτίβα Urnamo δημιουργεί μεταβατικές εικόνες με τη χρήση αντικειμένων και υλικών που παραπέμπουν στις ρίζες μας, στην καθημερινή ζωή και στον τόπο όπου πραγματοποιείται η περφόρμανς. Με τον συγχρονισμό της συνδυασμένης δράσης τους δημιουργούν ένα πλούσιο σύνολο ενδεχόμενων εικόνων.

Ο Richard Le Quellec θα πραγματοποιήσει μια διάλεξη όπου θα παρουσιάσει στρατηγικές βέλτιστης κερδοφορίας από τη χρήση των καλλιτεχνικών ικανοτήτων.
«Εξίσου κριτικοί αλλά ταυτόχρονα στηρίζοντας τα ήθη και την ηθική, πολλοί καλλιτέχνες ανέπτυξαν την τέχνη τους ανεξάρτητα των νόμων. Θα παρατηρήσουμε πως συγκεκριμένα άτομα μέσω των ειδικοτήτων τους, έχουν, με στόχο να κερδοφορήσουν, παραβεί τους νόμους της ήδη προκατειλημμένης κοινωνίας, χωρίς παρ” ολα αυτά να παραβιάζουν ηθικές αρχές.»

ΌΨΕΙΣ
ομιλίες

Η 4η Μπιενάλε της Αθήνας ενεργοποιεί με τη συμμετοχή του κοινού τα έργα της έκθεσης. Μια σειρά από συναντήσεις μεταξύ κοινού, επιμελητών και καλλιτεχνών θα διεξάγονται μπροστά από συγκεκριμένα έργα με σκοπό την ερμηνευτική προσέγγισή τους. Μέσα από διάλογο θα αναλυθούν οι σχέσεις μεταξύ των έργων, των καλλιτεχνικών πρακτικών, ενώ θα συζητηθούν οι συνδέσεις τους με τις θεματικές της φετινής Μπιενάλε.

Στις Όψεις παρουσιάζονται τα έργα των: Arbit City Group, Μανώλη Μπαμπούση, Irina Botea, Δημήτρη Ντοκατζή, Sam Durant, Κωνσταντίνου Χατζηνικολάου, Χρυσάνθης Κουμιανάκη, Λήδας Παπακωνσταντίνου, Θοδωρή Προδρομίδη, Αντώνη Πίττα, Superstudio, Πέτρου Τουλούδη, Ζάφου Ξαγοράρη.

Τετάρτη, 27 Νοεμβρίου: Χρυσάνθη Κουμιανάκη (18:00-19:00), Ζάφος Ξαγοράρης (19:00-20:00)
Παρασκευή, 29 Νοεμβρίου: Θοδωρής Προδρομίδης και Anja Kirschner (19:00-20:00)
Σάββατο, 30 Νοεμβρίου: Δημήτρης Ντοκατζής (17:00-18:00)

Ειδικά την Κυριακή, 1η Δεκεμβρίου, η Χρυσάνθη Κουμιανάκη θα πραγματοποιήσει στο πλαίσιο των Όψεων ένα παιδικό εργαστήριο όπου τα παιδια μαζί με την καλλιτέχνιδα θα φτιάξουν τη δική τους μονάδα συναλλαγής και θα μιλήσουν για την ανταλλαγή προϊόντων. (Ηλικίες 3-8 ετών)

Κατερίνα Ζαχαροπούλου
Στην Αγορά επί (x) 4
περφόρμανς,
Σάββατο, 30/11, 17:00-19:00, Σοφοκλέους 8-10

Μπορεί μια συνέντευξη να «αντέξει» έξω από το πλαίσιο των media; Τι είναι μια συνέντευξη στον δρόμο εκτός από ρεπορτάζ ή γκάλοπ; Πόσο μπορεί να εισχωρήσει στο πλαίσιο της τέχνης και των δομών της ένας άνθρωπος της καθημερινότητας, ένας άνθρωπος που ζει, εργάζεται ή δεν εργάζεται μέσα σε αυτή την αντιφατική πόλη; Σε ποιο βαθμό οι καλλιτέχνες μπορούν να διεισδύσουν δυναμικά στην κοινωνία; Τι ακριβώς της υποδεικνύουν με τις εικόνες τους; Μπορούμε να φέρουμε μέσα στην Μπιενάλε της Αθήνας έναν κόσμο ξένο προς αυτήν, που απλά δεν γνωρίζει πώς να την προσεγγίσει; Η νέα σχετικά τάση της τέχνης για δομές δανεικές από άλλες δραστηριότητες, όπως διαλέξεις, διδασκαλία κτλ, είναι εντέλει ικανή να αναμείξει τον κόσμο μέσα και έξω από αυτήν;

Η εικαστικός Κατερίνα Ζαχαροπούλου πραγματοποιεί in situ περφόρμανς-συνεντεύξεις σε τέσσερις αγορές της Αθήνας (λαϊκή αγορά – Βαρβάκειος, αρχαία αγορά – Πλάκα, εμπορική αγορά – Ερμού, αγορά της 4ης Μπιενάλε της Αθήνας – Σοφοκλέους) επί τέσσερα συνεχόμενα Σάββατα (9, 16, 23 και 30 Νοεμβρίου).

Στις περφόρμανς συμμετέχουν άνθρωποι που είτε εργάζονται είτε συχνάζουν σε αυτά τα σημεία, δίνοντας απαντήσεις σε μια σειρά από ερωτήματα που άπτονται της θεματικής της AGORA, με πρώτο και καλύτερο το «Και τώρα τι;».

ΑΞΙΑ Εργαστήριο
εργαστήριο
Σάββατο, 30 Νοεμβρίου, 17:00-20:00, Σοφοκλέους 8-10

H Αξία στο αρχείο: μια αποτίμηση του workshop
Συζήτηση: Ε. Γιαλούρη, Α. Λαμπρόπουλος, επιμελητική ομάδα

Συνδέονται και με ποιους τρόπους οι διάφορες εκφάνσεις της αξίας (οικονομική, ηθική, αισθητική κτλ.) μεταξύ τους; Βιώνεται η παρούσα συγκυρία ως «κρίση αξιών» σε όλα τα επίπεδα; Πώς επαναπροσδιορίζεται σήμερα στην «αγορά» η αξία της ζωής και των πραγμάτων; Στο εργαστήριο ΑΞΙΑ πραγματοποιήθηκε μια συνεργασία δίμηνης διάρκειας εικαστικών καλλιτεχνών, κοινωνικών επιστημόνων και θεωρητικών διαφόρων κατευθύνσεων, οι οποίοι, με κεντρική αναφορά την ανθρωπολογική προοπτική της «ανταλλαγής», επιχείρησαν να κατανοήσουν καλύτερα και να σχολιάσουν με διάφορους τρόπους την «αξία» όπως δημιουργείται και βιώνεται καθημερινά. Οι επισκέπτες της Μπιενάλε της Αθήνας συμμετείχαν και αγκάλιασαν τις εβδομαδιαίες συζητήσεις και συναντήσεις, όπως και τη δημιουργία καλλιτεχνικού έργου από την ομάδα που επιμελείται το εργαστήριο και από προσκεκλημένους καλλιτέχνες και θεωρητικούς. Το πρόγραμμα του εργαστηρίου αναρτάται στη διεύθυνση http://valueab4.wordpress.com.

Συντονισμός: Ελπίδα Ρίκου (κοινωνική ανθρωπολογία / εικαστικές τέχνες).

Μερόπη Ζαβλάρη, Ζαχαρίας Ρόχας, Λένα Γιάκα
Η Ανιστόρητη Ιστορία των Ουτοπιών
ομιλία, παράσταση
Σάββατο, 30 Νοεμβρίου, 19:30-21:00, Σοφοκλέους 8-10

Στους δυσχερείς καιρούς που ζούμε, τείνουμε ν’ αναζητούμε (ατομικά ή ομαδικά) το διαφορετικό, το “άλλο”, μια Ουτοπία (όπως συχνά λέγεται). Τι ακριβώς, όμως, είναι η ουτοπία και ποια ιστορικά και κοινωνικοπολιτικά στοιχεία την συνιστούν; Είναι αυτό που επιθυμούμε, ή αυτό που έχουμε και μας κατατρώει; Η ομιλία-παράσταση “Η Ανιστόρητη Ιστορία των Ουτοπιών” ζητά να αναμετρηθεί με τα ερωτήματα αυτά. Το κείμενό της αναπτύσσεται σε διάλογο με “Το Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι” (το μυθιστόρημα του Όσκαρ Ουάιλντ), αποσπάσματα του οποίου θα απαγγέλλουν οι ηθοποιοί (και θεατρικοί σκηνοθέτες) Ζαχαρίας Ρόχας και Λένα Γιάκα. Τα δε ζητήματά της αντιπαραβάλλονται δημιουργικά με τις έννοιες του πορτρέτου, του καθρέφτη, της αναπαράστασης, του assemblage και της “μιμητικής” & “σημειωτικής” (κατά τη διάκριση του Ρολάν Μπαρτ) ανάγνωσης.

Η ομιλία ακολουθεί ένα ρέοντα λόγο (ακούγεται ευχάριστα, σαν παραμύθι) και περιλαμβάνει τα ακόλουθα κεφάλαια:

1) Το Πορτρέτο (Τζιοκόντα, Νάρκισσος), 2) Ο Ολοκληρωμένος Άνθρωπος (Λεονάρντο ντα Βίντσι, η Διαίρεση, η Αξίωση του Όλου), 3) Η Πολιτεία του Θεού, 4) Η Ιδανική Πόλη, 5) Η Ουτοπία, 6) Ουτοπίες της Αναγέννησης (Πόλεις, Οικονομία, Πολιτική, Αναμόρφωση, το Κενοτάφιο), 7) Ουτοπίες της Αγγλικής Επανάστασης, 8) Η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων  (η Ιστορία, Ουτοπίες Του Διαφωτισμού, η Απόλαυση, Μαρκήσιος Ντε Σαντ, ο Θάνατος), 9) Η Μιμητική Ανάγνωση (Βιομηχανικές Ουτοπίες), 10) Η Πρόοδος και η Αντίδραση, 11) “Και Τώρα, Τι;” (Ετεροτοπίες, Διαφορικοί Χώροι, Αστικός Παρεμβατισμός).

ILIOS, Nίκος Βελιώτης
μουσική
Σάββατο, 30 Νοεμβρίου, 21:00-22:00, Σοφοκλέους 8-10

Ενεργός από τις αρχές του 90 στην ηχητική τέχνη και την εικόνα και την εξερεύνηση των ακραίων εκφάνσεών τους, ο ILIOS, μέσω συνεχών αλλαγών στην ηχητική του παλέτα, ακουμπάει και ξεπερνάει τα όρια του ηχητικού φάσματος. Μερικές από τις ηχογραφήσεις του έχουν χαρακτηριστεί από τα media ως «…ο ήχος του θανάτου…» και ως «…ο πιο εξουθενωτικός δίσκος που μπορεί κανείς να φανταστεί…».

Μετά από μια σύντομη συμμετοχή στην Αθηναϊκή ποπ/ηλεκτρονική σκηνή που εξελίσσεται στα τέλη της δεκαετίας του 80, ο Νίκος Βελιώτης αφωσιώθηκε στο πειραματικό πεδίο (ήχος, δουλεύοντας κυρίως με τσέλο και βίντεο). Από τα τέλη του 1990 ωθεί τα όρια του ήχου και της εικόνας χρησιμοποιώντας ανορθόδοξες τεχνικές στο τσέλο, μακρόσυρτους ήχους που αιωρούνται, σιωπές, πολυμερή αφειρημένα visuals, επικαλύψεις από ψηφιακά σκουπίδια και άλλο ψηφιακό υλικό που έχει βρει.
“…Ευφορική μουσική, η χημεία δεν εγγυάται…” [L Alsace]