Συγκεκριμένα, θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε για πρώτη φορά στην ελληνική σκηνή, την ομάδα Moving Into Dance Mophatong από τη Νότια Αφρική με χορογράφο την Τζέσσικα Νιούπεν, καθώς και τις ομάδες των Χελένα Φρανσίν και Όρι Φλόμιν από τη Σουηδία, της Ισπανο-ολλανδής Μαρίνας Μασκαρέλ, του Άντι Μπούτρους, Άραβα του Ισραήλ, και του Ιταλού Αντρέα Κοστάντσο Μαρτίνι.

Τι θα παρουσιάσει στο Φεστιβάλ κάθε ομάδα:

Moving Into Dance Mophatong, Romeo & Juliet / REBELLION & JOHANNESBURG της Jessica Nupen

Παρασκευή 21.7.2017, στις 22:00, ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΜΕΓΑΡΟΥ ΧΟΡΟΥ

Στο χοροθεατρικό Ρωμαίος & Ιουλιέττα / ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΚΑΙ ΓΙΟΧΑΝΝΕΣΜΠΟΥΡΓΚ, η νοτιοαφρικανή χορογράφος που έχει την έδρα της στη Γερμανία Τζέσσικας Νιούπεν αφηγείται εκ νέου, με προκλητική διάθεση, το κλασικό αριστούργημα του Σαίξπηρ, τοποθετώντας το στους δρόμους του Γιοχάνεσμπουργκ και της υποκουλτούρας του.

Το συναρπαστικό αυτό έργο βρίσκει το ρυθμό του στο πνεύμα της πόλης και στο διαρκώς μεταβαλλόμενο πολιτιστικό τοπίο της.

Η πολύπλευρη δημιουργία της Νιούπεν, σε συνεργασία με τη νοτιοαφρικανική ομάδα σύγχρονου χορού Moving Into Dance Mophatong, μεταφέρει στον θεατή την αντίδραση των νέων Νοτιοαφρικανών στις πολλαπλές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα τους. Με την τυπολογία τελετουργίας, προβάλλονται τα στερεότυπα γύρω από το φύλο και την εξουσία που δοκιμάζονται απέναντι σε ένα μεταβαλλόμενο περιβάλλον όπου οι χορευτές μάχονται για την επιβίωσή τους. Η Νιούπεν χρησιμοποιεί το χοροθέατρο για να πειραματιστεί με την ατομικότητα και τη συλλογικότητα σε καθεστώς συγκρούσεων, ενώ αντιμετωπίζει την επανάσταση όχι ως πράξη βίας αλλά ως αντίσταση στο στάτους κβο.

Meeting You των Helena Franzén & Ori Flomin

Παρασκευή 21 & Σάββατο 22.7.2017, στις 20:00, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ

Helena Franzén & Ori Flomin, Meeting You, ©håkan jelk 2

To έργο Meeting You πραγματεύεται το θέμα της φιλίας και της συντροφικότητας. Τι δημιουργεί μια φιλία; Τι είναι αυτό το είδος έλξης και πώς μας επηρεάζει; Πώς παραμένουμε φίλοι; Πρόκειται για μία σπουδή, που έχει χαρακτηρισθεί ως θαυμάσια, από κριτικούς και κοινό, πάνω στην έκφραση δύο σωμάτων, στη βουβή και απολύτως ειλικρινή επικοινωνία μεταξύ δυο έμπειρων χορευτών. Το θέμα παρουσιάζουν ο Όρι Φλόμιν και η Χελένα Φρανσίν, παλιοί φίλοι, χορευτές, χορογράφοι και καθηγητές χορού από τη Σουηδία με διεθνή καριέρα και συμμετοχές, που συνεργάζονται εδώ ως χορογράφοι και ερμηνευτές.

Three Times Rebel της Marina Mascarell

Σάββατο 22.7 στις 22:00, & Κυριακή 23.7.2017, στις 20:30 ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΜΕΓΑΡΟΥ ΧΟΡΟΥ

Three Times Rebel, Marina Mascarell © Robert Benschop

Το έργο διερευνά τις απαρχές της ανισότητας των φύλων και τον αυθαίρετο τρόπο με τον οποίο μεθοδεύτηκαν οι σχετικές αντιλήψεις στη σύγχρονη κοινωνία. Μέσα από επισταμένη αναζήτηση σε έργα λογοτεχνίας, ντοκιμαντέρ, εκθέσεις και συνεντεύξεις με ειδικούς, η Ισπανο-ολλανδή Μαρίνα Μασκαρέλ συνειδητοποίησε την ανάλγητη φύση της ανισότητας. Αυτή η πλευρά αντανακλάται στον ευτελισμό του γυναικείου σώματος, στη χρήση στερεοτύπων στην εκπαίδευση ή στη βία που περνάει υποσυνείδητα και υπόγεια στην καθημερινότητά μας.

Στο έργο Three Times Rebel η χορογράφος καταδύεται στα βάθη του συστήματος που έθρεψε τις σύγχρονες προκαταλήψεις, τα στερεότυπα, τις διακρίσεις, τη συμβολική βία, τον τρόπο που κληρονομείται και κατασκευάζεται το φύλο. Το έργο –ένα χορευτικό ντοκιμαντέρ όπου κάθε σωματική επαφή είναι και άβολη και ενοχλητική– αναφέρεται ιδιαίτερα πάνω στην υποτιθέμενη εξομάλυνση της βίας εναντίον των γυναικών μέσω του σύγχρονου χορού. Η Μαρίνα Μασκαρέλ κέρδισε το σημαντικό βραβείο χορού BNG Bank 2015 ως ανερχόμενο ταλέντο και πρόσφατα υπήρξε υποψήφια για το βραβείο Nederlandse Dansdagen.

It’s Always Here του Adi Boutrous

Κυριακή 23.7.2017, στις 19:00, ΣΤΟΥΝΤΙΟ ΜΕΓΑΡΟΥ ΧΟΡΟΥ

It’s Always Here, Adi Boutrous © Tamar Lamm

Ο Άντι Μπούτρους είναι άραβας χορογράφος και χορευτής. Τα έργα του μιλάνε για τη μειονοτική του ταυτότητα για το πώς είναι να ζει ως Άραβας στην ισραηλινή κοινωνία. Στο συγκεκριμένο έργο αποφάσισε να «παραμερίσει» το ζήτημα της μειονοτικής ταυτότητας και να επικεντρωθεί στην έρευνα της σωματικότητας. Με τη χορογραφία του, που έχει στοιχεία αυτοσχεδιασμού contact και χιπ χοπ, ως προς την ένταση των κινήσεων και τη δεξιοτεχνία, δείχνει την ταυτότητα που έχει το σώμα. Χορεύει με έναν Εβραίο χορευτή, και μαζί δημιουργούν μία κοινή, αμοιβαία ταυτότητα, μέσω της οποίας αναφέρεται στην ισραηλινή ταυτότητα. Στο έργο παρουσιάζονται σχέσεις ανθρώπινες, συναισθηματικές, χειριστικές που αντικατοπτρίζουν κυρίως την ισραηλινή ταυτότητα αλλά και την πανταχού παρούσα σχέση πλειονοτήτων και μειονοτήτων.

Πρόκειται για ένα σωματικά απαιτητικό έργο που αντιπροσωπεύει την προσπάθειά του να βρει σταθερότητα, σιγουριά και ισορροπία στην κοινωνία του Ισραήλ, αφού «το σώμα κουβαλάει την ταυτότητά μας. Η ένταση που κυριαρχεί στον δημόσιο χώρο απηχεί στα σώματά μας, που παλεύουν για επιβίωση, πασχίζουν για ένα άγγιγμα και ορίζουν τη συγχώνευση των συνόρων».

Ο Άντι Μπούτρους, με το έργο του What Really Makes Me Mad, απέσπασε, το 2013, το α΄ βραβείο στο φεστιβάλ Shades of Dance.

Scarabeo, Angles and The Void του Andrea Costanzo Martini

Κυριακή 23.7.2017, στις 19:00, ΣΤΟΥΝΤΙΟ ΜΕΓΑΡΟΥ ΧΟΡΟΥ

Scarabeo Angles and The Void,Andrea Martini 36 © Yair Meyuhas

Scarabeo είναι στα ιταλικά ο σκαραβαίος, το σκαθάρι που για τους αρχαίους Αιγύπτιους υπήρξε σύμβολο του κύκλου της ζωής και της αναγέννησης. Στα ιταλικά η ίδια λέξη χρησιμοποιείται και για το επιτραπέζιο παιχνίδι Scrabble, όπου γράμματα χρησιμοποιούνται παραπάνω από μία φορές για να σχηματίσουν διαφορετικές λέξεις με διαφορετικό νόημα σε ένα συγκεκριμένο χώρο. Αυτές είναι οι δύο κύριες κατευθύνσεις για το έργο, που θα παρουσιάσει o Αντρέα Κοστάντζο Μαρτίνι στο Φεστιβάλ της Καλαμάτας.

Κατά τη χορογραφική διαδικασία, σκέφτηκε να μεταχειριστεί το σώμα του χορευτή αποκλειστικά ως φυσικό αντικείμενο και όχι ως πηγή συναισθημάτων, έτσι δημιούργησε το υλικό των κινήσεων, και ύστερα έκανε διαφορετικούς συνδυασμούς για να δομήσει μια ξεκάθαρη λογική αφήγησης. Αυτόν τον τρόπο διαπραγματεύεται το θέμα του μέσα στο αυστηρό πλαίσιο μιας χορογραφίας, όπου ό,τι κρατάει τους χορευτές σε ετοιμότητα και τους επιτρέπει να μεταμορφώνονται κάθε φορά είναι η επίπονη, κοπιώδης προσπάθεια της σάρκας, του δέρματος, των αρθρώσεων, και το βλέμμα του κοινού.

Ο Αντρέα Κοστάντσο Μαρτίνι το 2013, στον διεθνή διαγωνισμό της Στουτγάρδης τιμήθηκε με α΄ βραβείο ως χορευτής και χορογράφος για το σόλο του What Happened in Torino. Τον Δεκέμβριο του 2016 απέσπασε το β΄ βραβείο στον διεθνή διαγωνισμό χορογραφίας του Ισραήλ για το σόλο Occhio di bue.

* Τα έργα It’s Always Here του Adi Boutrous και Scarabeo, Angles and The Void του Andrea Costanzo Martini, θα παρουσιαστούν σε μία ενιαία παράσταση.


Πληροφορίες φεστιβάλ: 23o Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας – 14 – 23/7


Φωτογραφία θέματος: Romeo & Juliet, REBELLION & JOHANNESBURG, J. Nupen © Steve Thomas