Μια από τις σημαντικότερες φωνές του νέου ελληνικού τραγουδιού, με αξιόλογες συνεργασίες και σαφή πάντα λόγο, ο Γιάννης Κότσιρας, αυτό το καλοκαίρι περιοδεύει σε όλη την Ελλάδα μαζί με τον Στάθη Δρογώση. Με αυτή την αφορμή, ο αγαπημένος τραγουδιστής απάντησε στις ερωτήσεις του Culturenow.gr μιλώντας για την πορεία του αλλά και σχολιάζοντας με αιχμηρό λόγο όσους καλλιτέχνες συνεχίζουν να ζουν ανενόχλητοι, την ώρα που γύρω τους γκρεμίζεται ο κόσμος!

 

 

Συνέντευξη: Μαριάννα Παπάκη

 

Culturenow.gr: Αυτό το καλοκαίρι περιοδεύετε στην Ελλάδα μαζί με τον Στάθη Δρογώση. Πείτε μας λίγα λόγια γι’ αυτή τη συνεργασία και τα τραγούδια που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα.
Γιάννης Κότσιρας: Η συνεργασία με τον Στάθη είναι ένα απωθημένο από το 2004, όταν κυκλοφόρησε το τραγούδι “Βιαστικό πουλί του Νότου” το οποίο τραγουδήσαμε παρέα. Ο Δρογώσης είναι μία από τις σοβαρότερες περιπτώσεις τραγουδοποιών αλλά και τραγουδιστών. Σε αυτή τη συναυλία θα ακούσετε σαφώς τα τραγούδια με τα οποία σας συστήθηκα και αγαπήσατε κάποια καινούρια από το Μουσικό Κουτί αλλά και προτάσεις από την ευρύτερη δισκογραφία και το λαϊκό τραγούδι.

 

Cul.N.: Η περιοδεία περιλαμβάνει πολλούς σταθμούς; Πώς είναι μέχρι τώρα το κλίμα που εισπράττετε από τον κόσμο;
Γ.Κ.: Η υποδοχή είναι ενθουσιώδης και το ομορφότερο χαρακτηριστικό είναι η συμμετοχή της νεολαίας όπου είναι λες και ξανασυστηνόμαστε. Είναι πολύ όμορφο το συναίσθημα να νιώθεις πως υπάρχει κόσμος που σε ανακαλύπτει ξανά και ιδιαίτερα νέος κόσμος που είναι πλέον πολύ δύσκολος στις επιλογές του.

 

Cul.N.: Από τον «Αθώο – Ένοχο», την πρώτη σας προσωπική δισκογραφική δουλειά, έχουν περάσει πολλά χρόνια και έχουν αλλάξει πολλά. Κάπως έτσι φανταζόσασταν τη μουσική σας διαδρομή; Ποιες στιγμές ξεχωρίζετε;
Γ.Κ.: Νομίζω πως εξελίχθηκε πολύ καλύτερα από ότι φανταζόμουν. Και το σημαντικότερο είναι πως συνεχίζω να τις ζω. Κάθε δισκογραφική μου δουλειά είναι ξεχωριστή για μένα. Βλέπετε δεν έκανα ποτέ δίσκο απλά γιατί έπρεπε. Πάντα έκανα όταν έβρισκα ενδιαφέρον υλικό. Οπότε για μένα κάθε στιγμή είναι ξεχωριστή. Όμως θα μου επιτρέψετε να πω πως το «Μουσικό Κουτί» είναι για μένα η πιο ξεχωριστή καθώς είναι η πρώτη φορά που ένα CD μου περιλαμβάνει μόνο δικές μου μουσικές.

 

Cul.N.: Συνεργασίες όπως αυτές με τον Θάνο Μικρούτσικο και τον Μίκη Θεοδωράκη είναι αναμφισβήτητα σταθμοί στην πορεία σας. Τι έχετε αποκομίσει από αυτούς τους ανθρώπους ερμηνεύοντας σπουδαία μουσικά έργα όπως ο «Σταυρός του Νότου» και φυσικά το «Πνευματικό Εμβατήριο» και το «Άξιον Εστί»;
Γ.Κ.: Αυτά είναι τα σημαντικότερα παράσημα που μπορεί να αποκτήσει ένας τραγουδιστής στην πορεία του. Και όχι μόνο για την συνεργασία αυτή καθεαυτή αλλά για την εμπειρία. Η γνώση που αποκομίζεις από την συναναστροφή και μόνο με αυτούς τους γίγαντες της Ελληνικής μουσικής, είναι τεράστια. Αλλά είναι και μαθήματα συμπεριφοράς. Μαθήματα ζωής. Και οι δύο που αναφέρατε αλλά και ο Μαρκόπουλος ή ο Πλέσσας. Ο καθένας από το δικό του βέβαια μετερίζι.

 

Cul.N.: Ο Μίκης Θεοδωράκης είναι μια προσωπικότητα, διεθνής, που ακόμα και σε αυτή την ηλικία πρωτοστατεί και εκφέρει δημοσίως τη γνώμη του για τα δημόσια/πολιτικά/κοινωνικά θέματα. Πόσο σημαντικός είναι κατά την άποψή σας ο κοινωνικός ρόλος ενός καλλιτέχνη; Είναι αλληλένδετος με την καλλιτεχνική του αξία ή ανεξάρτητος;
Γ.Κ.: Ο κοινωνικός ρόλος του καλλιτέχνη είναι απόλυτα συνδεδεμένος με την καλλιτεχνική του φύση. Κατά την άποψή μου καλλιτέχνης ο οποίος την ώρα που γκρεμίζεται ο κόσμος γύρω του, εκείνος συνεχίζει να ζει ανενόχλητος, θαμμένος σε πίστες από γαρύφαλλα, δεν είναι καλλιτέχνης. Είναι απλά αρπακτικό. Συγχωρήστε την σκληρότητά μου αλλά βλέπω τεράστια αδιαφορία από κάποια μερίδα “καλλιτεχνών” για όλα αυτά που συμβαίνουν. Είναι κάτι που με ενοχλεί και με προσβάλει σαν στάση.

 

Cul.N.: Εκφέρετε κι εσείς την άποψή σας σχετικά με την παρούσα πολιτική / οικονομική κατάσταση που βιώνουμε, συχνά, μέσω των social media. Πιστεύετε πως η αντίδραση των καλλιτεχνών της γενιάς σας, των ανθρώπων που δημιουργούν σήμερα, υπήρξε έγκαιρη; Είναι επαρκής ή θα έπρεπε, με όσα συμβαίνουν, η «φωνή» να είναι πιο δυνατή; Και με ποιο τρόπο; Η σύγχρονη δημιουργία είναι τόσο σημαντική ώστε να «περάσει» μηνύματα;
Γ.Κ.: Θεωρώ πως οι καλλιτέχνες που έπρεπε να αντιδράσουν, αντέδρασαν και έγκαιρα και όσο δυνατά μπορούσαν. Όμως είναι μικρή η μερίδα αυτών που ασχολούνται με τα κοινά. Άλλωστε όσο το κοινό στηρίζει τα αρπακτικά, που το μόνο που κάνουν είναι να τα παίρνουν από όπου μπορούν, γιατί να χαλάσουν τη βολή τους; Ως προς τους υπόλοιπους που αντέδρασαν και μίλησαν τι άλλο μπορεί να κάνουν; Οι καλλιτέχνες δεν μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα. Αυτό που μπορούν και οφείλουν να κάνουν είναι να είναι άγρυπνοι και να αφυπνίζουν τον κόσμο. Ακόμη και αν αυτό στοιχίζει ακριβά…

 

Cul.N.: Στη διάρκεια της πορείας σας, έχετε ασχοληθεί με πολλά είδη τραγουδιού: Ξεκινώντας από τα ρεμπέτικα, τα λαϊκά μέχρι το έντεχνο, ροκ – ποπ τραγούδι. Ποιο είδος σας εκφράζει καλύτερα; Τι σας γοητεύει π.χ. στα τραγούδια του Βαμβακάρη, τι στα τραγούδια του Άκη Πάνου / του Μάνου Λοϊζου / των Τερμιτών;
Γ.Κ.: Το είδος τραγουδιού που συνεχίζει σταθερά να με εκφράζει είναι το καλό λαϊκό και το ρεμπέτικο τραγούδι. Από εκεί και πέρα το κοινό γοητευτικό στοιχείο σε όλα αυτά που αναφέρατε αλλά και σε άλλα πολλά είναι η ποιότητα και η αισθητική. Θεωρώ πολύ κοντά τον Λοΐζο και τον Μάρκο. Τους Τερμίτες με την Αθηναϊκή Κομπανία και τον Άκη Πάνου με τους Pink Floyd. Ποιότητα, αισθητική και ιδεολογία. Όλα αυτά συνυπάρχουν στην ουσιαστική μουσική.

 

Cul.N.: Επόμενα καλλιτεχνικά σχέδια; Έχετε συμφωνήσει σε κάποιο σχήμα για την επόμενη σεζόν;
Γ.Κ.: Δεν έχω συμφωνήσει κάτι. Υπάρχουν πολλές και ενδιαφέρουσες προτάσεις, όμως η κατάσταση είναι τόσο ρευστή και αβέβαιη, που διστάζω ακόμη να αποφασίσω τι θα κάνω. Όμως αυτά που έχω πιο ζεστά στην καρδιά μου να ξέρετε πως θα είναι πολύ σημαντικά.