Οι Εκδόσεις Πατάκη παρουσιάζουν το βιβλίο του Στέφαν Τσβάιχ με τίτλο “Η μέθη της μεταμόρφωσης”.

 

Μετάφραση: Γιάννης Καλιφατίδης

 

Το βιβλίο:

Καλοκαίρι του 1926.

Η Κριστίνε Χοφλένερ εργάζεται στο ταχυδρομείο ενός αυστριακού χωριού. Η χώρα έχει αρχίσει να ανακάμπτει από τον πόλεμο και από την πολιτική κρίση που οδήγησε στην κατάλυση της μοναρχίας και στην ίδρυση του δημοκρατικού κράτους. Ωστόσο, η νεαρή Κριστίνε βλέπει την άχαρη ζωή της να κυλά μέσα στις στερήσεις, ώσπου ένα αναπάντεχο τηλεγράφημα έρχεται να ταράξει τη μονοτονία της καθημερινότητας. Μια πλούσια θεία της την προσκαλεί για δύο βδομάδες στο ελβετικό θέρετρο του Εγκαντίν.

 

Η Κριστίνε φτάνει στο αριστοκρατικό ξενοδοχείο, αφήνοντας τον εαυτό της να παρασυρθεί στη δίνη ενός ανέμελου κόσμου και να ζήσει για λίγες μέρες μες στην πολυτέλεια, παριστάνοντας την πλούσια Κριστιάνε φον Μπόολεν. Για πρώτη φορά στη ζωή της νιώθει νέα και ελκυστική. Ωστόσο, γρήγορα θα έρθει στο φως η ταπεινή της καταγωγή, αναγκάζοντάς τη να συνέλθει απότομα από τη σαγηνευτική μέθη της μεταμόρφωσης. Από τη μια στιγμή στην άλλη, γκρεμίζεται και πάλι στην καθημερινότητα, χωρίς όμως να αντέχει να ζει άλλο φυλακισμένη στη φτώχεια και στην αθλιότητα. Τότε γνωρίζεται με τον Φέρντιναντ, έναν άνδρα «ποτισμένο με το πνεύμα της εξέγερσης», ο οποίος, έχοντας πίσω του την επώδυνη εμπειρία του πολέμου και της αιχμαλωσίας, έχει στερηθεί κάθε δικαίωμα στην αξιοπρέπεια.

 

Στο πρόσωπό του η Κριστίνε νιώθει να βρίσκει μια αδελφή ψυχή. Μες στην απελπισία τους, οι δύο νέοι αποφασίζουν να βάλουν τέλος στη ζωή τους. Μα την τελευταία στιγμή ο Φέρντιναντ επινοεί ένα ανατρεπτικό σχέδιο ενάντια στον «αρχικλέφτη που ακούει στο όνομα κράτος», στο οποίο η Κριστίνε συναινεί με πάθος και αποφασιστικότητα. Ο Στέφαν Τσβάιχ (1881 1942) γεννήθηκε στη Βιέννη από εύπορους Αυστροεβραίους γονείς. Από τους πιο πολυμεταφρασμένους συγγραφείς των δεκαετιών του 1920 και του 1930, είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με το ουμανιστικό, εκλεπτυσμένο και ανεκτικό πνεύμα που διέκρινε τη βιεννέζικη κοινωνία πριν από το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου. Με την άνοδο του ναζισμού αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πατρίδα του και να εγκατασταθεί διαδοχικά στο Λονδίνο, στη Νέα Υόρκη και, τέλος, στη Βραζιλία, όπου, μαζί με τη σύζυγό του, έβαλε τέλος στη ζωή του, κατασυντετριμμένος από τις πολιτικές εξελίξεις της εποχής. Πολυσχιδής και πολυγραφότατος, άφησε πίσω του ποιητικές συλλογές, θεατρικά έργα, βιογραφίες μεγάλων προσωπικοτήτων, όπως Μαρία Αντουανέτα, Μαρία Στιούαρτ και Μαγγελάνος, ενώ η επιρροή από τον Φρόυντ και το σπάνιο χάρισμα του ψυχογράφου αποτυπώνονται ως επί το πλείστον στο πεζογραφικό έργο του, μεταξύ άλλων στις νουβέλες Αμόκ, Σύγχυση αισθημάτων, Σκακιστική νουβέλα και Φυγή στην αθανασία.

 

Το μυθιστόρημά του Στη μέθη της μεταμόρφωσης παρέμεινε ημιτελές και δεν εκδόθηκε παρά μόνο το 1982, με όσες προσθήκες και διορθώσεις κρίθηκαν αναγκαίες από τον επιμελητή της έκδοσης. Από τις Εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορεί επίσης το βιβλίο του Οι μεγάλες στιγμές της ανθρωπότητας, σε μετάφραση της Μαρίας Αγγελίδου.