Το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών παρουσιάζει το ρεσιτάλ πιάνου του 18χρονου Jan Lisiecki

τη Δευτέρα 20 Μαΐου 2013 στις 20.30.

Στα 9 του χρόνια έδωσε το πρώτο του ρεσιτάλ, στα 16 του έκανε την πρώτη του ηχογράφηση με την Deutsche Grammophon, στα 17 του εμφανίστηκε με την Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης και πριν ακόμα γίνει 18, είχε παίξει σε περισσότερες από 100 συναυλίες σε όλο τον κόσμο με μεγάλες ορχήστρες και κορυφαίους μαέστρους, είχε εμφανιστεί με την Μάρθα Άργκεριχ και είχε διαψεύσει όλους τους κριτικούς που πίστευαν ότι είναι απλώς ένα ακόμα παιδί-θαύμα.

Γεννημένος στον Καναδά από Πολωνούς γονείς, ο Γιαν  Λισιέτσκι , «ένας πιανίστας της λεπτομέρειας, που δίνει αξία σε κάθε νότα και παίζει με απόλυτη ρυθμική αρτιότητα», όπως έγραψαν οι Νιού Γιόρκ Τάιμς, κάνει μια στάση στην Αθήνα και στο Μέγαρο Μουσικής τη Δευτέρα 20 Μαΐου(ώρα 8.30μμ)για ένα ρεσιτάλ και παίζει για το αθηναϊκό κοινό: Πρελούδια  του Ολιβιέ Μεσιάν, την Παρτίτα αρ.1 σε σι ύφεση μείζονα, ΒWV 825 του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, τη Σονάτα σε λα μείζονα, KV 331 του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ και τις Σπουδές, έργο 25 του Φρεντερίκ Σοπέν.

Το ρεσιτάλ πραγματοποιείται σε συνεργασία με την Πρεσβεία του Καναδά

Αναγνωρισμένος από την κριτική για το ώριμο και ποιητικό παίξιμό του, ο Γιαν Λισέτσκι, έχει  μοιραστεί τη σκηνή όχι μόνο με την Μάρθα Άργκεριχ, αλλά και με τον Εμανυέλ Αξ, τον Γιο-Γιο Μα, τον Πίντσας Τσούκερμαν, έχει αντικαταστήσει τον Νέλσον  Φρέιρε σε τέσσερα κοντσέρτα στη Γαλλία, έχει περάσει από τις μεγάλες αίθουσες μουσικής στην Ευρώπη, τη Βόρειο Αμερική και την Ιαπωνία και έχει ήδη ηχογραφήσει δύο δίσκους ακτίνας με την Ντόιτσε Γκράμοφον έναν με τα κοντσέρτα 20 και 21 του Μότσαρτ και  έναν με τις Σπουδές του Σοπέν.

«Δύσκολο να μην ανησυχείς για έναν καλλιτέχνη που έχει ένα τόσο φορτωμένο πρόγραμμα, τόσο νωρίς», σημειώνει ο Άντονι Τομαζίνι των Νιου Γιορκ Τάιμς στην κριτική του για τον δίσκο ακτίνας με τα κοντσέρτα του Μότσαρτ. «Αλλά ο Μότσαρτ του έχει ομορφιά, αμεσότητα, αυθορμητισμό και φρεσκάδα. Ο Λισέτσκι είναι κομψός και τρυφερός, λυρικός και ιδιοφυής και δείχνει ασυνήθιστη ωριμότητα».

Πολιορκημένος από τις μεγαλύτερες δισκογραφικές εταιρίες του κόσμου και από τα καλύτερα γραφεία εκπροσώπησης, με φήμη που λίγοι Καναδοί πιανίστες έχουν κατακτήσει και με ημερολόγιο εμφανίσεων ασφυκτικά γεμάτο, «θα είχε κάθε λόγο να είναι υπεροπτικός», έγραψαν οι ΝΥΤ μετά την εμφάνισή του με τη Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης, τον περασμένο Δεκέμβριο. «Αλλά όταν παίζει χάνεται μέσα στη μουσική, δεν παίζει για να ξεχωρίσει, γίνεται ένας καλός συνεργάτης της ορχήστρας και ο ήχος αναδύεται άνετα, λαμπρός, καθαρός. Ο Λισέτσκι δεν ενδίδει εύκολα στους εξωστρεφείς πειρασμούς των βιρτουόζων».

Γεννήθηκε στο Κάλγκαρι του Καναδά, τον Μάρτιο του 1995, τέλειωσε εκεί το λύκειο το 2011, είχε ήδη αρχίσει να μελετάει μουσική στο ωδείο της πόλη του και μετά την αποφοίτησή του, συνέχισε στη Σχολή Μουσικής Γκλεν Γκουλντ, στο Τορόντο. Στα 15 του χρόνια κέρδισε το Βραβείο Μουσικής Αποκάλυψης της Ραδιοφωνίας του Καναδά, ένα χρόνο αργότερα το βραβείο Νέου Σολίστ της Γαλλόφωνης Ραδιοφωνίας και το 2010, το Ινστιτούτο Φρεντερίκ Σοπέν ηχογράφησε  τα δύο κοντσέρτα του Σοπέν, με τη Συμφωνική της Βαρσοβίας και μαέστρο τον Χάουαρντ Σέλεϊ. Το άλμπουμ αυτό κέρδισε το Diapason για νέο καλλιτέχνη και το περιοδικό επαινούσε αυτόν τον «ανεπιτήδευτο βιρτουόζο», που ξεχώριζε για την  «ακαταμάχητη άνεσή του».

«Είναι εντυπωσιακά προικισμένος και εντυπωσιακά άνετος», έλεγε το μαέστρος Κρίστιαν Ζακάριας μετά την ηχογράφηση των δύο κοντσέρτων του Μότσαρτ με την Συμφωνική Ορχήστρα της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας. « Η ερμηνεία του είναι εμπνευσμένη, αριστοτεχνική». Ο ίδιος ο Λισέτσκιι, όταν μιλάει για τον Μότσαρτ, αποκαλύπτει μια στοχαστικότητα σπάνια για νέο άνθρωπο: «Ο Μότσαρτ σου δείχνει ποιος είσαι και ως άνθρωπος και ως μουσικός και η μουσική του σου επιβάλλει να αποφασίσεις πως θέλεις να επικοινωνήσεις με το κοινό. Υπάρχει μια σκοτεινή πλευρά στον Μότσαρτ, αλλά συγκρατημένη, όχι όπως εκείνη της μουσικής του Ρομαντισμού. Πρέπει να τη βρεις, να την αποκαλύψεις, τα συναισθήματα είναι στριμωγμένα, σαν σε κονσέρβα. Ο Μότσαρτ σε στέλνει με φόρα στη ζωή και ταυτόχρονα σου λέει να κάνεις ένα βήμα πίσω».

Ο Λισέτσκι έχει την τεχνική ωριμότητα ενός πιανίστα που παίζει πιάνο για δεκαετίες και διαθέτει μια εντυπωσιακή ικανότητα να αποκρυπτογραφεί τους κώδικες της μουσικής. «Ο Σοπέν είναι πάντα απολαυστικός», γράφει το μουσικό περιοδικό του BBC  για τον δίσκο του με τις σπουδές του Πολωνού συνθέτη. «Άλλα λίγοι πιανίστες παρατηρούν την εξωτική, τρομακτική του ιδιοφυία. Στις ερμηνείες του Λισέτσκι  αντιλαμβανόμαστε καθαρά τις ιδέες αυτού του εξαιρετικά παράξενου συνθέτη. Ο Λισέτσκι έχει όλες τι ποιότητες που δεν διδάσκονται:  αυθορμητισμό, τόλμη και έναν δικό του, υπέροχο ήχο. Ένας μεγάλος μουσικός».

Τα τελευταία δύο χρόνια ο Λισέτσκι έχει εμφανιστεί με την Ορχήστρα του Παρισιού και τον Πάαβο Γέρβι στην Salle Pleyel,  με την Μητροπολιτική Ορχήστρα του Μοντρεάλ και τον Γιανίκ Νεζέτ-Σεγκέν, με την Γκεβάντχάους της Λειψίας, με την Συμφωνική Ορχήστρα του BBC στο Barbican Center, έχει κάνει  μια μεγάλη ευρωπαϊκή περιοδεία με ρεσιτάλ ενώ στην περιοδεία του στην Ιαπωνία εμφανίστηκε στο Τόκυο, τη Ναγκόγια και την Οσάκα. Το 2012 έκανε την πρώτη του εμφάνιση με την Ορχήστρα της Ακαδημίας της Αγίας Καικιλίας και τον Αντόνιο Παπάνο και με τη Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης με τον Ντάνιελ Χάρντινγκ.

Τον περασμένο Μάρτιο, ο Λισέτσκι  αντικατέστησε την τελευταία στιγμή την Μάρθα Άργκεριχ σε ένα κοντσέρτο στην Μπολόνια, με μαέστρο τον Κλάουντιο Αμπάντο. Μετά την Αθήνα, ο Καναδός πιανίστας έχει στην ατζέντα του μια περιοδεία στη Γερμανία, μια άλλη στην Ιαπωνία, εμφανίσεις στις ΗΠΑ, μια ευρωπαϊκή περιοδεία με ρεσιτάλ με την Κοντσέρτχεμπάου του Άμστερνταμ, την Ορχήστρα της Ακαδημίας Αγίας Καικιλίας στη Ρώμη, με τη Φιλαρμονική του Βερολίνου, εμφανίσεις στα φεστιβάλ του Βερμπιέ, του Σλεσβιγκ-Χολστάιν και της Βαρσοβίας.