Το φορτηγό πλοίο «Ρόουζ» πλέει ανοικτά του Ινδικού ωκεανού. Παρακολουθούμε τον μάγειρα του πλοίου

Από την Ελένη Φιλίππου

(Πιλού Ασμπεκ) να μιλάει χαρούμενος με την γυναίκα του, καθώς σε λίγες μέρες θα γυρίσει σπίτι τους και ήδη αρχίζουμε να νιώθουμε την τραγική ειρωνεία στα λόγια του. Υπό τον τίτλο «Πειρατεία» ο Λίντχολμ σε βάζει ήδη υποψιασμένο και προετοιμασμένο στην σκοτεινή αίθουσα να περιμένεις το ατυχές να συμβεί. Και έτσι ακριβώς γίνεται. Αμέσως μετά, το πλοίο με το πλήρωμά του βρίσκεται σε κατάσταση ομηρίας από Σομαλούς πειρατές. Με αίτημα την καταβολή ενός υπέρογκου χρηματικού ποσού προκειμένου να αφήσουν το πλοίο ελεύθερο και το πλήρωμα σώο μπαίνουμε κατευθείαν στον κεντρικό άξονα του έργου: από την μια, οι οικονομικές διαπραγματεύσεις μεταξύ Σομαλών και της πλοιοκτήτριας εταιρείας και από την άλλη, οι στιγμές που ζει το πλήρωμα κατά την μακρά διάρκεια των διαπραγματεύσεων.

Ο Λίντχολμ γράφει και σκηνοθετεί ένα εξαιρετικό δίπολο θριλερικής πλοκής και ατμόσφαιρας. Το ασφυκτικά κλειστοφοβικό περιβάλλον της φυλακής, μέσα στο οποίο μας είχε στριμώξει στην πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα ο Τομπίας Λίντχολμ με το “R” (2010), συνεχίζεται και στην “Πειρατεία”, μόνο που εδώ έχουμε τους τέσσερεις τοίχους ενός πλοίου και τα κλειστά δωμάτια της πλοιοκτήτριας εταιρείας. Το πλήρωμα πλέει στα όρια της ψυχολογικής κατάρρευσης, όταν τελείως ανήμπορο να αντιδράσει, υπόκειται σε εξευτελιστικές συνθήκες ομηρίας. Στην άλλη άκρη, βρίσκονται τα υψηλόβαθμα στελέχη της ναυτιλιακής αντιμέτωποι εξίσου με την εξουθένωση, με μόνη βασική διαφορά, ότι είναι ελεύθεροι, ασφαλείς και με μια ζωή που συνεχίζει να είναι πλουσιοπάροχη. Το πλήρωμα ζητιανεύει με τηλεφωνικά παρακάλια να δοθούν τα χρήματα, νιώθοντας την αντίστροφη μέτρηση να τερματίζει την ζωή τους. Οι επικεφαλείς, παλεύουν για μια όσο τον δυνατόν μικρότερη οικονομική ζημιά κεφαλαίου.

Πολύ μακριά από κλασικού τύπου συνταγές εκτόξευσης αδρεναλίνης με έντονη δράση, πυροβολισμούς και γρήγορο σενάριο, η «Πειρατεία» σου κλέβει την αναπνοή με το να σε βάλει δίπλα στους ομήρους για να ζήσεις το αδιέξοδο και την αγωνία τους. Να αναρωτηθείς για τα κίνητρα των πειρατών και τι ακριβώς κρύβεται πίσω από αυτούς τους σκελετωμένους ανθρώπους και τι ακριβώς συμβαίνει στα γραφεία των ναυτιλιακών εταιρειών. Χωρίς να διαλέγει στρατόπεδα, ο Λίντχολμ κινηματογραφεί μια αλήθεια επίκαιρη, όπου το δίκαιο και το σωστό αποκτάει σχετική σημασία για όλους όσους εμπλέκονται: σομαλοί πειρατές, πλήρωμα, οικογένειες και πλοιοκτήτες. Για αυτόν ακριβώς το λόγο ο Λίντχολμ δεν γύρισε ούτε μία σκηνή δράσης (αφήνοντας απέξω μέχρι και την στιγμή που οι πειρατές καταλαμβάνουν το πλοίο) καθώς το πραγματικό και ουσιαστικό δράμα βρίσκεται στα πρόσωπα της ιστορίας.

Η «Πειρατεία» μπορεί να μην βασίζεται σε μια συγκεκριμένη αληθινή ιστορία, πάραυτα είναι πολύ κοντά στο πραγματικό, τουλάχιστον στην ανθρώπινη πλευρά του, όπου το χρήμα γίνεται μια ρουλέτα σκληρών διαπραγματεύσεων πάνω από ανθρώπινες ζωές. Όπως δηλώνει ο ίδιος ο Λίντχολμ, «δεν μπορούσα να γυρίσω μια ταινία για την αλήθεια που κρύβεται πίσω από τις πειρατείες στον Ινδικό ωκεανό, γιατί δεν πιστεύω ότι υπάρχει μία αλήθεια. Όμως, μπορούσα να φτιάξω ένα φιλμ για πειρατές, ναύτες, CEOs και συγγενείς. Γιατί αυτοί όντως υπάρχουν. Και αν το “Πειρατεία στον Ωκεανό” καταφέρνει να το δείξει αυτό, τότε μπορώ να πω ότι πλησίασα αρκετά κοντά στον σκοπό μου».

Με την τελευταία του δουλειά, ο νεαρός Λίντχολμ φέρνει τον Δανέζικο κινηματογράφο ένα βήμα πιο μπροστά, επιβεβαιώνοντας όλους τους ισχυρισμούς, ότι εδώ έχουμε μια περίπτωση αυθεντικού ταλέντου και γόνιμης δημιουργίας που υπόσχεται ακόμη πολλά.

Σκηνοθεσία: Τομπίας ΛίντχολμΣενάριο: Τομπίας Λίντχολμ
Πρωταγωνιστούν: Τζόχαν Φίλιπ Πίλου Άσμπεκ, Σόρεν Μάλινγκ, Νταρ ΣάλιμΔιάρκεια: 99΄
Διανομή: Feelgood Entertainment 

Από 28 Φεβρουαρίου στους Κινηματογράφους