Το Camp διοργανώνει την προβολή του κλασικού έργου του Ζαν Βιγκό με τίτλο «Αταλάντη»…

… στο πλαίσιο των προβολών του Cine Camp, τη Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013, στις 20.00.

Ο Άκι Καουρισμάκι έχει ενδεικτικά αναφέρει για το συγκεκριμένο φιλμ:  “Είναι μια ταινία που γυρίστηκε από κάποιον που ήξερε ότι θα πέθαινε σύντομα, γι’ αυτό και κατέδειξε την ομορφιά της ζωής έτσι όπως εκείνος δεν θα τη ζούσε ποτέ.” (The Telegraph, 2003)

Σκηνοθεσία: Ζαν Βιγκό
Σενάριο: Ζαν Γκινέ, Ζαν Βιγκό
Πρωταγωνιστούν: Ντίτα Πάρλο , Ζαν Νταστέ, Μισέλ Σιμόν, Ζιλ Μαργκαριτίς, Λουί Λεφέβρ
Διάρκεια: 89 Λεπτά
Έτος: 1934

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Η ταινία θα προβληθεί με αγγλικούς υπότιτλους

Τι είναι το CINE CAMP;
Το CINE CAMP αποτελεί μια νέα ενότητα προβολών για όλους όσους αγαπούν τον κινηματογράφο, camp και μη. Νέες αλλά και παλαιότερες ταινίες από έλληνες και ξένους δημιουργούς, αφιερώματα σε σκηνοθέτες, cult και underground φιλμ, ντοκιμαντέρ αλλά και ταινίες μικρούς μήκους περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα του CINE CAMP με ελεύθερη είσοδο και άφθονο δωρεάν ποπ – κορν. Στην ιστοσελίδα του CAMP, www.campoint.gr, θα μπορείτε να ενημερώνεστε άμεσα για το αναλυτικό πρόγραμμα προβολών ενώ δε θα λείπουν οι θεματικές βραδιές, τα πάρτυ, οι επίτιμοι καλεσμένοι κι οι εκπλήξεις. Φροντίστε για την έγκαιρη προσέλευσή σας καθώς οι θέσεις στο χώρο είναι περιορισμένες.

Παράλληλα, το CINE CAMP λειτουργώντας ως μια πλατφόρμα προβολής και παρουσίασης νέων σκηνοθετών προσκαλεί όσους ενδιαφέρονται να παρουσιάσουν τις ταινίες τους στο χώρο να καταθέσουν την πρότασή τους μέσω του films@campoint.gr
Eπιμέλεια: Mαρία Λούκα, Κίκα Κυριακάκου, Ανδρέας Κίκηρας
*To λογότυπο του CINE CAMP σχεδίασε η illustrator Asako Masunouchi (www.asako-masunouchi.com )

ΑΤΑΛΑΝΤΗ
Σπάνια η Αταλάντη λείπει από τις λίστες με τις 100 καλύτερες ταινίες της ιστορίας του σινεμά, συχνά μάλιστα βρίσκεται και στο top-10. Ουσιαστικά πρόκειται για τα 89 από τα 157 συνολικά λεπτά της κινηματογραφικής παραγωγής του Ζαν Βιγκό, του πρωτοπόρου Γάλλου σκηνοθέτη που έφυγε από τη ζωή μόλις 29 ετών, θύμα της φυματίωσης, τη χρονιά που ολοκλήρωσε τη μοναδική μεγάλου μήκους ταινία του (1934). Το μοναδικά ανεξάρτητο έργο του συνοψίστηκε από τη θεωρία στον όρο Ποιητικός (ή Μαγικός) Ρεαλισμός, μια τάση με κύρια συστατικά τους φυσικούς χώρους, την ασυνέχεια στις λήψεις της κάμερας και στο μοντάζ, όπως και την παρεμβολή σουρεαλιστικών και ονειρικών στοιχείων σε μια κατά τα λοιπά «φυσιολογική» ιστορία. Αποτέλεσμα αυτού είναι μια εμμονικά αισιόδοξη, αλλά και ταυτόχρονα πικρά ειρωνική ματιά απέναντι στην πραγματικότητα. Πέρα από τις πολλές ανομολόγητες, φανερές επιρροές από το έργο του Βιγκό διακρίνει κανείς σε σκηνοθέτες όπως ο Φρανσουά Τριφό (Τα 400 Χτυπήματα), ο Λίντσεϊ Άντερσον (If…), οι Μόντι Πάιθον (Οι Ιππότες της Ελεεινής Τραπέζης), ο Άκι Καουρισμάκι (Μακριά Πετούν Τα Σύννεφα, Το Λιμάνι της Χάβρης) κ.ά.
 

Η Αταλάντη ξεκινά από μια απλοϊκή σεναριακή ιδέα, το γαμήλιο ταξίδι δύο νεόνυμφων πάνω στη «Μαούνα που Περνά» (αυτός ήταν και ο εναλλακτικός τίτλος της ταινίας) και διασχίζει τον Σηκουάνα ξεκινώντας από μια μικρή επαρχιακή πόλη με τελικό προορισμό το κέντρο του Παρισιού. Καθώς η μαούνα χαράζει την πορεία της, το ζευγάρι του Ζαν (Ζαν Νταστέ) και της Ζιλιέτ (Ντίτα Πάρλο) αγκαλιάζονται, γελάνε, φιλιούνται και τσακώνονται με πρωτοφανή ελευθεριότητα για τα δεδομένα της εποχής, υπό το βλέμμα του Περ-Ζιλ (Μισέλ Σιμόν, διάσημη ρέμπελη φιγούρα στο τότε Παρίσι), του χαοτικού καπετάνιου-πειρατή που δεν σταματά να τους πειράζει περιτριγυρισμένος από έναν στρατό από γάτες, αλλά και από μια αλλόκοτη συλλογή από αντικείμενα, μηχανικά παιχνίδια, μαριονέττες, γραμμόφωνα, μαχαίρια κ.ά. Οι πιο δυνατές, ονειρικο-ρεαλιστικές εικόνες της ταινίας θα έρθουν όταν η Αταλάντη φτάσει στο Παρίσι και η Ζιλιέτ αποφασίσει να την εγκαταλείψει για να περιπλανηθεί στη μοντέρνα πόλη.

Σημαντικό ρόλο στην εικονοποιία της Αταλάντης έπαιξε και ο μόνιμος συνεργάτης του Βιγκό, ο Ρώσος κινηματογραφιστής Μπόρις Κάουφμαν, αξιοποιώντας τις διάφορες εκδοχές του φυσικού φωτός και της σκιάς με ήλιο, βροχή ή ομίχλη, για τη δημιουργία κάδρων που υπαινίσσονται πολλά περισσότερα από όσα δείχνουν.  Στα πρώτα χρόνια του ήχου στον κινηματογράφο, ο Βιγκό παρουσίασε επίσης ένα άρτιο ορίτζιναλ σάουντρακ, με τη συνδρομή του επίσης σταθερού του συνεργάτη, Μορίς Ζομπέρ.      
Aνδρέας Κίκηρας