Η πρώτη επαφή μου με την τέχνη

Φοιτητής. Τότε που οι έλληνες ζωγράφοι (όχι όλοι) – όταν εξέθεταν έργα τους- θεωρούσαν ότι είχαν «επιτυχία» αν οι πωλήσεις πινάκων τους δεν ήταν αξιοσημείωτες. «Θολές» καταστάσεις δηλαδή. Παρ’ όλα αυτά η ζωγραφική με συγκίνησε.

Τα πρώτα μου ερεθίσματα από έργα και συλλογές

Τα πρώτα ερεθίσματα με ζωγραφικά έργα, ήρθαν από κακοτυπωμένες ασπρόμαυρες φωτογραφίες αναγεννησιακής ζωγραφικής. Στη συνέχεια παρατηρούσα- όταν έβρισκα- ως μαθητής, πορτρέτα.

Νόμιζα τότε ότι αν η παρατήρησή μου ήταν προσεκτική, ίσως μάθαινα κάτι για τον «εικονιζόμενο». Θα μάθαινα –νόμιζα- μέσα απ’ τον ρεαλισμό (;) της απόδοσης.

Είχα μια «αθωότητα» και για κάποιο λόγο δεν αναζητούσα «καθοδήγηση». Το μάτι μου μόνο. Σήμερα, κοιτάζω πίσω και χαίρομαι γι’ αυτή την τυχαία (;) προσέγγιση που είχα.

Αποφάσισα να γίνω συλλέκτης έργων τέχνης…

Δεν αποφάσισα να γίνω συλλέκτης πινάκων ζωγραφικής. Προέκυψε η συλλογή. Τώρα το αν επειδή υπάρχει συλλογή, υπάρχει και συλλέκτης είναι μια άλλη ιστορία.

Η σχέση μου με τα έργα τέχνης  

Η συγκίνησή μου από ένα έργο ζωγραφικής προδιαγράφει τη σχέση που δημιουργείται. Αυτή η σχέση όμως έχει όρια όσον αφορά και τους ζωγράφους αλλά και τα «θέματα» που ζωγραφίζουν.

Με νοιάζει πολύ η ανθρωποκεντρική ζωγραφική, μου είναι δύσκολο όμως να εκφράσω τις «διεργασίες» των «εσωτερικών μου φίλτρων».
Ίσως λειτουργεί και εδώ μια διαδικασία «πειθούς» (τρελά πράγματα δηλαδή. Να με «πείσει» η ζωγραφιά!). Αν είναι έτσι, πώς να ορίσω τη σχισμή της συνείδησής μου απ’ όπου περνά ό, τι άφησα να περάσει για να πεισθώ;

Η ίδρυση της «Άλλης Αρκαδίας»  

Η «Άλλη Αρκαδία» ήταν αναγκαία για να υπάρξει το «όχημα» που θα πήγαινε τους πίνακες ζωγραφικής πιο πέρα απ’ τον χρόνο που θα υπάρχω.
Είμαι ματαιόδοξος και το έδειξα και με τη δημιουργία αυτού του ιδρύματος.

Η θεματική των έργων τέχνης που συλλέγω και οι δημιουργοί τους

Με νοιάζει να μην είναι «αφηρημένη» ζωγραφική. Η «αφηρημένη» ίσως είναι μεγάλη ζωγραφική αλλά δεν την καταλαβαίνω.

Οι Έλληνες συλλέκτες έργων τέχνης , σε σύγκριση με αυτούς του εξωτερικού

Οι συλλογές έργων ζωγραφικής ελλήνων ζωγράφων δύσκολα θα επέτρεπαν συγκρίσεις με αντίστοιχες, γαλλικές ας πούμε.  Η ζωγραφική στην Ελλάδα έχει μεγάλους δημιουργούς αλλά για λόγους που δεν είναι του παρόντος, οι αναφορές για τη σύγχρονη ελληνική ζωγραφική πιάνουν μικρό χώρο στη σκάφη ζυμώματος της Ευρώπης.

Προσοχή: Δεν το λέω αυτό με αναφορά στον κόσμο της τέχνης αλλά προ οφθαλμών έχω την τέχνη της αγοράς.

Info:

Ο Σωτήρης Φέλιος γεννήθηκε στην Τρίπολη τον Μάρτιο του 1951. Αποφοίτησε από το 1ο Γυμνάσιο Αρρένων Τριπόλεως το 1969. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Νομική Αθηνών το 1974 και είναι δικηγόρος από το 1975 με μεταπτυχιακές σπουδές στη Γαλλία. Ιδρυτής του δικηγορικού γραφείου «Σ. Α. Φέλιος & Συνεργάτες», δικηγορεί από το 1978 έως σήμερα με ειδικότερη ενασχόληση στο Δίκαιο των Επιχειρήσεων. Έχει διατελέσει Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικηγορικού Συλλόγου (CCBE). Είναι μέλος του Συμβουλίου Προεδρίας της Διεθνούς Ένωσης Δικηγόρων – Union International des Avocats (UIA), και ήταν επί σειρά ετών μέλος του Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών. Έχει τιμηθεί επίσης με το παράσημο Μεγάλης Τιμής της Δημοκρατίας της Αυστρίας για την Προεδρεία του στον Ευρωπαϊκό Δικηγορικό Σύλλογο.