Η ωραία κοιμωμένη του Μάρκο Μπελόκιο, στον κινηματογράφο Άστυ

Η Videorama Films παρουσιάζει τη νέα ταινία του Μάρκο Μπελόκιο με τίτλο «Η ωραία κοιμωμένη»…

… που θα προβάλλεται στον κινηματογράφο Άστυ από την Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2012.

Μια εξαιρετικά ευαίσθητη ιστορία που κατάφερε να ξεσηκώσει έντονες πολιτικές και συνταγματικές αντιπαραθέσεις στην γείτονα χώρα και αναζωπύρωσε τις συζητήσεις γύρω από τ’ανθρώπινα δικαιώματα  και τον ρόλο της εκκλησίας!

Με τους: Ιζαμπέλ Ιπέρ, Τόνι Σερβίλο, Άλμπα Ρορβάχερ, Μάγια Σάνσα, Φαμπρίτσιο Φάλκο
Σκηνοθεσία: Μάρκο Μπελόκιο
Διάρκεια: 115’
Είδος: Δράμα
Βραβεία και Υποψηφιότητες: Βραβείο Marcello Mastroianni & Βραβείο Brian στο Φεστιβάλ κινηματογράφου της Βενετίας
Στον κινηματογράφο ΑΣΤΥ (Κοραή 4, Αθήνα)

Πότε επιτρέπεται ν’αφήσεις κάποιον να πεθάνει;
Ποια είναι η σωστή απόφαση;

Ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Ιταλούς σκηνοθέτες αποφασίζει να μεταφέρει στην οθόνη μια εξαιρετικά ευαίσθητη ιστορία, που ξεσήκωσε έντονες πολιτικές και συνταγματικές αντιπαραθέσεις στη γείτονα χώρα και δυναμίτισε τη συζήτηση γύρω από τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Μιλάμε για την υπόθεση της Ελουάνα Ενγκλάρο, μιας νεαρής κοπέλας, η οποία μετά από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα έπεσε σε κώμα το 1992. Ο πατέρας της κοπέλας για περισσότερο από μια δεκαετία ζητούσε την ευθανασία της κόρης του, το δικαίωμα της σε έναν αξιοπρεπή θάνατο. Η τραγωδία της Ελουάνα, η οποία έφυγε από τη ζωή το 2009, μετατράπηκε σε ένα μείζον εθνικό ζήτημα με το δικαστικό σύστημα να βρίσκεται αντιμέτωπο με την πληθωρική παρουσία του Σίλβιο Μπερλουσκόνι και το Βατικανό να εναντιώνεται απέναντι σε μη κυβερνητικές οργανώσεις.

Ο βιρτουόζος Ιταλός auteur Μάρκο Μπελόκιο («Η Κρυφή Ερωμένη», «Καλημέρα, Νύχτα») ενάντια σε θεούς και δαίμονες, οι οποίοι προσπάθησαν να σταματήσουν την ολοκλήρωση της ταινίας, κατάφερε να εκπληρώσει το προσωπικό του κινηματογραφικό όραμα: Να ολοκληρώσει με επιτυχία ένα δυνατό υπαρξιακό δράμα που ξεπερνά τα στενά όρια της βιογραφικής ταινίας και της απλής παράθεσης των τραγικών γεγονότων, αποτυπώνοντας το πολύχρωμο καμβά της σύγχρονης ιταλικής πραγματικότητας.

Έχοντας την πολύκροτη υπόθεση της Ελουάνα στο φόντο, ο πολυβραβευμένος Ιταλός σκηνοθέτης αφηγείται μικρές ιστορίες απώλειας οι οποίες σχετίζονται άμεσα και έμμεσα μ’ αυτήν. Η κάθε μία από αυτές τις ιστορίες είναι πολυεπίπεδη και ζωντανή και κάθε εμπλεκόμενος χαρακτήρας προβάλει μια έντονη και καθοριστική πάλη με τη συνείδηση και τις πεποιθήσεις του, καταλήγοντας πάντοτε στο πιο καίριο απ’όλα τα ερωτήματα:

«Ποιος θέτει τελικά τα όρια μεταξύ ζωής και θανάτου;»

Βιογραφικά συντελεστών
Μάρκο Μπελόκιο: Ένας πραγματικός επαναστάτης της ζωής και φίλος του Παζολίνι, ο Ιταλός auteur γεννήθηκε το 1939 στην Πιατσέντζα. Το 1959 εγκατέλειψε τις σπουδές φιλοσοφίας στο καθολικό πανεπιστήμιο του Μιλάνου και πήγε στο Λονδίνο, όπου ακολούθησε σπουδές κινηματογράφου, με διατριβή πάνω στον Αντονιόνι και τον Μπρεσόν. Η πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους ήταν το αριστουργηματικό φιλμ «Οι Γροθιές στην Τσέπη» (1965) η οποία θεωρήθηκε μια από τις καλύτερες ταινίες στην ιστορία του Ιταλικού σινεμά!

Τόνι Σερβίλο: Γεννημένος στην Αφραγκόλα το 1959, ο Τόνι Σερβίλο ανήκει στους σημαντικότερους Ιταλούς ηθοποιούς του θεάτρου και του κινηματογράφου. Το 1977 ίδρυσε το Teatro Studio στην Καζέρτα, στο οποίο σκηνοθέτησε έργα όπως η «Προπαγάνδα», η «Γκουέρνικα» και η «Νόρμα». Το 1986 συνεργάστηκε με το γκρουπ Falso Movimento και το 1987 έγινε ένας από τους συνιδρυτές του Teatro Uniti. Ωστόσο ο Σερβίλο έγινε ευρύτερα γνωστός μετά την παρουσία του στην ταινία «Il divo» του Πάολο Σορεντίνο, ενώ την ίδια χρονιά, το 2008, η ταινία «Gomorra» του Ματέο Γκαρόνε στην οποία έπαιζε έφθασε ως τις υποψηφιότητες για το ξενόγλωσσο Οσκαρ. Ο ρόλος του στην ταινία “The Girl by the Lake”, το 2007, του χάρισε το Βραβείο «Pasinetti» Καλύτερου Ηθοποιού στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βενετίας, καθώς και το βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού στα Ιταλικά Όσκαρ, «David di Donatello».

Ιζαμπέλ Ιπέρ: Από τις πιο σημαντικές ηθοποιούς της Γαλλίας, σήμερα, η Ιζαμπέλ Ιπέρ έχει εμφανιστεί σε περισσότερες από 90 κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές από το 1971. 14 από τις ταινίες στις οποίες συμμετείχε έχουν συμμετάσχει στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών, με την ίδια να αποσπά το Βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού, δύο φορές, πρώτα με το «Violette Noziere» του Κλοντ Σαμπρόλ και ύστερα με τη «Δασκάλα του Πιάνου», του Μίκαελ Χάνεκε. Στη μακρά και εντυπωσιακή της σταδιοδρομία, έχει προταθεί 13 φορές για Βραβείο Cezar, καλύτερης ηθοποιού και κατάφερε να το κερδίσει μόλις μια φορά, με την ερμηνεία της στην ταινία «La Ceremonie» του Κλοντ Σαμπρόλ.